Αντιγόνη Γαβρίδου στο TheOpinion: «Οι γυναικοκτονίες με επηρέασαν βαθιά, όχι μόνο ως συγγραφέα, αλλά ως γυναίκα» (VIDEO)

Η Αντιγόνη Γαβρίδου μίλησε στο TheOpionion για το νέο της εκπληκτικό βιβλίο, την «Δικαίωση» αλλά και για τις βιβλιοκριτικές μέσα από τα προφίλ της σε Instagram και TikTok. 

Συζητάμε για την αγάπη της για τ βιβλία αλλά και για την έμπνευση της για το δικό της. Βέβαια η έμπνευση της ήρθε μέσα από ένα σκληρό θέμα, την βία κατά των γυναικών.

Θες να μας πεις λίγα λόγια για τον εαυτό σου να σε γνωρίσει και το κοινό μας;

Γεια σας! Είμαι η Αντιγόνη και λατρεύω τα βιβλία! Όταν δε δουλεύω, θα με βρείτε « χωμένη » μέσα στις σελίδες κάποιου μυθιστορήματος ή κουλουριασμένη στον καναπέ του σπιτιού μου, γράφοντας ιστορίες και δημιουργώντας χαρακτήρες που μου κλέβουν την καρδιά.

Από μικρή αγαπούσα την ιστορία και τη μυθολογία, κι έτσι σπούδασα Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ταυτόχρονα, παρακολούθησα ένα εξ αποστάσεως πρόγραμμα Δημιουργικής γραφής και Λογοτεχνίας στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, κι έπειτα προσπάθησα να συνδυάσω και τα δυο! Κάπως έτσι γεννήθηκε το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο « Δικαίωση».

Πώς ξεκίνησες ν’ ασχολείσαι με το instagram και τα reviews βιβλίων;

Νομίζω πως η ενασχόληση μου με τα social media και τη βιβλιοφιλική κοινότητα ξεκίνησε στα φοιτητικά μου χρόνια. Έναυσμα αποτέλεσε το γεγονός πως δεν υπήρχαν άνθρωποι με τους οποίους να μπορώ να μιλήσω για βιβλία στον περίγυρο μου. Λαχταρούσα να βρω άλλους αναγνώστες και ν’ ανταλλάξουμε απόψεις και συναισθήματα για βιβλία που διαβάζαμε, να μου προτείνουν τ’ αγαπημένα τους αναγνώσματα και – μεταξύ μας – να τους προτείνω ή καλύτερα να τους « αναγκάσω » μέσα από την ασταμάτητη φλυαρία μου να διαβάσουν Το Χόμπιτ και Τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

Πες μας δυο λόγια για την ελληνική κοινότητα του Booktok.

Το ελληνικό Booktok είναι μια κοινότητα ανθρώπων που αγαπούν το διάβασμα. Είναι ένας χώρος όπου ο καθένας μπορεί να εκφράσει τη γνώμη του για ό,τι διαβάζει, να μοιραστεί προτάσεις, καθώς και να γνωρίσει νέα βιβλία. Είναι πολύ ενθαρρυντικό να βλέπεις νέα παιδιά ν’ ανακαλύπτουν την αγάπη για το διάβασμα και να πειραματίζονται με πολλά διαφορετικά λογοτεχνικά είδη μέσα από μια τέτοια πλατφόρμα.

Εσύ με ποιον τρόπο θα επιλέξεις να προωθήσεις ένα βιβλίο;

Προσωπικά, αγαπώ να βγάζω όμορφες φωτογραφίες τα βιβλία μου! Έτσι, κάθε φορά που θέλω να προτείνω ή να προωθήσω κάποιο βιβλίο θα το φωτογραφίσω, θ’ αναρτήσω τη φωτογραφία στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram ( @onceuponabook.gr ) και θα μοιραστώ τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου με το « βιβλιοπαρεάκι » όπως συνηθίζω να τους αποκαλώ. Κάποιες φορές θ’ ανεβάσω και βίντεο στο TikTok, αλλά ομολογώ πως έχω μεγαλύτερη αδυναμία στις φωτογραφίες.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη . (@onceuponabook.gr)

Πώς ξεκίνησες να έχεις τόσο καλή σχέση με τα βιβλία και να διαβάζεις τόσα πολλά;

Διαβάζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ωστόσο δεν ήμουν το ίδιο φανατική αναγνώστρια σε μικρότερη ηλικία. Το μεγάλο « μπαμ » έγινε κάπου στο δημοτικό. Θυμάμαι πως για τις χριστουγεννιάτικες διακοπές η δασκάλα μας είχε βάλει ως εργασία να διαβάσουμε ένα βιβλίο και να συντάξουμε μια παράγραφο, παρουσιάζοντας το. Θυμάμαι πως επισκέφθηκα το βιβλιοπωλείο με τη μητέρα μου και της είπα χαρακτηριστικά « αφού πρέπει να κάνω αυτή την εργασία, θα διαλέξω βιβλίο εντελώς μόνη μου ». Συνήθως, μέχρι τότε μου αγόραζε εκείνη τα βιβλία μου.

Διάλεξα, λοιπόν, ένα βιβλίο με τίτλο Ενδυμίων Σπρίνγκ και τότε, ξαφνικά, μαγεύτηκα. Ήταν ένα βιβλίο φαντασίας, που με ταξίδεψε μακριά, μ’ έκανε ν΄ανυπομονώ για το κάθε κεφάλαιο και ήταν πολύ διαφορετικό από κάθετί που είχα διαβάσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Κάπως έτσι κατάλαβα πως το είδος μου ήταν η φαντασία και το ταξίδι της ανάγνωσης έγινε ακόμα πιο συναρπαστικό. Θέλω να πιστεύω πως δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν αγαπά το διάβασμα. Υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει βρει το κατάλληλο βιβλίο… ακόμα.

Ποιος είναι ο στόχος σου μέσα από τις κριτικές που κάνεις;

Χμμμ… δεν ξέρω αν υπάρχει απαραίτητα κάποιος στόχος, απλώς μου αρέσει να μιλάω για βιβλία. Είτε είναι βιβλία που αγάπησα, είτε βιβλία που δεν μου ταίριαξαν. Μου αρέσει να μοιράζομαι την άποψη μου με άλλους ανθρώπους, ν’ ανταλλάσουμε απόψεις και να τους παροτρύνω να διαβάσουν τ΄αγαπημένα μου βιβλία για να μπορούμε μετά να κάνουμε ατελείωτες συζητήσεις ή να γκρινιάζουμε μαζί για το τραγικό τέλος ηρώων, για cliffhangers, για κακές μεταφράσεις ή για χρόνους αναμονής μέχρι να κυκλοφορήσει το επόμενο βιβλίο μιας σειράς.

Τι άλλο σε ηρεμεί και σε διασκεδάζει;

Πέρα από το διάβασμα και το γράψιμο, αγαπώ να περνάω χρόνο με την κόρη μου κάνοντας δημιουργικές κατασκευές ή παίζοντας ό, τι πιο τρελό κατεβάσει το μυαλό της, να κάνω βόλτες στη φύση, να χαζεύω ηλιοβασιλέματα και να βλέπω τους φίλους μου.

Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου « Δικαίωση », πώς πήρες την απόφαση να το γράψεις;

Η « Δικαίωση » πρόκειται για μια συλλογή σπονδυλωτών διηγημάτων με πρωταγωνίστριες αδικημένες γυναίκες της ελληνικής μυθολογίας και σκοπό να καταδείξει τις πατριαρχικές ιδέες που διαποτίζουν τις ιστορίες που μας μεγάλωσαν. Τα μηνύματα υφέρποντα μισογυνισμού, που τρέφουν την πατριαρχία και γεννούν ένα μη ασφαλές και ευχάριστο περιβάλλον για τις γυναίκες.

@onceuponabook.gr Ήθελα να κάνω ένα τέτοιο για το βιβλιοπαιδάκι μου εδώ και πάρα πολύ καιρό! Εύχομαι να σου αρέσει και προφανώς να σε έπεισα να το διαβάσεις… #booktok #booktokgreece #booktoker #books #bookrecommendations #bookworm #booklover #bookdragon #bookaddict #bookrecs #fy #foryoupage #bookaesthetic #bookaholic #greekbooktok #greekbooks #booknerd #fyp ♬ Star Sky – Two Steps From Hell & Thomas Bergersen

