«Η κυβέρνηση έχει «στριμωχτεί» από τις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις» –  Ο Γιάννης Δελής στο TheOpinion

Ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, Γιάννης Δελής μιλά στο TheOpinion και τον Δημήτρη Συρμάτση.

«Το ΚΚΕ έχει δώσει από την πρώτη μέρα, όλες του τις δυνάμεις για να αποκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη, να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες στους υπευθύνους» τονίζει ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γιάννης Δελής.

«Η κυβέρνηση έχει φανερό ότι έχει «στριμωχτεί» από τις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις εργαζομένων, λαού και νεολαίας ανάμεσα τους και οι συγγενείς των 57 νεκρών που διεκδίκησαν «καμία συγκάλυψη στο έγκλημα» […] Είναι λογικό σε αυτή τη προσπάθεια να στοχοποιεί τους κομμουνιστές, το ΚΚΕ που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα» προσθέτει ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης.

Πώς βλέπει το ΚΚΕ την συζήτηση όπως έχει εξελιχθεί για τα Τέμπη; Από τη μια η Προανακριτική Επιτροπή και από την άλλη τα βίντεο που επικαλούνται από την κυβέρνηση.

Το ΚΚΕ έχει δώσει από την πρώτη μέρα, όλες του τις δυνάμεις για να αποκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη, να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες στους υπευθύνους. Παράλληλα, πρωτοστατεί με όλα τα μέσα που έχει να μπουν στο στόχαστρο οι αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα, οι ίδιες οι κατευθύνσεις της ΕΕ για την περαιτέρω εμπορευματοποίηση του σιδηροδρόμου και όλα τα κόμματα που τη στηρίζουν, συνολικά η πολιτική που βάζει τα κέρδη πάνω από τις ζωές και γεννάει συνεχώς «νέα Τέμπη».

Έχουμε καταθέσει αίτημα για διεξαγωγή προ ημερησίας συζήτησης στη Βουλή, λαμβάνοντας υπόψιν και τα νέα δεδομένα, συμπεριλαμβανομένων των νέων βίντεο που αφορούν την εμπορική αμαξοστοιχία. Είναι επίσης υπαρκτή η δυνατότητα της σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής για να διερευνηθούν ποινικές ευθύνες πρώην και νυν υπουργών, τις οποίες εμείς έχουμε εντοπίσει συγκεκριμένα και περιγράφονται αναλυτικά στο Πόρισμά της Κοινοβουλετικής Ομάδας του Κόμματος που έχει κατατεθεί στον Άρειο Πάγο. Πρόκειται για ευθύνες που αφορούν πρώτα και κύρια τις αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα και όχι μοναχά την «οικονομική ζημιά της ΕΕ» όπως διατυπώθηκε από τα αιτήματα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, ή μόνο για το μπάζωμα, το οποίο αφορά η τωρινή πρόταση του ΠΑΣΟΚ, την οποία θα στηρίξουμε. Ευθύνες βέβαια που συνδέονται και με τον απαράδεκτο νόμο περί ευθύνης υπουργών που εξαρτά την απόδοση ευθυνών – και κατά συνέπεια ποινών –  από την εκάστοτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία, την κατάργηση του οποίου προτείναμε ως ΚΚΕ και αρνήθηκαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Γι’ αυτό και είναι κρίσιμο να δυναμώσει η λαϊκή πίεση, η μαζική κινητοποίηση και δράση εκεί που κρίνεται πραγματικά το δίκιο, στον δρόμο του αγώνα και τις διεκδίκησης, με μεγάλο αγωνιστικό σταθμό για όλους τους εργαζόμενους και το λαό της χώρας, την γενική απεργία στις 28 Φλεβάρη, μέρα που συμπληρώνονται δύο χρόνια από το έγκλημα.

