Φωτεινή Καλλιώρα στο TheOpinion: «Είναι απόλυτα θετικό που τα νέα παιδιά δίνουν ευκαιρίες» (VIDEO)
Η συγγραφέας μας μιλάει για τις προτιμήσεις της και για στοιχεία στα οποία δίνει έμφαση.
H Φωτεινή Καλλιώρα μιλάει στο TheOpinion για την αγάπη της για τα βιβλία, για το βήμα της να ξεκινήσει να μιλάει για αυτά στο Instagram και στο YouTube αλλά και για το βιβλίο της.
Θες να μας πεις λίγα λόγια για τον εαυτό σου να σε γνωρίσει και το κοινό μας;
Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Είναι μεγάλη χαρά που βρίσκομαι εδώ. Είμαι η Φωτεινή Καλλιώρα, βιβλιοφάγος και συγγραφέας, και μου αρέσει πολύ να ασχολούμαι με καθετί καλλιτεχνικό αλλά και με την ιστορία. Κάνω το διδακτορικό μου στην ιστορία του βενετοκρατούμενου ελληνισμού στο ΕΚΠΑ και αγαπώ τις ξένες γλώσσες και τα ταξίδια.
Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το Instagram και τα reviews βιβλίων;
Το κομμάτι του bookstagram μπήκε στην ζωή μου λίγο μετά την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου. Στην αρχή ήταν ένας τρόπος για να προωθήσω τη δουλειά μου αλλά σύντομα ανακάλυψα έναν κόσμο φτιαγμένο από βιβλία, διαφορετικούς ανθρώπους, ιδέες και πολλά χρώματα. Δεν άργησε να γίνει το αγαπημένο μου χόμπι, αφού συνδυάζει την αγάπη μου για το διάβασμα και την αγάπη μου για τη φωτογραφία.
Πες μας δύο λόγια για την ελληνική κοινότητα του #Booktok.
Είναι μια κοινότητα ανοιχτή, συμπεριληπτική, έχει χώρο για όλους και δίνει έμφαση στο κομμάτι των διαπροσωπικών σχέσεων. Έχουν δημιουργηθεί όμορφες παρέες που έχουν ως κοινό στοιχείο την αγάπη για το βιβλίο.
Εσύ με ποιον τρόπο θα επιλέξεις να προωθήσεις ένα βιβλίο;
Δεν έχω κάποιον ιδιαίτερο τρόπο, για να είμαι ειλικρινής. Συνήθως μου αρέσει να τραβάω φωτογραφίες με κεντρικό πρωταγωνιστή το βιβλίο που θέλω να παρουσιάσω αλλά πάντα θα φροντίσω να υπάρχουν ζωηρά χρώματα. Στη συνέχεια θα ανεβάσω την κριτική μου στο bookstagram, στο Booktok και φυσικά στο youtube.
Πώς ξεκίνησες να έχεις τόσο καλή σχέση με τα βιβλία και να διαβάζεις τόσα πολλά;
Εδώ θα πρέπει να ευχαριστήσω τη μαμά μου που μου διάβαζε από μικρή, γιατί δεν κοιμόμουν εύκολα αλλά και γιατί μου έδινε το παράδειγμα με την στάση της. Την έβλεπα να διαβάζει με τις ώρες και στην αρχή ήθελα να τη μιμηθώ αλλά στην συνέχεια κόλλησα με το διάβασμα. Πλέον έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου.
Γιατί οι νέες γενιές έχουν απομακρυνθεί τόσο από τα βιβλία;
Δε θα δαιμονοποιήσω τις νέες τεχνολογίες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πράγματι, απορροφούν πολύ χρόνο των νέων παιδιών, γιατί έχουν πολλές «έτοιμες πληροφορίες». Ζωηρές εικόνες με έντονα χρώματα που εναλλάσσονται γρήγορα τραβούν το βλέμμα αλλά το βιβλίο προσφέρει το ακριβώς αντίθετο. Σου δίνει την ευκαιρία να πλάσεις μόνος σου μια εικόνα του κόσμου που περιγράφεται στις σελίδες και να αγαπήσεις χαρακτήρες που θα μπορούσαν να είναι κοντινοί μας άνθρωποι. Περισσότερο για εμένα η ευθύνη ανήκει περισσότερο στο σχολείο που δε φροντίζει να συμπεριλάβει σύγχρονα κείμενα που ανταποκρίνονται στην κοινωνία αλλά και στις ανάγκες των παιδιών. Είναι λες και έχει μείνει προσκολλημένο το εκπαιδευτικό σύστημα σε μια συγκεκριμένη λογοτεχνική εποχή και αρνείται να δει πέρα από αυτή.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Βέβαια, πλέον με το Booktok, οι νέοι ξεκίνησαν να ξαναπιάνουν βιβλία στα χέρια τους. Πώς θα το σχολίαζες αυτό;
Είναι απόλυτα θετικό που τα νέα παιδιά ενδιαφέρονται να μάθουν για νέες κυκλοφορίες και δίνουν ευκαιρίες. Αυτή η συνύπαρξη είναι η απόδειξη ότι όλα μπορούν να συνυπάρξουν αρκεί να υπάρχει θέληση και ανοιχτό μυαλό, για να αγκαλιάσουμε διαφορετικές προσεγγίσεις.
