Η κινηματογραφική ομάδα που θέτει τα πιο ευαίσθητα θέματα σε «πρώτο πλάνο» – Η Καλλιόπη Βίλλυ Κωτούλα στο TheOpinion

«Ο κινηματογράφος εμπνέεται από τη ζωή». Μια φράση που ακούμε αρκετά συχνά, ειδικά στη σημερινή εποχή που υπάρχουν πολλά περισσότερα ερεθίσματα.

Σε μια τυχαία αναζήτηση στο YouTube «έπεσα» πάνω στην ανεξάρτητη κινηματογραφική ομάδα Creative Icon Films και το αξιόλογο υλικό της το οποίο θίγει μέσω της Τέχνης ζητήματα που μας αφορούν όλους. Από τη φιλοζωία και την αστεγία (Βραχιόλι Φιλίας) μέχρι το bullying & το cyber bullying (Nο Offense).

Η Creative Icon Films, ξεκίνησε ως μια ανεξάρτητη κινηματογραφική ομάδα το 2014 και πήρε νομική της μορφή το 2015 με ιδρυτή τον Νικόλαο Κακωνά  και την Καλλιόπη Βίλλυ Κωτούλα, η οποία μιλά στο TheOpinion για την ομάδα, την ταινία μικρού μήκους για τις γυναικοκτονίες «Πορφυρή Λεμονιά», αλλά και κατά πόσο εύκολο είναι να «καταπιαστεί» κανείς με αυτά τα θέματα.

Στην Creative Icon Films μας λέει η σεναριογράφος και παραγωγός, «παραμένουμε ανεξάρτητοι , οραματιζόμαστε και μαχόμαστε για ένα ελεύθερο σινεμά υλοποιώντας ταινίες μικρού μήκους. Αντλούμε ανθρωπιστικά θέματα μέσα από τον πυρήνα της κοινωνίας ή ας μου επιτραπεί ο παραλληλισμός ”μέσα από το ηφαίστειο της κοινωνίας”, το οποίο είναι ενεργό και αναβλύζει λαβωμένα κοινωνικά ζητήματα. Εμείς με την σειρά μας, τα μεταφέρουμε, δημιουργώντας μικρές ιστορίες: στην οθόνη του κινητού, του υπολογιστή, της τηλεόρασης, του διαδικτύου και όταν οι ταινίες μας συμμετέχουν σε Κινηματογραφικά Φεστιβάλ, προβάλλονται και στους κινηματόγραφους εντός και εκτός Ελλάδος».

«Στοχεύουμε στην ανάδειξη των κοινωνικών θεμάτων και ευελπιστούμε ότι βάζουμε ένα μικρό λιθαράκι ενσυναίσθησης, ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης , στον κάθε θεατή που κλικάρει το «play» για να δει τις ταινίες μας», προσθέτει η ίδια.

«Για τους παραπάνω λόγους όλες οι ταινίες μας είναι ελεύθερα προσβάσιμες , από τον ιστότοπο μας. Στην ιστοσελίδα μας www.creativeicon.films.com στη κατηγορία Cinema / Short Films μπορείτε να δείτε τις ταινίες μας , όπως: Η Ρουτίνα (Ψυχική Υγεία & Αυτισμός https://www.creativeiconfilms.com/portfolio/the-routine/)».

«Πορφυρή Λεμονιά», μια ταινία μικρού μήκους για το επίκαιρο ζήτημα των γυναικοκτονιών. Πείτε μας δυο λόγια για το πως δημιουργήθηκε και ποια είναι τα μηνύματά της.

Η Πορφυρή Λεμονιά είναι μια ταινία εποχής που αναδεικνύει την επιβολή της πατριαρχίας την περίοδο του 80, έχει ως σημείο αναφοράς τη μη συνειδητοποίηση των κρυφών πτυχών της ανδροκρατίας στο γυναικείο φύλο όπως την υποταγή, με αποτέλεσμα να γεννιέται και να καλλιεργείτε στα κορίτσια η αποδοχή και η συνενοχή της πατριαρχικής κουλτούρας.

Η Λεμονία όμως τολμάει να ξεριζώσει από την καρδιά της την επιβολή της ανδραρχίας, ν’ υψώσει το ανάστημα της, στις υποδείξεις που της ασκούνται καθημερινά, στο να φέρει εις πέρας όλα τα παραδοσιακά «συζυγικά» καθήκοντα της, που πηγάζουν από τον κοινωνικό της περίγυρο.

Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν θέλει να το βάλει στα πόδια κρυφά, δεν επιθυμεί να φύγει σαν άλλο ένα κυνηγημένο θήραμα, αντιθέτως θέλει να Φωνάξει με όλο της το είναι «ΤΕΛΟΣ», κοιτάζοντας στα μάτια τον κακοποιητή της, χωρίς να φοβάται και ας ξέρει ότι μπορεί να το πληρώσει με την ζωή της. Προτιμά να το ρισκάρει παρά να γίνει συμμέτοχη στη διαιώνιση της πατριαρχίας.

Πως ανταποκρίνεται το κοινό, όταν παρακολουθεί στην οθόνη κοινωνικά ζητήματα που μας απασχολούν όλους; Ποια είναι τα πιο συνηθισμένα σχόλια;

Θέλω να είμαι ειλικρινής… Από την αρχή γνώριζα πως επειδή θέτω ως προβληματισμό, τη μη υποσυνείδητη υποταγή των γυναικών στην επιβολή της πατριαρχίας, θα υπάρξουν θεατές που θα ταυτιστούν απόλυτα με την Λεμονιά, αλλά θα δυσανασχετήσουν να παραδεχτούν αυτή την «ασυνείδητη υποταγή», θεωρώντας ότι αυτά μπορεί να συνέβαιναν στο παρελθόν, όμως εν έτη 2024 εκλείπουν… και άλλοι που πιστεύουν ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα… Ακούω πολύ συχνά την εξής φράση: «Πάντα κάποιοι ξέρουν και κάνουν ότι δεν ξέρουν..».

Και υπάρχει μια κατηγορία θεατών που αποδίδουν τα Καίσαρος το Καίσαρι.

Καταπιαστήκατε με πολύ ευαίσθητα θέματα στα projects σας. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν αυτό; Τι ήταν αυτό που σας εξέπληξε στην πορεία;

Δεν ξέρω αν είναι ευαίσθητα θέματα ή κοινωνικές ιστορίες που μένουν στην αφάνεια, μέχρι να αναδεχθεί σ ευαίσθητο θέμα , όπως εσείς το θέτετε στο ερώτημα σας. Η πρώτη μας ταινία «Η Ρουτίνα», είναι η πρώτη ελληνική ταινία μικρού μήκους που αναδύει τον Αυτισμό (χαμηλής λειτουργικότητας), ο όποιος στην Ελλάδα είναι θαμμένος στα βάθη του πελάγους…

Και αυτό φαίνεται από το πόσο πελαγωμένοι είναι οι γονείς «ΗΡΩΕΣ» που μεγαλώνουν παιδιά στο φάσμα του Αυτισμού… Γιατί αυτοί οι γονείς πάντα θα τα μεγαλώνουν τα παιδιά τους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους…

Η γυναικοκτονία πλέον έχει γίνει μάστιγα… Θα μιλήσω ως μητέρα, φοβάμαι για την κόρη μου… Φοβάμαι να ερωτευτεί…. Φοβάμαι να νιώσει το πιο όμορφο συναίσθημα…. Και αυτό με θλίβει….

Δεν πιστεύω ότι είναι εύκολο να καταπιάνεσαι με κοινωνικά θέματα γιατί έρχεσαι αντιμέτωπος με την αναπαράσταση και γνωρίζεις πως η αλήθεια μέσα σε αυτές τις ιστορίες δεν είναι ένα 15% αλλά ένα 85%!

Προσπαθείς να είσαι συνεπής, αληθινός στην υλοποίηση της ιστορίας σου ώστε να αντέξεις πρώτα εσύ ως άνθρωπος την πραγματική τους διάσταση και έπειτα οι θεατές.

Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον; Τι άλλο περιμένουμε από την ομάδα σας;

Τα σχέδια μας για το μέλλον είναι να συνεχίσουμε να δημιουργούμε ιστορίες που να μας αφυπνίζουν και να μας κάνουν καλυτέρους ανθρώπους.

Όμως έχουμε στα σκαριά μια ταινία μικρού μήκους με θέμα την παιδική κακοποίηση και εύχομαι να είναι κατάλληλες οι συγκύριες , να ακούσουμε πολλά «ΝΑΙ» μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες, ώστε να μπορέσουμε να την υλοποιήσουμε! Διότι ως ανεξάρτητη παράγωγη στηριζόμαστε μόνο στις δικές μας δυνάμεις και όχι σε δεκανίκια!