Πάντοτε λάτρευα τη μυθολογία. Ωστόσο, κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι γνωρίζαμε τους μύθους μονόπλευρα. Πάντοτε από τη μεριά του νικητή, που σε όλες τις περιπτώσεις ήταν άντρας. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι μέχρι το λύκειο. Μέσα από μια ερώτηση που μας έκανε η καθηγήτρια μας σχετικά με το αν η Αντιγόνη θα ήταν αγαπητή στο θεατρικό κοινό της αρχαιότητας, κατάλαβα πως δεν θα ήταν. Η Αντιγόνη διέλυσε εντελώς την πατριαρχική τάξη της κοινωνίας και, φυσικά, η ίδια η κοινωνία και οι άντρες που τη διαμόρφωναν μόνο συμπαθητική δεν θα την έβρισκαν. Τότε, άρχισα να σκέφτομαι τα πράγματα διαφορετικά και αρκετά χρόνια αργότερα, έχοντας αυτή τη συζήτηση σαν έναυσμα κι αφετηρία γεννήθηκε η « Δικαίωση ».

Πόσο σε επηρέασαν οι εξελίξεις με τις γυναικοκτονίες και την αύξηση της βίας των γυναικών;

Οι γυναικοκτονίες και η γενικότερη αύξηση της βίας κατά των γυναικών με επηρέασαν βαθιά, όχι μόνο ως συγγραφέα, αλλά κυρίως ως γυναίκα. Ο θυμός που αισθανόμουν ήταν σχεδόν « χειροπιαστός » και πολλές φορές κατά τη συγγραφική διαδικασία ένιωθα σαν να « αιμορραγούσα » κυριολεκτικά πάνω στο χαρτί. Το γράψιμο έγινε μια διέξοδος, ένας τρόπος για να μπορέσω να διαχειριστώ αυτή την οργή και τον πόνο, και ταυτόχρονα να δώσω φωνή σε όσες δεν πρόλαβαν ή δεν μπόρεσαν ποτέ να μιλήσουν. Ελπίζω πως όσοι διαβάσουν το βιβλίο μου, θα καταφέρουν να « μπουν » έστω για λίγο στη θέση αυτών των γυναικών και θ’ αρχίσουν να βλέπουν τον κόσμο με μια πιο καθαρή ματιά. Για εμένα ως συγγραφέα, η « Δικαίωση » είναι τόσο μια πράξη διαμαρτυρίας, όσο κι ένα κάλεσμα για ενσυναίσθηση και αφύπνιση.

Πώς και εμπνεύστηκες από την αρχαία Ελλάδα και συμπεριέλαβες όλες αυτές τις αδικημένες γυναίκες στο βιβλίο σου;

Όπως ανέφερα παραπάνω, εξετάζοντας πιο προσεκτικά την ελληνική μυθολογία αντιλήφθηκα το πόσο πλούσια σε πατριαρχικές απόψεις και συμπεριφορές είναι. Εντόπισα τον πόνο των γυναικών, μπόρεσα ν’ αφουγκραστώ το θυμό τους για όσα άδικα τις ανάγκαζαν να υπομένουν, για όλες εκείνες τις φορές που προσπάθησαν και κατάφεραν ν’ αλλοιώσουν την προσωπικότητα τους, να θολώσουν το φως τους και να τις μετατρέψουν στις κακές της υπόθεσης, στις άτακτες, τις ανεξέλεγκτες, τις επικίνδυνες. Στο βιβλίο μου ασχολούμαι με τις ιστορίες της Μέδουσας, της Πενθεσίλειας, της Κασσάνδρας, της Κλυταιμνήστρας και της Περσεφόνης. Η επιλογή τους ήταν συμβολική, καθώς – κατά τη γνώμη μου – όλα όσα αντιμετώπισαν οι πρωταγωνίστριες του βιβλίου μου, βρίσκουν τον καθρέπτη τους στη σημερινή εποχή. Η κουλτούρα του βιασμού, ο φόβος απέναντι σε γυναίκες με εξουσία ή η προβληματική σχέση της γυναικείας φωνής με το δημόσιο λόγο είναι κάποια από αυτά τα παραδείγματα. Ωστόσο, επιλέγω να πιστέψω πως υπάρχει ακόμη ελπίδα. Αν θέλουμε πραγματικά ν’ αλλάξουμε την κοινωνία τότε θα πρέπει ν’ αποτινάξουμε τα δεσμά της πατριαρχίας, η οποία καταστρέφει τις ζωές τόσο των γυναικών, όσο και των ίδιων τον αντρών πολλές φορές.