LaCan Τhe Band στο TheOpinion: Όταν η πολιτική επιστήμη συναντά τη μουσική τέχνη

Ο Αλέξανδρος Ράπτης και ο Γιάννης Βαρθολομαίος, δύο πολιτικοί επιστήμονες με έδρα τη Θεσσαλονίκη, απαρτίζουν το συγκρότημα LaCan κι εκφράζουν την πολιτική τους αντίληψη και κατεύθυνση μέσα από την τέχνη των ήχων και των στίχων.

Ο Αλέξανδρος και ο Γιάννης δεν συγκλίνουν μόνον στον τομέα των επιστημών, αλλά και σε αυτόν της μουσικής· παίζουν (λαούτο και κιθάρα αντίστοιχα), γράφουν και τραγουδούν. Κάπως έτσι αποφάσισαν να συνενώσουν τις δυνάμεις τους, με αποτέλεσμα να «γεννηθεί» το μουσικό σχήμα LaCan· ονομασία, που προέρχεται από τον διάσημο Γάλλο ψυχαναλυτή, οι ιδέες και οι θεωρίες του οποίου αποτελούν αντικείμενο των διδακτορικών τους σπουδών.

LaCan The Band

Οι LaCan είναι ένα νεοσύστατο μουσικό συγκρότημα. Έχουν ηχογραφήσει μόλις τα δύο, από τα δεκαπέντε συνολικά, κομμάτια τους, τα οποία έχουν επιμεληθεί μουσικά και στιχουργικά οι ίδιοι.

«Έχουμε κάνει τα πρώτα μας βήματα, είμαστε, βέβαια, στην αρχή ακόμη. Ως LaCan συμπράξαμε μέσα στην πανδημία, με όλες τις δυσκολίες που προέκυψαν εξαιτίας των συνθηκών. Το πρώτο μας κομμάτι, “Ο Ζακ και ο Παύλος”, το ηχογραφήσαμε πριν δύο χρόνια. Μετά, λόγω καραντίνας, μουσικά χαθήκαμε κάπως. Κάναμε κάποιες πρόβες σε εξωτερικούς χώρους, όταν ευνοούσε ο καιρός. Το καλοκαίρι που πέρασε, ηχογραφήσαμε το δεύτερο κομμάτι μας, “Θα Πολεμάμε Πάντα”», αναφέρει στο TheOpinion o Αλέξανδρος Ράπτης.

Και συνεχίζει: «Δεν βιοποριζόμαστε από τη μουσική. Έχουμε κάνει κάποια live, αλλά σε κλειστό κύκλο, κυρίως με φίλους. Γενικότερα, δεν ξεκινάμε για να βγάλουμε λεφτά από αυτό. Είναι κι ο λόγος που έχουμε επιλέξει να μη δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα, για παράδειγμα, σαράντα, πενήντα τραγουδιών, ώστε να παίξουμε σε ένα μαγαζί. Στόχος μας είναι να παίξουμε τα δικά μας τραγούδια, κατά κύριο λόγο, και ίσως κάποιες διασκευές. Στα σχέδιά μας, προς το καλοκαίρι, είναι να εμφανιστούμε σε μουσικά φεστιβάλ».

Η αλήθεια είναι ότι, το να είσαι νέος μουσικός στην Ελλάδα, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Γεγονός, που επιβεβαιώνει και ο Αλέξανδρος: «Δεν έχουμε οικονομική στήριξη. Για να αγοράσω το λαούτο, το οποίο είναι και μεταχειρισμένο, δυσκολεύτηκα αρκετά οικονομικά. Πρόκειται και για ένα σχετικά ακριβό όργανο. Οι ηχογραφήσεις γίνονται επίσης από εμάς τους ίδιους, με μια μικρή τεχνογνωσία που έχω εγώ· με μια κάρτα ήχου, κάποια μικρόφωνα, με πολύ λίγες γνώσεις. Καταφέρνουμε και βγάζουμε ένα αποτέλεσμα το οποίο, δεν είναι τέλειο, αλλά είναι οκ. Ουσιαστικά, προσπαθούμε να κάνουμε τα πράγματα με όσο το δυνατόν μικρότερο budget».

https://www.youtube.com/watch?v=_DW8see3P0o

Ο Παύλος, ο Ζακ και ο Βασίλης

Η μουσική που κάνουν οι LaCan, επισημαίνει ο Αλέξανδρος, ανήκει, με την πολύ ευρεία έννοια, στο έντεχνο είδος. Έχει ρίζες λαϊκο – ρεμπέτικες και παραδοσιακές, με μια πιο σύγχρονη μορφή, η οποία θα ταίριαζε περισσότερο στον Θανάση Παπακωνσταντίνου και  τον Σωκράτη Μάλαμα.

Θεματολογία των δύο πρώτων ηχογραφημένων τραγουδιών τους αποτελούν οι υποθέσεις των Ζακ Κωστόπουλου, Παύλου Φύσσα και Βασίλη Μάγγου.

«Τα δύο πρώτα τραγούδια μας, θα τα χαρακτήριζα ως “μνημόσυνα”. Μιλάνε για τρεις ανθρώπους, τον Παύλο Φύσσα, τον Ζακ Κωστόπουλο και τον Βασίλη Μάγγο, οι οποίοι σκοτώθηκαν ο ένας από τους Χρυσαυγίτες, ο δεύτερος από τους νοικοκυραίους, ο θάνατος του τελευταίου ήταν αποτέλεσμα, κάπως, της αστυνομικής βίας. Δεν κινούνται, ωστόσο, όλα τα κομμάτια σε αυτό το ύφος. Έχουμε και τραγούδια πολιτικά και κοινωνικά, αλλά και ερωτικά. Αυτές οι τρεις θεματικές μπορούν να συνδυαστούν. Νομίζω, κιόλας, αποτελούν τις κλασικές θεματολογίες των τραγουδιών γενικότερα», παραδέχεται ο Αλέξανδρος Ράπτης στο TheOpinion και συμπληρώνει: «Στα τραγούδια μας έχουμε και μια πολιτική κατεύθυνση συγκεκριμένη. Οι πολιτικοί επιστήμονες δεν γίνεται να είμαστε εντελώς αντικειμενικοί σε αυτό που κάνουμε. Πάντα μπαίνει το υποκειμενικό στοιχείο, και όταν ασκούμε την επιστήμη μας και σε όλη μας τη ζωή».