Άννα Μενενάκου στο TheOpinion: «Μια απλή αγκαλιά, μια ματιά ή η σιωπή, μπορούν να εκφράσουν περισσότερα από χιλιάδες λέξεις»

Η παράσταση «Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons», σε σκηνοθεσία Ζαφειρίας Δημητροπούλου – Del Angel, κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη, 10 Οκτωβρίου, στο Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ.

«Ο χειμώνας είναι μια εποχή ανανέωσης και έμπνευσης για εμένα», σημειώνει η Άννα Μενενάκου στο TheOpinion. «Είμαι ενθουσιασμένη για την παράστασή μας “Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons” και χαίρομαι που, φέτος, ξεκινάμε από τη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ, για να κατηφορίσουμε στην Αθήνα, στο θέατρο του Νέου Κόσμου».

Σε ένα φανταστικό μέλλον, η κυβέρνηση εφαρμόζει έναν αυστηρό νόμο ο οποίος περιορίζει την καθημερινή ομιλία. Μέσα στη δίνη των κοινωνικο-πολιτικών θεμάτων που εγείρονται, μία όμορφη και συγκινητική ερωτική ιστορία μεταξύ δύο πολύ διαφορετικών ατόμων, μας θυμίζει ότι σχεδόν πάντα…«η κάθε λέξη μας μετράει»!

Άννα Μενενάκου, έχεις στη διάθεσή σου 140 λέξεις προς αξιοποίηση. Τι θα μου έλεγες τη δεδομένη στιγμή;

Αν είχα 140 λέξεις, θα σου έλεγα πως, η τέχνη, είναι το «εργαλείο» μου για να βλέπω τον κόσμο από διαφορετικές γωνίες και να μοιράζομαι σκέψεις, που δύσκολα εκφράζονται αλλιώς. 

Το έργο «Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons» με κάνει να σκεφτώ πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία στις σχέσεις μας και πώς η γλώσσα επηρεάζει τον τρόπο, που ζούμε και αγαπάμε. Στη σκηνή αλλά και στην καθημερινότητά μας, το να εκφραζόμαστε «ανοιχτά» είναι θεμελιώδες. Αυτό ισχύει για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φύλου. 

Ο αγώνας για ελευθερία και ισότητα δεν είναι μόνον για μερικούς, αλλά για όλους μας. Και πιστεύω πως, όταν ακούμε και μιλάμε με «ανοιχτή» καρδιά, μπορούμε να φέρουμε ουσιαστικές αλλαγές τόσο στην κοινωνία όσο και στον εαυτό μας.

Ποια είναι η προσωπική σου ιστορία πίσω από το «Lemonsx5»; Τι ήταν, δηλαδή, αυτό που σε γοήτευσε και επέλεξες να εμπλακείς;

Η προσωπική μου ιστορία πίσω από το «Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons» συνδέεται με την ανάγκη να εξερευνήσω πώς επικοινωνούμε, όταν τα λόγια περιορίζονται. Το έργο μιλά για έναν κόσμο, όπου οι άνθρωποι έχουν μόνον 140 λέξεις την ημέρα για να εκφραστούν και αυτό με γοήτευσε, γιατί αντικατοπτρίζει την εποχή που ζούμε. 

Ο Αντώνης Γαλέος, που έκανε τη μετάφραση, μου το πρότεινε και με ενθουσίασε με την ιδέα να ασχοληθώ με αυτό. Η Ζαφειρία Δημητροπούλου – Del Angel, η σκηνοθέτιδα, αποκωδικοποίησε το κείμενο με βάση το σωματικό θέατρο, φέρνοντας μια φρέσκια οπτική στην ιστορία. Η ουσία του σωματικού θεάτρου στο έργο είναι να ενισχύσει την επικοινωνία πέρα από τις λέξεις. 

Σε ένα έργο που πραγματεύεται τη σημασία της γλώσσας και την περιορισμένη δυνατότητα έκφρασης, το σωματικό θέατρο αναδεικνύει τις μη λεκτικές πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας. Κάθε κίνηση και κάθε έκφραση του σώματος λειτουργεί ως «εργαλείο» για να μεταδώσει συναισθήματα και σκέψεις, που δεν μπορούν να ειπωθούν. Η απαγόρευση των λέξεων αναγκάζει τους χαρακτήρες να αναζητήσουν εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας.

Οι ηθοποιοί, εκτός από τον λόγο, βασιζόμαστε πολύ και στη γλώσσα του σώματος, στην ερμηνεία των συναισθημάτων και στη δυναμική της σχέσης του ζευγαριού. Αυτή η προσέγγιση δημιουργεί ένταση και επείγουσα ανάγκη για επικοινωνία. 