Η κυβέρνηση σας κατηγορεί ότι εργαλειοποιείτε τις πλατείες και τον πόνο των συγγενών. Πώς απαντάτε;

Η κυβέρνηση έχει φανερό ότι έχει «στριμωχτεί» από τις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις εργαζομένων, λαού και νεολαίας ανάμεσα τους και οι συγγενείς των 57 νεκρών που διεκδίκησαν «καμία συγκάλυψη στο έγκλημα». Ξέρει ότι έχει «λερωμένη τη φωλιά της» και για αυτό επιδίδεται σε μία γενικευμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού της συζήτησης, υπονόμευσης των λαϊκών αντιδράσεων με σκοπό την επικράτηση «σιγής νεκροταφείου» στη λογική της «αναμονής» κάποιας μελλοντικής απόφασης της «δικαιοσύνης» την οποία η ίδια διορίζει (!).

Είναι λογικό σε αυτή τη προσπάθεια να στοχοποιεί τους κομμουνιστές, το ΚΚΕ που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Από πλευράς μας, έχουμε δηλώσει και το επιβεβαιώνουμε με τη στάση μας όλο αυτό το διάστημα, ότι θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, για να αποκαλυφθούν όλες οι πτυχές του εγκλήματος και να τιμωρηθούν όλοι ένοχοι. Πολύ περισσότερο, γιατί από το έγκλημα και τα καθημερινά Τέμπη γίνεται πιο φανερή από ποτέ η ανάγκη ο αγώνας αυτός να πάει μέχρι τέλους: με τη σύγκρουση και την ανατροπή της πολιτικής που για τα κέρδη των λίγων δημιουργεί τις προϋποθέσεις για νέα εγκλήματα, για την οικοδόμηση μίας κοινωνίας που στο επίκεντρο θα βρίσκεται η ζωή και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού.

Δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών και η κατάσταση στον σιδηρόδρομο είναι η ίδια πάνω κάτω. Υπάρχουν φωνές για επανακρατικοποίησή του. Συμφωνείτε;

Η κατάσταση στον σιδηρόδρομο παραμένει, δύο χρόνια μετά το έγκλημα, ίδια – αν όχι χειρότερη – γιατί αυτές ακριβώς είναι οι προτεραιότητες του σημερινού εχθρικού για τις ανάγκες του λαού κράτους, αυτές είναι οι κατευθύνσεις της ΕΕ για τους σιδηροδρόμους γύρω από τις οποίες δεσμεύεται. Το ίδιο κράτος που αφήνει ακόμη και σήμερα τον σιδηρόδρομο χωρίς τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, χωρίς σήμανση, τηλεδιοίκηση, χωρίς τις αναγκαίες παρεμβάσεις για τη συντήρηση του δικτύου είναι που δίνει ποσά που ζαλίζουν, όπως 1 δις ευρώ (!) για την αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής Ορμένιο – Αλεξανδρούπολη για τη μεταφορά στρατιωτικού υλικού για τις ΝΑΤΟίκες ανάγκες, το ίδιο κράτος είναι που επιδοτεί όλα αυτά τα χρόνια με εκατομμύρια την Hellenic Train. Αυτό το κράτος, η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις είναι που εφάρμοσαν κατά γράμμα τις κατευθύνσεις της ΕΕ για τη λεγόμενη «απελευθέρωση» του σιδηροδρόμου, το «κομμάτιασμα» δηλαδή και το ξεπούλημα του: Όλα για τα κέρδη του επενδυτή σε βάρος της ασφάλειας των επιβατών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Οι προτεραιότητες αυτού του κράτους είναι που φτιάχνουν νέες κοιλάδες των Τεμπών στις συγκοινωνίες, με πιο πρόσφατο το χθεσινό (10.02) «ατύχημα» στον σταθμό του ΗΣΑΠ στον Πειραιά με τραυματισμό μηχανοδηγού κατά τη διάρκεια σύνδεσης μηχανής. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, τις απαρχαιωμένες υποδομές κοκ. Άλλωστε, ακόμα ένα «επεισόδιο» των προτεραιοτήτων του κρατικού μηχανισμού παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες και με αφορμή την έλλειψη μέτρων πρόληψης και προστασίας των κατοίκων από τις σεισμικές δονήσεις στην Σαντορίνη.

