Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στο TheOpinion: «Η αγάπη μου για το σινεμά με οδήγησε στην απόφαση να γίνω ηθοποιός»
Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη μιλάει στο TheOpinion και τη Δέσποινα Δαϊλιάνη
Ο Μανώλης Μητσιάς και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη περιδιαβαίνουν ξανά τον μαγικό κόσμο της ελληνικής ποίησης και παρουσιάζουν την Τετάρτη 28 Αυγούστου, στο Θέατρο Κήπου, ένα ανανεωμένο πρόγραμμα που περιλαμβάνει έργα σπουδαίων Ελλήνων ποιητών και στιχουργών.
Αφορμή αυτής της συνάντησης με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη αποτελεί η επί σκηνής ποιητική συνεύρεσή της με τον Μανώλη Μητσιά, στη Θεσσαλονίκη.
Για μένα, βέβαια, θα είναι πάντα η πρώτη μου επαφή με τη θεατρική τραγωδία· εκείνη η «Ηλέκτρα», στον «Ορέστη» του Ευριπίδη, η οποία ξεπροβάλλει κάθε φορά που παρακολουθώ αρχαίο δράμα, έτσι ακριβώς όπως είχε εντυπωθεί στο μυαλό ενός έφηβου παιδιού πριν δεκαεννιά χρόνια (αν δεν με «προδίδει» το χρονοντούλαπό μου)…
Κυρία Καραμπέτη, «οι ποιητές μας τραγουδούν» από το 2016. Θα παρομοίαζα τις παραστάσεις αυτές σαν μια αέναη «δέσμευση», δική σας και του κυρίου Μητσιά, απέναντι στην ανεξάντλητη ποιητική μας παρακαταθήκη… Ποια η απαρχή της συνεργασίας αυτής;
Η συνεργασία μου με τον Μανώλη Μητσιά όντως χρονολογείται από το 2016, αλλά πρώτα είχαμε κάνει την παράσταση «Ο Γκάτσος που αγάπησα». Η παράσταση «Οι ποιητές μας τραγουδούν» έγινε δύο χρόνια αργότερα, το 2018, και κάθε σεζόν ανανεώνονται και το ρεπερτόριο και τα ποιήματα που ακούγονται.
Ο Μανώλης είχε έρθει με μια κοινή μας φίλη, τον Φεβρουάριο του 2016, στην πρεμιέρα της «Όπερας της πεντάρας» του Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, όπου έπαιζα την κυρία Πήτσαμ και τραγουδούσα στη μουσική του Κουρτ Βάιλ. Το ίδιο βράδυ γίναμε όλοι μαζί μια παρέα και μου είπε πως είχε μια σκέψη για κάποια μελλοντική συνεργασία μας.
Πράγματι, μερικούς μήνες αργότερα, η πρόταση έγινε συγκεκριμένη. Έτσι, ξεκίνησε η σκηνική μας συνύπαρξη και η μακροχρόνια φιλία μας, που μας έχουν χαρίσει σπουδαίες εμπειρίες, περιοδείες σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, παραστάσεις μεταξύ άλλων και στο Ηρώδειο και στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, καθώς και την ευκαιρία να μοιραστούμε με το κοινό μας τη χαρά και τη μεγάλη συγκίνηση που προσφέρει η ποίηση και ιδιαίτερα η μελοποιημένη ποίηση.

Στο μελοποιημένο αυτό ποιητικό ταξίδι, έχοντας αναλάβει και τη συνεπιμέλεια των κειμένων, με τι κριτήρια καθορίζεται η επιλογή των ποιημάτων κάθε προγράμματος που παρουσιάζετε;
Σε ένα δίωρο αφιέρωμα δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να συμπεριλάβει κανείς όλους τους ποιητές μας και το ανεξάντλητο, όπως είπατε, έργο τους. Ακούγονται έργα των κορυφαίων παλαιότερων ποιητών μας, του Διονυσίου Σολωμού, του Κωνσταντίνου Καβάφη, του Κώστα Βάρναλη, των μεγάλων ποιητών της γενιάς του ’30, του Γιώργου Σεφέρη, του Οδυσσέα Ελύτη, του Γιάννη Ρίτσου, του Νίκου Γκάτσου -που ο Μανώλης είχε την τιμή να τραγουδήσει πολλά τραγούδια σε στίχους δικούς του- καθώς και του Νίκου Καββαδία.
Μετά περνάμε σε νεότερους ποιητές, όπως ο Τάσος Λειβαδίτης και ο Μανόλης Αναγνωστάκης, που κάποιοι στίχοι τους έχουν γίνει σπουδαία τραγούδια, ορόσημα στη μουσική μας κληρονομιά. Επίσης, ακούγονται τραγούδια σε στίχους του Άλκη Αλκαίου, του Ιάκωβου Καμπανέλλη και του Μιχάλη Κακογιάννη. Κατά καιρούς έχουν ακουστεί και έργα των Κώστα Καρυωτάκη, Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Μάνου Ελευθερίου, Γιώργου Χρονά, Κ.Χ. Μύρη και άλλων.
Το ζητούμενο ήταν πάντα να είναι τραγούδια που τα έχει αγαπήσει πολύ ο κόσμος, που έχουν «σφραγίσει» το συλλογικό μας υποσυνείδητο και που έχουν μελοποιηθεί από τους σημαντικότερους συνθέτες μας, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Δήμο Μούτση, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Χρήστο Λεοντή, τον Ηλία Ανδριόπουλο και άλλους.
Ποια είναι εκείνα τα μοτίβα, που σας συγκινούν περισσότερο; Και ποιος ποιητής αποτελεί το λογοτεχνικό σας «καταφύγιο»;
Πολλά είναι τα θέματα που απασχολούν τους ποιητές μας και έχουν την ιδιότητα να είναι πάντα επίκαιρα και διαχρονικά. Υπάρχουν τραγούδια και ποιήματα πολιτικά και κοινωνικά τα οποία έχουν συνδεθεί με τις σημαντικότερες στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, όπως την έξοδο του Μεσολογγίου, το Αλβανικό μέτωπο, τον πόλεμο και την κατοχή, τη δικτατορία, το Πολυτεχνείο, τη μεταπολίτευση, τα αιτήματα για ελευθερία, δικαιοσύνη, ανεξαρτησία, ειρήνη. Άλλα μιλούν για την ομορφιά ή τον πόνο του έρωτα, για τη δύναμη και την ευγένεια της αγάπης, για τα όνειρα, τις χαρές και τις λύπες, για τα μικρά καθημερινά «θαύματα».
Κάθε ποίημα και κάθε τραγούδι μάς εισαγάγει στον δικό του κόσμο και, μέσα σε λίγα λεπτά, μας λέει τη δική του ιστορία και μας χαρίζει απίστευτες στιγμές μεγαλείου, συγκίνησης, υπερηφάνειας, μελαγχολίας, ενθουσιασμού, που όλες μαζί επιδρούν στις ψυχές μας λυτρωτικά. Όλα τα μοτίβα με συγκινούν εξίσου, με διαφορετικό τρόπο το καθένα.
Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, ειλικρινά δεν έχω απάντηση. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω έναν μόνον ποιητή, μου είναι αδύνατον. Η κάθε γραφή έχει τη δική της τεράστια αξία και είμαστε πολύ τυχεροί που η γλώσσα μας έχει τιμηθεί από τόσο σπουδαίους ποιητές, στους οποίους μπορούμε να καταφύγουμε ανάλογα με τις ανάγκες και τη διάθεσή μας.

Πώς αντιμετωπίζετε το γεγονός ότι, στην πλειοψηφία, ο σύγχρονος άνθρωπος βάζει τους ποιητικούς στίχους στη ζωή του μέσω ενός «ποσταρίσματος» σε κάποια πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης;
Επειδή δεν έχω μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν έχω παρακολουθήσει αυτό το φαινόμενο και δεν έχω προσωπική γνώμη.
Είναι εύλογο να χρησιμοποιείται η ποίηση σε κάθε εποχή από τα μέσα που τη χαρακτηρίζουν. Αυτό δείχνει και την τεράστια δύναμη και επιδραστικότητά της στις ζωές και τις κοινωνίες μας. Αρκεί να μην σταματάει ο χρήστης εκεί, αλλά να μελετά και να εμβαθύνει στα έργα με αληθινό στοχασμό.
Η επιβλητική, η πιο ταιριαστή ερμηνευτικά «Φόνισσα», άφησε το στίγμα της στο ελληνικό κινηματογραφικό γίγνεσθαι. Τι συναισθήματα έχετε, μερικούς μήνες μετά;
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Χαίρομαι που η ταινία μας άγγιξε τις καρδιές των Ελλήνων θεατών, και που άρθρωσε κι εκείνη τους προβληματισμούς της πάνω στα θέματα της θέσης της γυναίκας τότε και σήμερα -120 χρόνια μετά τη συγγραφή του μυθιστορήματος- και που συνέβαλε στη δημόσια συζήτηση για την κακοποίηση των γυναικών και την έμφυλη βία, που είναι από τα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας.
Οι αριθμοί, στο τέλος της ταινίας, είναι συγκλονιστικοί. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 200.000.000 γυναίκες έχουν εκλείψει από τον παγκόσμιο πληθυσμό μέσα σε λίγα χρόνια. Η επιλεκτική άμβλωση, λόγω φύλου, βρίσκεται σε πολύ υψηλά ποσοστά σε πολλά μέρη του πλανήτη.
Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτή η φυλοκτονία. Η Φραγκογιαννού σκοτώνει μικρά κοριτσάκια για να τα σώσει από την κακοποιητική ζωή που τα περιμένει, πιστεύοντας ότι έτσι τους χαρίζει ένα δώρο αγάπης. Αυτό από μόνο του λέει πολλά· φανερώνει το μέγεθος της απελπισίας, που δυστυχώς βιώνουν ακόμη πολλές γυναίκες δίπλα μας.
Πώς σας βρίσκει η επερχόμενη σεζόν επαγγελματικά;
Tον Νοέμβριο θα συμμετάσχω στην επανάληψη της παράστασης «Τρεις ψηλές γυναίκες» του Έντουαρντ Άλμπι, σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Μπομπ Γουίλσον, που είχαμε ανεβάσει πέρυσι με τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, με τις υπέροχες συναδέλφους μου Ρένη Πιττακή και Λουκία Μιχαλοπούλου και τον χορευτή-περφόρμερ Αλέξη Φουσέκη.
Η παράσταση θα παιχτεί φέτος στην Αθήνα, σε παραγωγή του Φάνη Συναδινού, στο Θέατρο «Ολύμπια». Θα παρουσιαστεί και στη Θεσσαλονίκη, στο Μέγαρο Μουσικής, από τις 16 έως και τις 24 Ιανουαρίου.
Με όσα συνοδεύουν, καλλιτεχνικά, το όνομά σας, υπάρχει ρόλος, χαρακτήρας, που επιθυμεί να «εξερευνήσει» η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη;
Στα τόσα χρόνια της καλλιτεχνικής μου πορείας έχω καταλάβει πολύ καλά ότι, εκείνο που έχει περισσότερη σημασία, δεν είναι τόσο το τι έργο κάνεις όσο το με ποιους το κάνεις. Υπάρχουν πολλοί ρόλοι και έργα που δεν έχω παίξει ακόμη και που ελπίζω να μου δοθεί, στο μέλλον, η ευκαιρία να τους ερμηνεύσω υπό την καθοδήγηση σπουδαίων σκηνοθετών.
Πάντως, στην παρούσα φάση της ζωής μου θα ήθελα πολύ να κάνω περισσότερο καλό κινηματογράφο και να διερευνήσω περαιτέρω την υποκριτική μπροστά στην κάμερα· κάτι που, λόγω των συνθηκών στην Ελλάδα, το στερήθηκα κατά πολύ.
Εύχομαι, από ‘δώ και πέρα, να έχω τις ευκαιρίες να το κάνω, γιατί η αγάπη μου για το σινεμά είναι τεράστια. Άλλωστε, αυτή με οδήγησε στην απόφαση να γίνω ηθοποιός.
Πληροφορίες
«Οι ποιητές μας τραγουδούν»
Θέατρο Κήπου, Θεσσαλονίκη
Τετάρτη 28 Αυγούστου και ώρα 21.00 (ώρα προσέλευσης 20.00)
Εισιτήρια: 15€ προπώληση, 20€ είσοδος
Προπώληση εισιτηρίων: more.com, Public, Σάρωθρον, Ηλιοτρόπιο, Διώροφον, Λυκίσκος
Συντελεστές
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Ανάγνωση – Τραγούδι: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Επιμέλεια κειμένων: Γιώργος Λιάνης – Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Πιάνο – Ενορχηστρώσεις: Αχιλλέας Γουάστωρ
Μπουζούκι – Μαντολίνο: Ηρακλής Ζάκκας
Βιολοντσέλο: Τίνα Ντουφεξιάδου
Παραγωγή: Live Street Productions, Cricos Productions & Cultural Management