Ποιος είναι ο στόχος σου μέσα από τις κριτικές που κάνεις;
Να συνομιλήσω με τον κόσμο που του αρέσει το διάβασμα, να ανταλλάξουμε απόψεις και φυσικά να δω τα βιβλία με τα δικά τους μάτια. Υπάρχουν βιβλία που θίγουν σημαντικά κοινωνικά θέματα, όπως ο φεμινισμός, τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας αλλά και η επιρροή που ασκούν στη ζωή μας τα social media. Αυτή η κοινωνική/πολιτική διάσταση των βιβλίων είναι για εμένα το πιο γοητευτικό στοιχείο που αξίζει να αναδειχθεί.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ποια είναι τα δικά σου αγαπημένα βιβλία, τι είδος σε τραβάει περισσότερο;
Μου αρέσουν πολύ οι ιστορίες romance αλλά και τα smut. Με ελκύει ότι από πολλούς έχουν κατακριθεί ως μη ποιοτικά, λιγότερο σοβαρά και φυσικά πολλές φορές κυριαρχεί η φράση «ιστορίες για γυναίκες» με υποτιμητικό πρόσημο. Και όμως αυτά τα βιβλία θίγουν σημαντικά κοινωνικά ζητήματα και οι πρωταγωνιστές/ πρωταγωνίστριες έχουν κάτι από εμάς. Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς ότι οι γλαφυρές ερωτικές σκηνές, δείχνουν ανθρώπους έτοιμους να αγκαλιάσουν και να αποδεχθούν την σεξουαλικότητά τους, τότε νιώθω ότι αυτά τα είδη σπάνε πολλές προκαταλήψεις.
Έχεις κάποιον συγκεκριμένο τρόπο που προσεγγίζεις τα βιβλία με τα οποία θα ασχοληθείς στο προφίλ σου;
Βασίζομαι στο τρίπτυχο ήρωες-εικόνες-κοινωνία. Δίνω πολλή έμφαση στους χαρακτήρες. Θέλω να έχουν βάθος οι προσωπικότητές τους και να μπορούν να αποτελέσουν θετικά πρότυπα. Μου αρέσει να υπάρχουν γλαφυρές περιγραφές που με βάζουν στην ιστορία και με κάνουν να νιώθω ότι βλέπω ταινία. Τέλος με ενδιαφέρει να υπάρχουν κοινωνικά μηνύματα από συγγραφείς που τοποθετούνται ανοιχτά για όσα μας ταλανίζουν ως κοινωνία.
Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το youtube και τι σε τραβάει περισσότερο σε αυτή την πλατφόρμα;
Το youtube ήταν ένας τρόπος να είμαι σε επαφή με ανθρώπους που έχουν το ίδιο πάθος για τα βιβλία και φυσικά με έχει εξιτάρει πόσο ευρύ είναι το κοινό και πόσο διαφορετικές και ταυτόχρονα ίδιες είναι οι ανάγκες του. Έχει γίνει η αγαπημένη μου συνήθεια, όποτε κάνω γύρισμα είναι σα να δραπετεύω για λίγο από την καθημερινότητά μου και μπορώ να μιλήσω για όσα αγαπώ. Τα σχόλια των θεατών και η επικοινωνία είναι η αγαπημένη συνήθεια του Σαββάτου.
Βλέπουμε πως στο προφίλ σου γράφεις writer, θες να μας πεις περισσότερα για αυτό;
Γράφω ασταμάτητα από τα 16 μου και έχω πειραματιστεί με διαφορετικά είδη, όπως το κοινωνικό μυθιστόρημα, τα διηγήματα φαντασίας αλλά και το ρομαντικό/ερωτικό μυθιστόρημα με κοινωνικές προεκτάσεις. Η πιο ξεχωριστή στιγμή ως τώρα ήταν το 2020 όταν εξέδωσα το βιβλίο μου με τίτλο ‘Όσα κρύβει το σκοτάδι’ με τις εκδόσεις Λυκόφως. Ήταν ο τρόπος μου να δώσω φωνή σε όλες εκείνες τις γυναίκες που κακοποιήθηκαν, έδωσαν τις μάχες τους και κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους.