Ιουλία Καραπατάκη στο TheOpinion: «H αγάπη είναι η λύση σε όλα»

«Το κοινό της Θεσσαλονίκης είναι, πάντα, πολύ “ζεστό”», σχολιάζει η Ιουλία Καραπατάκη κι εμείς μένει να της το αποδείξουμε, για ακόμα μια φορά, τη Δευτέρα 8 Ιουλίου στο Θέατρο Δάσους.

Τη χαρακτηρίζουν ως τη ρεμπέτισσα της νέας γενιάς. Η ίδια, ωστόσο, δεν θα προσδιόριζε έτσι τον εαυτό της.

«Το ρεμπέτικο ήταν ένα κοινωνικο-πολιτικό τραγούδι, μια συγκεκριμένη εποχή. Εμένα μου αρέσει, απλώς, να τραγουδάω αυτά τα τραγούδια. 

Είμαι ένας άνθρωπος, που του αρέσει να εκφράζεται μέσω της μουσικής και του τραγουδιού. Δεν με ενδιαφέρει αν αυτό είναι ρεμπέτικο ή λαϊκό ή έντεχνο ή να βάζουμε “ταμπέλες”». 

Συνοδοιπόροι, λοιπόν, στο μουσικό ταξίδι με την Ιουλία Καραπατάκη, τη Δευτέρα 8 Ιουλίου θα αφηγηθούμε συναισθήματα, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν. 

«Έχετε τρομερή θέρμη για τη μουσική. Και περνάμε κι εμείς υπέροχα. Οι συναυλίες στη Θεσσαλονίκη έχουν κάτι το ιδιαίτερο», αναφέρει η ερμηνεύτρια, χαρακτηριστικά, στο TheOpinion.

Ιουλία, πριν «ανοίξουν» οι ουρανοί και «πέσεις» στη γη και γίνεις ευρέως γνωστή σε όλους εμάς, είχες ήδη διαγράψει αρκετά μουσικά χιλιόμετρα. Ποιες είναι οι βασικές αξίες, που σε ακολουθούν στην πορεία σου;

Έχει να κάνει με τον σεβασμό και την αγάπη. Θέλω να ελπίζω, τουλάχιστον, ότι σέβομαι τα τραγούδια που ακούω και αυτό που κάνω· ότι σέβομαι τον κόσμο, τον συνθέτη, τον τραγουδιστή. 

Αυτές είναι οι αξίες, που μ’ ακολουθούν. Μπορεί τα πράγματα να αλλάζουν, αλλά ο σεβασμός και η αγάπη γι’ αυτό που κάνω, παραμένουν ίδια. 

Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Σωκράτης Μάλαμας. Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Θέλω να μας μιλήσεις για τους δύο αυτούς ανθρώπους και τραγουδοποιούς καθώς και για τις επιρροές που άσκησε η συναναστροφή μαζί τους, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.

Είναι δύο «σημαδούρες» στη ζωή μου αυτοί οι άνθρωποι, δύο πολύ σημαντικά «stop». 

Με βοήθησαν πάρα πολύ να καταλάβω εμένα, να λειτουργήσω καλύτερα στη μουσική και στις συναυλίες. Είναι εμπειρία ζωής να συνεργάζεσαι με δύο ανθρώπους, τους οποίους και εκτιμάς και σέβεσαι και θαυμάζεις.

Νιώθω πάρα πολύ τυχερή. Νιώθω ευγνωμοσύνη προς το σύμπαν, δεν ξέρω ποια αστέρια ενώθηκαν για να συμβεί αυτό το πράγμα. 

Εν τω μεταξύ, το «’παιξες» σε…διπλό ταμπλό· σε απολαύσαμε με τον Σωκράτη Μάλαμα, θα σε απολαύσουμε και μόνη. Με τις συνεχείς εμφανίσεις, πώς διαχειρίζεσαι την ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής;

Για να κάνεις κάτι, πρέπει να το αγαπάς. Κι όταν το αγαπάς, και η δυσκολία του δεν θα σε ζορίσει τόσο όσο θα σε ζόριζε κάτι άλλο. 

Τα καλοκαίρια είναι πάντα δύσκολα για τους μουσικούς. Και οι γιορτές επίσης. Με κάποιον τρόπο, τη βρίσκεις την ισορροπία. Πρέπει να έχεις και ανθρώπους γύρω σου οι οποίοι σέβονται κι εκτιμούν αυτό που κάνεις, να μπορούν να στηρίξουν την απουσία αυτή. Αλλά πιστεύω ότι όλα γίνονται, άμα υπάρχει διάθεση.

Πώς νιώθεις με την ανταπόκριση του κοινού στο πρόσωπό σου; Πώς νιώθεις, δηλαδή, όταν βλέπεις τον κόσμο να τραγουδάει τα τραγούδια σου στις συναυλίες;

Δεν το πιστεύω ακόμη. Και που ακούω τόσες φωνές να τραγουδούν μαζί, μου φαίνεται αδιανόητο. 

Είναι κάτι, που δεν περίμενα να το ζήσω έτσι… Είναι πολύ όμορφο…

Τι απολαμβάνεις κατά τη διάρκεια ενός live και τι είναι αυτό που, ίσως, σε «ξενίσει»;

Θα απολαύσω, συνήθως, τη χαρά που βλέπω στα πρόσωπα των ανθρώπων. Τους χορούς τους, τις αγκαλιές, τα φιλιά τους, τα τραγούδια τους. 

Τώρα, εντάξει, σε κάθε μέρος που μαζεύεται πάρα πολύς κόσμος θα υπάρξουν και πράγματα που θα με «ξενίσουν»… Πράγματα που, όμως, δεν συμβαίνουν συχνά. 

Η μουσική μπορεί να επηρεάσει και κοινωνικά ζητήματα. «Θα ποδοπατηθεί στο διάβα της το τέρας»; Όποιο κι αν είναι αυτό για την καθεμία… 

Ελπίζω πως θα ποδοπατηθεί. Έχω την αίσθηση ότι μιλάμε περισσότερο, δεν κρυβόμαστε «πίσω από κουρτίνες» και «κλειστά παντζούρια». 

Δεν ξέρω αν έχουν διαφοροποιηθεί τρομερά τα πράγματα ή αν θα συμβεί αυτό στα επόμενα χρόνια, αλλά μια αλλαγή έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται.

Κι επειδή «Γυναίκες Είμαστε», θα μου πεις: «Όταν ο κόσμος πάει στραβά», ποιον θέλεις εκεί δίπλα σου;

Θέλουμε τους ανθρώπους τους δικούς μας. Το συγκεκριμένο τραγούδι που έγραψε η Δανάη (σ.σ. Παπαδοπούλου), μιλάει για τη γυναικεία αγάπη. 

Αλλά θεωρώ ότι, η αγάπη, είναι η λύση σε όλα. Έτσι πιστεύω, έτσι έχω ζήσει, έτσι έχω δει.

Στο τέλος μιας «εξαντλητικής» ημέρας, τι σημαίνει για σένα επιτυχία;

Επιτυχία, νομίζω, είναι να μπορέσεις να εκφράσεις με αυτά που τραγουδάς, με τους στίχους, με τη μουσική σου, έστω κι έναν άνθρωπο. 

Εάν μπορέσεις να εκφράσεις έστω κι έναν άνθρωπο και να τραγουδήσει μαζί σου, να ταυτιστεί μαζί σου, αυτό είναι επιτυχία. 

Από τη στιγμή που κάνεις κάποιον να μην αισθάνεται μόνος του, από τη στιγμή που κι εσύ δεν αισθάνεσαι μόνος σου πια, είναι επιτυχία. 

Πληροφορίες

Ιουλία Καραπατάκη – Καλοκαίρι 2024

Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη

Δευτέρα 8 Ιουλίου και ώρα 21.00

Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: more.com

Μαζί της

Άγης Παπαπαναγιώτου: κιθάρες, φωνή

Καλογιάννης Βεράνης: βιολί, τρομπέτα, φωνή

Άρης Κονιδάρης: πλήκτρα

Μιχάλης Δάρμας: κοντραμπάσο

Κώστας Σπυράτος: τύμπανα

Χρήστος Αναστασιάδης: γκάιντα, κλαρίνο

Μανώλης Κουταλίδης – Βασίλης Φαλάρας: ηχοληψία

Πέτρος Καλογήρου: φωτισμοί

Παραγωγή – Management

Νοvel Vox