Είναι λοιπόν φανερό, ότι το σημερινό κράτος προσπαθεί να γίνεται συνεχώς ικανότερο στη στήριξη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, την διασφάλιση των συμφερόντων τους, στην εφαρμογή των κατευθύνσεων της ΕΕ και των επικίνδυνων ΝΑΤΟικών σχεδιασμών που καμία σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες του λαού. Από την άλλη, επιλέγει και αποδεικνύεται «ανίκανο» να προστατεύσει την ζωή και την ασφάλεια του.

Γι’ αυτό και η πραγματική λύση και η ελπίδα σήμερα βρίσκεται στο δρόμο της οργάνωσης και του αγώνα για ασφαλείς, τακτικές, σύγχρονες και φθηνές για τον λαό σιδηροδρομικές μεταφορές. Βρίσκεται στην ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων στο σιδηρόδρομο που όλο αυτό το διάστημα διεκδικούν μέτρα ασφαλείας, μαζικές προσλήψεις σε όλες τις ειδικότητες, εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων, άμεση ανανέωση του τροχαίου υλικού.

Γιατί λέτε όχι στα Ωνάσεια Σχολεία; Δεν θα είναι αναβάθμιση για τα σχολεία γειτονιάς;

Κατ’ αρχάς, οι πρώτοι που λένε «όχι» στα Ωνάσεια Σχολεία, δηλαδή στην κατηγοριοποίηση σχολείων και μαθητών, με τις μεγάλες τους κινητοποιήσεις είναι οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές των Σχολείων που με απόφαση της κυβέρνησης σχεδιάζεται επί της ουσίας να παραδοθούν στο Ίδρυμα Ωνάση. Κινητοποιήσεις τις οποίες χαιρετίζουμε!

Πίσω από τις «όμορφες λέξεις» και τη φιέστα της κυβέρνησης με αφορμή τα Ωνάσεια, κρύβονται άμεσες και σοβαρές συνέπειες για χιλιάδες μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς. Άμεση συνέπεια της μετατροπής των σχολείων σε Ωνάσεια είναι να εκδιωχτούν χιλιάδες μαθητές από τα σχολεία της γειτονιάς τους, να καταργηθούν εκατοντάδες οργανικές θέσεις εργασίας εκπαιδευτικών, να μπει λουκέτο σε τμήματα ΖΕΠ και Ένταξης. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα για το Β’ Διαμέρισμα του Δήμου Θεσσαλονίκης που με την ισχύ αυτού του νόμου μένει χωρίς κανένα ΓΕΛ και με ένα μόλις Γυμνάσιο. Αυτή είναι τάχα η στήριξη των πιο ευάλωτων περιοχών!

Όσες οικογένειες προσπαθήσουν να πάνε τα παιδιά τους στο σχολείο της γειτονιάς τους, θα πρέπει να τα προετοιμάζουν από την Ε’ και Στ’ τάξη του Δημοτικού, ξοδεύοντας ένα κάρο χρήματα για φροντιστήρια, ώστε να ανταγωνιστούν παιδιά από όλη την Περιφέρεια. Αυτές είναι οι ίσες ευκαιρίες!

Επιπλέον, τα σχολεία αυτά θα αποτελούν ένα ξεχωριστό τύπο σχολείων, με διαφορετική διοίκηση (με εκπροσώπους από το Ίδρυμα Ωνάση), που θα μπορεί να αποφασίζει για το πόσα και ποια παιδιά θα φοιτήσουν, τι θα διδάσκονται, για τους όρους εργασίας των εκπαιδευτικών κ.ά. Αυτή είναι η ευγενική χορηγία του Ιδρύματος. Μια κερδοφόρα επένδυση στην οποία θα έχει λόγο και ρόλο. Τα παραπάνω άλλωστε προβλέπονται από τη συγκεκριμένη σύμβαση, κατά τα πρότυπα λειτουργίας των αντίστοιχων σχολείων σε ΕΕ και ΗΠΑ.

Γι’ αυτό και τα υπόλοιπα κόμματα, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνική Λύση κλπ., δεν βγάζουν άχνα για την ουσία του ζητήματος. Εξάλλου η αυτονομία και η διαφοροποίηση των σχολείων, η είσοδος ιδιωτών σ’ αυτά, υπήρχε και στα δικά τους κυβερνητικά προγράμματα.

