Δέσποινα Μπισχινιώτη στο TheOpinion: «Είναι δύσκολο να ξεπεράσεις τον θυμό απέναντι σε όποιον και ό, τι σε τραυμάτισε ψυχικά»

Το «διήγηΜΑΣ», σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία Δέσποινας Μπισχινιώτη, παρουσιάζεται στο θέατρο Σοφούλη το Σάββατο 29 και την Κυριακή 30 Νοεμβρίου.

Η Δέσποινα Μπισχινιώτη «αναπνέει» μέσα από την τέχνη και προσπαθεί να την υπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Η καλλιτέχνιδα, η οποία γεννήθηκε, σπούδασε και εργάστηκε για πολλά χρόνια ως ηθοποιός στη Θεσσαλονίκη, επιστρέφει για δύο ημέρες στη συμπρωτεύουσα με την παράσταση «διήγηΜΑΣ»· ένα έργο, το οποίο πραγματεύεται το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και στον έρωτα.

«Η Θεσσαλονίκη είναι το μέρος μου, το “καταφύγιό” μου. Είναι μία πόλη μαγευτική. Με κάθε θεατρική επάνοδό μου, απλώς επιβεβαιώνω την άρρηκτη σχέση μαζί της», παραθέτει στο TheOpinion.

Κυρία Μπισχινιώτη, η παράσταση «διήγηΜΑΣ» γεννήθηκε από μια καλλιτεχνική ή προσωπική σας ανάγκη;

Αυτή η παράσταση γεννήθηκε τόσο από την προσωπική μου ανάγκη να εκφράσω επί σκηνής τα άρρητα αναφορικά με την έμφυλη βία και το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στον αυτοπροσδιορισμό όσο και από την καλλιτεχνική μου ανάγκη να ασχοληθώ με αυτήν τη θεματική, εστιαζόμενη στο πώς· αναζητώντας νέους τρόπους έκφρασης, επαναφέροντας το ανοίκειο και αποφεύγοντας τον διδακτισμό.

Σκέφτομαι, συχνά, ότι η βία υφίσταται επειδή τη συντηρούμε, από την απαρατήρητη μορφή της μέχρι τα ακραία περιστατικά. Πώς μπορούμε, τελικά, να σπάσουμε τον κύκλο αυτής της «κανονικοποιημένης» βίας; Και ποιον ρόλο μπορεί να διαδραματίσει η τέχνη σε αυτήν τη διαδικασία;

Προκειμένου να σπάσουμε τον κύκλο αυτής της «κανονικοποιημένης» βίας, απαιτείται εκ βάθρων αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας. Πρωτεύοντα ρόλο σε αυτό θα όφειλε να διαδραματίσει η εκπαίδευση, στο πλαίσιο της οποίας χρειάζεται να καλλιεργείται ο σεβασμός στη ζωή, στην ελευθερία και στην αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου.

Η τέχνη μπορεί, επίσης, να συμβάλει καθοριστικά σε αυτήν την αλλαγή, ευαισθητοποιώντας και αφυπνίζοντας τον κόσμο, αναδεικνύοντας την ευαλωτότητά μας και προάγοντας την ηθική της μη βίας, την αγάπη και την αλληλεγγύη, όπως έκανε σε όλες τις εποχές.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη αλήθεια που ανακαλύψατε μέσα από αυτήν την παράσταση;

Ανακάλυψα ότι είναι πολύ δύσκολο να ξεπεράσεις τον θυμό σου απέναντι σε όποιον και ό, τι σε τραυμάτισε ψυχικά.

Αναφέρεστε στην οικογένεια ως έναν τόπο καταπίεσης. Ένα κοινωνικό πρότυπο βαθιά ριζωμένο, παρόλο που αναγνωρίζουμε τις καταστροφικές του συνέπειες…

Στην ελληνική κοινωνία, η οικογένεια εξακολουθεί να θεωρείται εγγυήτρια της κοινωνικής συνοχής και πηγή αλληλοϋποστήριξης, με την «αγία» εικόνα της να παραμένει αγκυλωμένη. Ωστόσο, η οικογένεια -και δη η ελληνική- είναι, συχνά, άκρως προβληματική· λειτουργεί ως εστία κινδύνων και ως τόπος καταπίεσης, άσκησης ελέγχου και επιβολής εξουσίας, εντός της οποίας αναπαράγεται η πολύμορφη κακοποίηση και η νοσηρότητα.

Πόσο ωραίο θα ήταν να υπερβούμε τη βία και την αλλοτρίωση που έχουν βιώσει πολλά άτομα στους κόλπους παραδοσιακών οικογενειών! Πόσο ωραίο θα ήταν να στραφούμε, ως κοινωνία, σε πιο φωτεινές εκδοχές της οικογένειας και σε διαφορετικές, εναλλακτικές μορφές συνύπαρξης και συμβίωσης, στο πλαίσιο των οποίων θα επικρατούν η ελευθερία, η αποδοχή και η συμπερίληψη!

Η ελευθερία στον έρωτα δεν είναι δεδομένη, πρέπει συνεχώς να διεκδικείται. Αφήνει, όμως, χώρο η κοινωνία για αυτήν τη διεκδίκηση;

Η σύγχρονη κοινωνία σίγουρα αφήνει περισσότερο χώρο, σε σχέση με τις κοινωνίες των παλαιότερων ετών, για την ελευθερία στον έρωτα.

Χρειάζεται, όμως, να γίνουν πολλά βήματα ακόμα και να συνεχίσουμε να διεκδικούμε με κάθε τρόπο τον σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματά μας, προκειμένου να φτάσουμε στο ευκταίο· στο σημείο που κάθε άνθρωπος να μπορεί να ερωτεύεται όποι@ θέλει, να ζει τον έρωτα χωρίς να κρύβεται και η επιθυμία του να γίνεται αποδεκτή από τους άλλους άνευ προϋποθέσεων.

Δεν γίνεται να παραβλέψουμε, βέβαια, μια άλλη νίκη, αυτήν που αφορά τους εργαζόμενους στην τέχνη και στον πολιτισμό…

Αυτό που έγινε με την απόφαση του ΣτΕ, να παραμείνουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση οι αναγνωρισμένες, από το Υπουργείο Πολιτισμού, Ανώτερες Σχολές Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης, ήταν, στην πραγματικότητα, αυτονόητο. Τα πτυχία των καλλιτεχνών δεν είναι δυνατόν να εξισώνονται με το απολυτήριο Λυκείου, καθώς η φοίτηση σε μια καλλιτεχνική σχολή, όπως είναι μια δραματική σχολή, είναι χρονοβόρα, απαιτητική και επίπονη.

Το Προεδρικό Διάταγμα 85/2022 υποβάθμιζε με προκλητικό τρόπο το κύρος των σπουδών μας και την αξία των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων. Μακροπρόθεσμα, θα συντελούσε στην υποβάθμιση της ποιότητας της τέχνης που παράγεται στην Ελλάδα. Ευτυχώς, ο επίμονος αγώνας μας ευοδώθηκε και το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματική την εξομοίωση των πτυχίων των καλλιτεχνικών σχολών με τους τίτλους δευτεροβάθμιας και μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Ωστόσο, το ζήτημα των καλλιτεχνικών σπουδών στην Ελλάδα παραμένει φλέγον. Το αιτούμενο είναι να υπάρξει δημόσια και δωρεάν ανώτατη καλλιτεχνική εκπαίδευση, με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες πρόσβασης για όλους, όλες και όλα.

Πληροφορίες

«διήγηΜΑΣ»

Μία παράσταση βασισμένη στη νουβέλα «Διήγημας» της Γιώτας Τεμπρίδου

Θέατρο Σοφούλη (Τραπεζούντος 5 & Σοφούλη, Καλαμαριά)

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο 29 Νοεμβρίου στις 21:00, Κυριακή 30 Νοεμβρίου στις 20:00

Εισιτήρια: 12€ προπώληση, 14€ ταμείο, 10€ μειωμένο (μαθητικό, φοιτητικό, ανέργων, πολυτέκνων, 65+), 5€ ΑμεΑ, ατέλειες

Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr

Διάρκεια: 75 λεπτά

Συντελεστές

Κείμενο: Γιώτα Τεμπρίδου

Θεατρική διασκευή – Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Δέσποινα Μπισχινιώτη

Επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Δρακοπούλου

Σχεδιασμός φωτισμού: Δέσποινα Μπισχινιώτη

Χειρισμός φώτων και ήχου: Ανέστης Ατακτίδης

Φωτογραφίες και teaser προώθησης: Χρήστος Μπόης

Επεξεργασία φωτογραφιών και teaser: Μαριαλένα Μπόη

Φωτογραφίες παράστασης: Σούλα Μαρινούδη, Διογένης Γκίκας

Δημιουργία trailer: Θάνος Πάντσος

Σχεδιασμός αφίσας: Αναστασία Δαφερέρα

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble

Παραγωγή: PT Theatrical Productions

Παίζουν (αλφαβητικά)

Mirela Jazxhi

Κατερίνα Μπέλεση

Δέσποινα Μπισχινιώτη

Μαριαλένα Μπόη