Γεράσιμος Σκιαδαρέσης στο TheOpinion: «Γυρίσαμε πάλι στο να ζει ο καθένας μόνος του»

Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης υποδύεται τον αμπιγιέρ στο ομώνυμο θεατρικό έργο και μιλάει στο TheOpinion και τη Δέσποινα Δαϊλιάνη

ΘΕΑΤΡΟ ΘΕΜΑ THEOPINION

Δέσποινα Δαϊλιάνη

10 Ιανουαρίου 2024, 12:40 UPD: 10 Ιανουαρίου 2024, 18:17

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

Ο «Αμπιγιέρ» του Ρόναλντ Χάργουντ, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη, ανεβαίνει στο Θέατρο Αριστοτέλειον από 12 Ιανουαρίου και για λίγες παραστάσεις.

Θέατρο εν θεάτρω, ο Ρόναλντ Χάργουντ εμπνεύστηκε τον «Αμπιγιέρ» από τη δική του προσωπική εμπειρία στο πλάι του σαιξπηρικού ερμηνευτή σερ Ντόναλντ Γούλφιτ.

Κι αν ο «Αμπιγιέρ» θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά της παγκόσμιας δραματουργίας, ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης εξηγεί στο TheOpinion:

«Είναι ένα εξαιρετικό κείμενο, σωστά γραμμένο και δομημένο· είναι ένα κείμενο, που χαίρεσαι να διαβάζεις και να παίζεις. Ενώ φαντάζει ότι θα αφορά λίγους, τελικά αφορά πολλούς.

Βγάζει προς τα έξω, πολύ εύστοχα και έντονα, την εικόνα των θεατρικών παρασκηνίων. Αλλά την πραγματική, όχι αυτήν τη λίγο ωραιοποιημένη. Με τη σκληράδα της, με τα κακά της, με τα καλά της. Γιατί, όλο αυτό, συμβαίνει στα παρασκήνια της παράστασης του “Βασιλιά Ληρ”.

Βλέπουμε και κομμάτια από την παράσταση του “Βασιλιά Ληρ” και όλη την αγωνία για την υποστήριξη και το πώς αντιμετωπίζουν, παρασκηνιακά, οι ηθοποιοί την πραγματική εκτέλεση του έργου».

Και συμπληρώνει: «Είναι, βέβαια, πολύ δύσκολη και η χρονική στιγμή που τοποθετείται το έργο. Μέσα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κι, επίσης, υπάρχει μια πολύ σημαντική συνθήκη εξουσιαστή κι εξουσιαζόμενου, η οποία δεν έχει να κάνει μόνον με το θέατρο. Αφορά σε πολύ κόσμο».

«Λίγοι ασχολούνται, πια, με τις ανθρώπινες σχέσεις»

Και, κάπως έτσι, καταλήγουμε στο κυρίαρχο σημείο του θεατρικού· στη σχέση των δύο ανδρών, ενός μεγάλου ηθοποιού (Σερ ή κατά κόσμον Ιεροκλή Μιχαηλίδη) με τον αμπιγιέρ του (Νόρμαν ή κατά κόσμον Γεράσιμο Σκιαδαρέση), και τις διακυμάνσεις που αυτή έχει.

«Ο Νόρμαν είναι μια περίεργη περίπτωση. Είναι ένας άνθρωπος με πάρα πολλά όνειρα. Εξαιρετικά μοναχικός. Προβληματικός. Έχει προσκολληθεί δίπλα στον Σερ. Μέσα από αυτόν “ζει” και “αναπνέει” τα δικά του όνειρα· τα βιώνει μέσα από την καριέρα του Σερ.

Ταυτόχρονα, όμως, έχει καταφέρει με κάποιον περίεργο, “κάτω απ’ το τραπέζι”, τρόπο να του γίνει απόλυτα απαραίτητος. Και, στην ουσία, αναρωτιέται κανείς αν είναι αυτός ο εξουσιαζόμενος ή ο εξουσιαστής. Γιατί, ο Σερ, δεν μπορεί να κάνει και τίποτα χωρίς αυτόν.

Κι αυτό είναι το ενδιαφέρον· αυτή η αλληλεξάρτηση ενός πολύ “δυνατού” κι ενός πολύ “αδύναμου” και το πώς ο ένας επιβιώνει μέσω του άλλου», επισημαίνει ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης στο TheOpinion.

Όσο για το πώς βλέπει ο ηθοποιός να διαμορφώνονται, σήμερα, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, σχολιάζει:

«Νομίζω ότι λίγοι ασχολούνται, πια, με τις ανθρώπινες σχέσεις. Έχουμε “χάσει τη μπάλα” στο συγκεκριμένο ζήτημα. Μας ενδιαφέρει περισσότερο το κυνήγι της ύλης και της επιβίωσης, που μας αναγκάζει να ξεχνάμε πολλά πράγματα.

Έχουμε γίνει σκληροί, άτεγκτοι απέναντι σε οποιαδήποτε διαφορετικότητα. Δεν έχουμε μάθει να ζούμε μαζί. Στην ουσία, γυρίσαμε πάλι στο να ζει ο καθένας μόνος του.

Και είναι πάρα πολύ επίκαιρο το έργο, με αυτήν την έννοια. Δεν περνάμε μια περίοδο απ’ τις καλές των ανθρώπινων σχέσεων. Δεν περνάμε μια περίοδο που οι κοινωνίες ευημερούν και ευτυχούν να είναι μαζί. Αντιθέτως, βλέπουμε τον κόσμο να κλείνεται όλο και περισσότερο στον εαυτό του και να προσπαθεί να επιβιώσει. Κι αυτό να του καταναλώνει την περισσότερη δύναμη κι όχι το πώς θα καταφέρουμε μαζί να κάνουμε κάτι».