Δημήτρης Δημόπουλος στο TheOpinion: «Το κοινό είναι ο σύμμαχός μου»
Ο κωμικός Δημήτρης Δημόπουλος, με αφορμή τις εμφανίσεις του στη Θεσσαλονίκη, μιλάει στο TheOpinion και τη Δέσποινα Δαϊλιάνη
Πόσα αστεία χωρούν σε μια σελίδα…«Α4»; Ο Δημήτρης Δημόπουλος παρουσιάζει τον καινούριο stand-up μονόλογό του, στο Θέατρο Αμαλία, στις 8, 9 & 10 Δεκεμβρίου.
Οι αφίσες, για να προλογίσουν την stand-up παράσταση του Δημήτρη Δημόπουλου στην πόλη μας, έχουν ήδη τοποθετηθεί.
Κι ο ίδιος με την…ντουντούκα του μας προσκαλεί: «Θεσσαλονίκη, κόπιασε στην παράσταση. Γέλιο γέλιο γέλιο!».
Εκτός από κωμικός, κύριε Δημόπουλε, τι άλλο είστε; Γιατί πολλά διάβασα…
Όλα αυτά που διαβάσατε! Είμαι μεταγλωττιστής, μεταφραστής, σκηνοθέτης. Είμαι απόφοιτος του μεταπτυχιακού Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Πολλά πράγματα…
Και πώς συνδυάζονται όλα αυτά τα πράγματα μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες ημερησίως;
Α κοιτάξτε, δεν τα κάνω όλα ταυτόχρονα. Αυτό είναι το καλό! Ας πούμε για τη φετινή περίοδο, το κύριο καλλιτεχνικό μου βάρος έχει πέσει στο «Α4», τον νέο μου stand-up μονόλογο.
Θα υπάρξει, βέβαια, η επανάληψη του μιούζικαλ «The Last Five Years» που έχω μεταφράσει και σκηνοθετήσει στην εναλλακτική σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Αλλά αυτό είναι μια επανάληψη, δεν θα μου «φάει» πάρα πολύ χρόνο από το εικοσιτετράωρο που αναφέρατε.
Κι ένα ακόμα project που υπάρχει, είναι μια νέα συνεργασία με την ορχήστρα Camerata Junior και τον μαέστρο Νίκο Χαλιάσα. Γράφω, σκηνοθετώ και παίζω σε μια μουσικο-θεατρική παράσταση για παιδιά, που ονομάζεται «Οι περιπέτειες της κυρίας Παρτιτούρα: Η μεγάλη παρέα της ορχήστρας».

Πολύ ενδιαφέροντα! Κι αναρωτιέμαι πώς, μεταξύ αυτών, «ξύπνησε» και το κωμικό στοιχείο;
Το κωμικό στοιχείο υπάρχει σε όλα αυτά. Και νομίζω ότι προϋπήρχε, πριν αρχίσω εγώ να ασχολούμαι. Δηλαδή, έψαχνε έναν τρόπο να εκφράζεται και τον βρήκε από σκηνής.
Και μόλις έκανα μια σύνδεση με τη σύμπραξή σας με την ΚΟΘ, πέρυσι αν δεν κάνω λάθος.
Με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, το «Stand-up Symphony»· ένα project από τα πιο αγαπημένα μου! Προσπαθώ να το παρουσιάσω και στην Αθήνα, αλλά δεν τα έχουμε καταφέρει ακόμη.
Ήταν μια πολύ ευτυχής συγκυρία, όταν μου πρότεινε να το κάνουμε η τότε καλλιτεχνική διευθύντρια της ΚΟΘ, η Ζωή Τσόκανου. Ήταν, πραγματικά, μια ευκαιρία να συνδυάσω τις μεγάλες μου αγάπες: την κωμωδία και τη μουσική.
Η stand-up παράσταση «A4», λοιπόν, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη…
Πρώτη φορά παρουσιάζεται και στην Αθήνα, από τον Οκτώβρη, όπου συνεχίζονται οι παραστάσεις.
Έρχομαι με μεγάλη ανυπομονησία να παρουσιάσω τον νέο μου μονόλογο στη Θεσσαλονίκη. Το κοινό της πόλης -έχουμε να το λέμε οι κωμικοί- είναι από τα πιο θερμά που έχουμε συναντήσει. Αλλά είναι μεγάλη και η τιμή που θα παίξω στο Θέατρο Αμαλία, ένα ιστορικό θέατρο. Χαίρομαι πάρα πολύ που θα φιλοξενηθώ εκεί πέρα.
Δεν θα ρωτήσω τι πραγματεύεστε. Θέλω, όμως, να ξεχωρίσετε κάτι από αυτήν και να μας δώσετε μια τόση όση γεύση…
Λοιπόν… Θα υπάρξω πολύ διπλωματικός. Δεν θα αναφέρω τίποτα για το περιεχόμενο του κειμένου. Θα πω, απλώς, ότι είναι ένα κομμάτι στην παράσταση το οποίο δεν τολμούσα να το κάνω καν πρόβες μόνος μου στο σπίτι. Γιατί ήξερα ότι ήταν μια πολύ «επικίνδυνη» καλλιτεχνικά και κωμικά ιδέα, που μόνον το κοινό θα μπορούσε να μου απαντήσει: «Δημήτρη, αυτό μπορεί ή δεν μπορεί να σταθεί στη σκηνή».
Οπότε, πρώτη φορά παρουσίασα το κομμάτι αυτό του μονολόγου με μια αμυδρή ιδέα για το τι θέλω να πω. Το είπα, το κοινό μου έδωσε το ok: «Δημήτρη, μπορείς να το κάνεις. Μας παίρνει. Το θέλουμε.» και αναπτύχθηκε. Νομίζω ότι, όποιος έρθει και δει την παράσταση, θα καταλάβει σε ποιο κομμάτι αναφέρομαι.

Η σχέση με το κοινό σας ποια είναι;
Έχω να το λέω συνέχεια ότι, στο stand-up comedy και την κωμωδία, είναι ο επιμελητής κειμένου σου. Σε μια παράσταση θεατρική είναι ο συν-σκηνοθέτης.
Στην κωμωδία αν επιτευχθεί ο στόχος, που είναι το γέλιο, το κοινό δεν θα στο κρύψει. Θα στο «δώσει». Όσοι παίζουμε κωμικούς μονολόγους, ξέρουμε πάντα αν έχουμε πετύχει ή όχι. Γιατί, το κοινό, μας επικροτεί με το γέλιο του· «υπογράφει» με το γέλιο του αν πετύχαμε ή όχι.
Οπότε, η σχέση μαζί του είναι μια σχέση συνδημιουργού. Και ειδικά βγαίνοντας από την πανδημία –που συνειδητοποιήσαμε ότι κάτι που το θεωρούσαμε δεδομένο, όπως τα ζωντανά θεάματα, δεν ήταν τόσο δεδομένο- ήταν τέτοια η χαρά μου που το ξαναβρήκα που, πλέον, θεωρώ ότι το κοινό είναι ο σύμμαχός μου. Όταν είμαι στο παρασκήνιο, ανυπομονώ να βγω στη σκηνή και να το συναντήσω. Έχουμε συμφωνήσει ότι θα βρεθούμε, αυτό στην πλατεία κι εγώ στη σκηνή, για να παράξουμε κωμωδία.
Τώρα που είπατε για παρασκήνιο, υπάρχει κάποια «τελετουργία» που ακολουθείτε λίγο πριν πατήσετε το πόδι σας στη σκηνή;
Στον συγκεκριμένο μονόλογο κάνω μερικές ασκήσεις ορθοφωνίας. Έχω κάποιες πάρα πολύ «στραβογλώσσικες» λέξεις μέσα στην παράσταση, με τις οποίες κάνω πάντα το ζέσταμά μου· δηλαδή τις επαναλαμβάνω, για να μπορέσω να τις πω κι επί σκηνής.
Και στην περίπτωση του ολισθήματος, τι κάνουμε;
Τι κάνουμε; Το αποδεχόμαστε και προχωράμε! Συμβαίνει σε όλους, να το πούμε και αυτό.
Θέλω να σας ρωτήσω κάτι, εύχομαι μη παρεξηγήσιμο. Θεωρείτε ότι είστε γνωστός περισσότερο ως ο Δημήτρης Δημόπουλος, ο κωμικός και επιμελητής όσων αναφέρθηκαν ή…ως η φωνή του Garfield;
Αμάν αυτός ο Garfield…
Υπάρχουν κάποια πράγματα που, καλώς ή κακώς, μας ακολουθούν…
Να σας πω κάτι; Πιστεύω ότι, το κοινό, με γνωρίζει ως τον κωμικό Δημήτρη Δημόπουλο. Τη φωνή του Garfield δεν την έχουν ακούσει οι ηλικίες που έρχονται στην παράστασή μου, εκτός αν είναι γονείς.
Και ποιες είναι αυτές οι ηλικίες, δηλαδή;
Στην πρεμιέρα της παράστασης, στην Αθήνα, είχα κάτω μια οικογένεια που είχε φέρει και τα δυο παιδιά· 9 και 11 χρονών. Δεν θα πω ότι έχω συνέχεια αυτό το κοινό.
Αλλά νομίζω ότι, ανάλογα και με τη θεματολογία και με την ηλικία του, ο κάθε κωμικός φέρνει το κοινό που είναι κοντά του. Γιατί έχουμε παρόμοιες εμπειρίες, κοινές αναφορές. Είναι χαρά μου, όμως, να βλέπω ότι η δημογραφική μου «βεντάλια» είναι αρκετά μεγάλη και περικλείει ηλικίες από 17 μέχρι όσο…
Και είναι και πολύ όμορφο αυτό, γιατί είναι μια κοινωνική πράξη το να βρίσκονται διαφορετικές γενιές και να γελάνε με τα ίδια πράγματα. Είναι μια στιγμή όπου κατακρημνίζονται τα διάφορα χάσματα και ενωνόμαστε όλοι.
Πληροφορίες
A4 – σταντ-απ μονόλογος, του Δημήτρη Δημόπουλου
Θέατρο Αμαλία (Αμαλίας 71, Θεσσαλονίκη)
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 8/12 στις 21.00, Σάββατο 9/12 στις 21.00, Κυριακή 10/12 στις 20.00
Εισιτήρια: Γενική είσοδος 12€, Μειωμένο 10€, Προσφορά 8€ στο goldmall.gr για περιορισμένο αριθμό θέσεων
Προπώληση εισιτηρίων: more.com, στο δίκτυο καταστημάτων Nova, Public, MediaMarkt και στο Θέατρο Αμαλία
Πληροφορίες: 231 084 2509
Διάρκεια: 80’