Λύση στο πρόβλημα της υποβάθμισης της Εκπαίδευσης δεν αποτελεί η ένταση του ανταγωνισμού ανάμεσα στους μαθητές, η κατηγοριοποίηση των σχολείων και η παράδοσή τους σε επιχειρηματικούς ομίλους, για χάρη των οποίων σημερινή και προηγούμενες κυβερνήσεις δαπανούν τεράστια ποσά, αυξάνουν τη φορολογία του λαού, εμπλέκουν τη χώρα μας στους πολέμους.

Η λύση βρίσκεται στην δημιουργία ενός δημόσιου και δωρεάν σχολείου για όλα τα παιδιά, που θα τα αντιμετωπίζει ισότιμα, με σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτίρια, εκπαιδευτικούς που να επαρκούν, εκσυγχρονισμό βιβλίων και μέσων διδασκαλίας, υποδομές για αθλητισμό και πολιτιστική δημιουργία, αναψυχή, διδακτικές εκδρομές κ.ά. Σήμερα, υπάρχουν όλες οι σύγχρονες δυνατότητες για να υπάρξει ένα τέτοιο σχολείο, ένα σχολείο που μπορεί να τα δίνει όλα σε όλους και όχι «κάποια» σε λίγους, ένα σχολείο στο οποίο η μόρφωση θα αποτελεί δικαίωμα για όλα τα παιδία και όχι «ευκαιρία» και «εμπόρευμα». Γι’ αυτό το σχολείο παλεύουν σταθερά το ΚΚΕ και η ΚΝΕ.

Χωρίς μεγάλη συμμετοχή φέτος οι αγροτικές κινητοποιήσεις με την κυβέρνηση να μην δείχνει διατεθειμένη για νέα μέτρα. Εσείς ήσασταν δίπλα στους αγρότες. Τι θα κάνετε από εδώ και έπειτα;

Επειδή όντως οι βουλευτές του ΚΚΕ βρισκόμαστε καθημερινά στα μπλόκα του αγώνα των αγροτών, πρέπει να πω, ότι η συμμετοχή και φέτος είναι ιδιαίτερα μαχητική και κυρίως από τους νέους αγρότες, που βλέπουν τα όνειρα τους να συντρίβονται.

Πρέπει πρώτα απ’ όλα να σταματήσει ο εμπαιγμός από τη μεριά της κυβέρνησης, να δεχθεί να ακούσει και να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα τους, να οριστεί άμεσα συνάντηση με το κυβερνητικό επιτελείο.

Δεν είναι κινητοποιήσεις “εθιμοτυπικές”, αλλά κραυγή αγωνίας για το ασφυκτικό πλαίσιο που τους δημιουργεί η νέα ΚΑΠ, η πολιτική κυβερνήσεων και ΕΕ. Τα αιτήματα των αγροτών για κατώτερες εγγυημένες τιμές, για ελάφρυνση του κόστους παραγωγής, αφορούν όλο το λαό, συνδέονται και με το κύμα ανατιμήσεων και ακρίβειας.

Από τη μεριά μας, θεωρούμε θετικό ότι οι αγρότες είναι αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τις επόμενες μέρες τις κινητοποιήσεις τους, γιατί είναι ένας αγώνας δίκαιος και θα βρεθούμε μαζί τους στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Η έρευνα του TheOpinion δείχνει υπερβολικά αυξημένες τιμές και αυτό το καλοκαίρι στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Οι αντιδράσεις δεν φαίνεται να πτοούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ποια πρέπει να είναι η στάση της κυβέρνησης;

Την ώρα που το λαϊκό εισόδημα λεηλατείται καθημερινά, απ’ την ακρίβεια, από τις δυσβάστακτες αυξήσεις στην ενέργεια, στα τρόφιμα και τα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης, απ’ τους καθηλωμένους μισθούς, ακόμη και η ανάγκη του λαού για μια ανάσα ξεκούρασης μετατρέπεται σε “όνειρο θερινής νυκτός” με τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήριά, συνολικά το κόστος των διακοπών.

Η νέα αύξηση στις τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτήριών δεν είναι τυχαία, συνδέεται άμεσα με το νέο χαράτσι στο όνομα της «πράσινης μετάβασης» που επιδιώκουν κυβέρνηση και εφοπλιστές να φορτώσουν για ακόμα μία φορά στους εργαζόμενους και τον λαό. Σε συνέχεια δηλαδή των απαράδεκτων αυξήσεων όλου του προηγούμενου διαστήματος, εντάσσεται και η εφαρμογή του νέου ρυθμιστικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον περιορισμό των εκπομπών άνθρακα και θείου της επιβατηγού ναυτιλίας στη Μεσόγειο, κόστος το οποίο θα επωμιστούν για ακόμα μία φορά οι επιβάτες. Μάλιστα, το πιο εξοργιστικό είναι το γεγονός ότι στις Κυκλάδες αλλά και σε μία σειρά άλλων γραμμών του Αιγαίου που δεν υπόκεινται ακόμη στο σύστημα εμπορίας ρύπων της ΕΕ –αλλά θα ενταχθούν από το 2029–, οι εφοπλιστές θα προχωρήσουν κανονικά σε αυξήσεις της τάξης του 10% έως 12% (!).

Όλα αυτά ενώ πέρσι το καλοκαίρι, ένας στους δύο εργαζόμενους δεν κατάφεραν να πάνε διακοπές, πάνω από το 60% όσων τελικά τα «καταφέρνουν» δήλωναν ότι αυτές δεν ξεπερνάνε τις 5 ημέρες. Την ίδια ώρα που οι μεγαλοεπιχειρηματίες της ακτοπλοΐας σπάνε το ένα ρεκόρ κερδοφορίας μετά το άλλο, φορολογούνται εθελοντικά (!), έχουν πρόσβαση σε πάμφθηνα καύσιμα. Αυτούς στηρίζει με την πολιτική της άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια και η κυβέρνηση.

Το ΚΚΕ έχει συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδικήσεων που μπορεί να εξασφαλίσει ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης για τους εργαζόμενους και των λαό, βάζοντας μπροστά τη διεκδίκηση σημαντικών μειώσεων στις τιμές των εισιτηρίων, με παράλληλη ελάφρυνση ανέργων, πολύτεκνων κ.α.

 

Θέλω ένα σχόλιο σας για την αρχική απόφαση του προέδρου της ΓΣΕΕ να μπλοκάρει την απεργία στις 28/02, μέρα της θλιβερής επετείου δύο χρόνων από το έγκλημα των Τεμπών.

Πρόκειται για μία απαράδεκτη, πραγματικά ντροπιαστική απόφαση που δυστυχώς όμως δεν μας εκπλήσσει. Οι δυνάμεις της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού που διατηρούν την πλειοψηφία στη διοίκηση της ΓΣΕΕ, με την άρνηση τους για τη προκήρυξη απεργίας επί της ουσίας στρέφονται απέναντι στους χιλιάδες που βγήκαν στους δρόμους, όπως και τα εκατοντάδες συνδικάτα, τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες που έχουν ήδη πάρει απόφαση για απεργία.

Την ίδια απαράδεκτη στάση είχαν και πέρσι, στον έναν χρόνο από το έγκλημα, αλλά και το 2023, τις μέρες μετά την τραγωδία, που όλη η χώρα σειόταν από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις λαού και νεολαίας.

Η στάση τους δεν είναι τυχαία. Αποτελεί συνειδητή επιλογή και ακόμη μία απόδειξη των διαπιστευτηρίων που δίνουν στη προσπάθεια υπονόμευσης των μεγάλων λαϊκών αντιδράσεων. Είναι στάση που στηρίζει «δια της πλαγίας οδού» τη συγκάλυψη του εγκλήματος, έχοντας βέβαια ως απώτερο σκοπό το ξέπλυμα τη πολιτικής όλων των κυβερνήσεων που οδήγησαν σε αυτό.

Δυστυχώς για όλους αυτούς, και ευτυχώς για το εργατικό κίνημα, υπάρχουν τα εκατοντάδες συνδικάτα, χιλιάδες συνδικαλιστές και εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα που παίρνουν στα χέρια τους την οργάνωση του απεργιακού αγώνα, για να νεκρώσουν όλα στις 28.02.