Με τη σκηνοθετική ματιά της Ζαφειρίας, το σωματικό θέατρο δεν είναι απλώς μια εναλλακτική, αλλά αναδεικνύει και ενισχύει το κεντρικό θέμα του έργου: την αξία της αληθινής επικοινωνίας και τη σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων, ακόμα και σε καταστάσεις περιορισμού. Αυτή η προσέγγιση κάνει το έργο ακόμα πιο δυναμικό και σχετικό, προσφέροντας μια βαθιά συναισθηματική εμπειρία στο κοινό.

…ό, τι δεν μπορεί να ειπωθεί με λόγια, αναλαμβάνει το σώμα να εκφράσει!

Συχνά, υπάρχουν συναισθήματα και σκέψεις που δεν μπορούμε να εκφράσουμε με λόγια, και το σώμα μας γίνεται ο «καμβάς» της επικοινωνίας μας. Μπορεί να είναι μια κίνηση, μια στάση, μια έκφραση του προσώπου· όλα αυτά τα στοιχεία μεταφέρουν μηνύματα, που είναι βαθιά και αυθεντικά. 

Πολλές φορές, οι στιγμές που νιώθουμε πιο κοντά στους άλλους είναι αυτές που δεν χρειάζονται λόγια. Μια απλή αγκαλιά, μια ματιά ή η σιωπή σε μια δύσκολη στιγμή, μπορούν να εκφράσουν περισσότερα από χιλιάδες λέξεις. Αυτή η σωματική επικοινωνία μας ενώνει και μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον. 

Στην καθημερινότητά μας, λοιπόν, είναι σημαντικό να είμαστε συνειδητοί για το πώς χρησιμοποιούμε το σώμα μας και τις μη λεκτικές μας εκφράσεις. Αν μπορέσουμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας μέσω της κίνησης και της αλληλεπίδρασης, δημιουργούμε πιο αυθεντικές και ουσιαστικές σχέσεις με τους γύρω μας. 

Μέσα από αυτήν τη θεατρική εμπειρία, μπήκες στη διαδικασία να σκεφτείς πόσες λέξεις κάνουμε κατάχρηση σε καθημερινή βάση και, συχνά, αγνοώντας τη βαρύτητα που ενέχει η καθεμία από αυτές; Επηρέασε, με κάποιον τρόπο, και τον δικό σου επικοινωνιακό «κώδικα»; 

Ακριβώς! Μέσα από αυτήν τη θεατρική εμπειρία, έχω συνειδητοποιήσει πόσες λέξεις χρησιμοποιούμε καθημερινά χωρίς να αναλογιζόμαστε τη βαρύτητα που έχουν. Συχνά, χάνουμε την ουσία των λέξεων στην καθημερινή επικοινωνία. 

Το έργο αυτό με έκανε να σκεφτώ πόσο σημαντικό είναι να επιλέγουμε προσεκτικά τις λέξεις μας και να εκφραζόμαστε με συνείδηση. Η απαγόρευση των λέξεων στους χαρακτήρες του έργου αναδεικνύει την ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία, κάτι που δεν περιορίζεται μόνον στη γλώσσα, αλλά επεκτείνεται και στις πράξεις και τις εκφράσεις μας.

Αυτό έχει σίγουρα επηρεάσει τον δικό μου επικοινωνιακό «κώδικα». Έχω αρχίσει να είμαι πιο προσεκτική στο πώς εκφράζομαι, κατανοώντας ότι, κάθε λέξη, μπορεί να έχει μεγάλη σημασία και να επηρεάζει τις σχέσεις μας. 

Η τέχνη έχει τη δύναμη να μας θυμίζει τη σημασία της αλήθειας και της αυθεντικότητας στις αλληλεπιδράσεις μας, και αυτή η συνείδηση είναι κάτι που μεταφέρω και στην καθημερινότητά μου.

Ο έρωτας, υπό αυτές τις συνθήκες, θα «ανθίσει» ή και θα αποδομηθεί ενδεχομένως;

Ο έρωτας είναι ένα «ταξίδι», που χρειάζεται προσπάθεια και «ανοιχτές» καρδιές. Οι προκλήσεις μπορούν να γίνουν ευκαιρίες για να νιώσουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον. 

Σε έναν κόσμο με περιορισμένες λέξεις, η πραγματική σύνδεση μπορεί να «ανθίσει» μέσα από αγγίγματα και βλέμματα, δημιουργώντας μαγικές στιγμές. Η σωματική επικοινωνία μπορεί να κάνει τα συναισθήματα πιο έντονα και αυθεντικά.

Όταν δείχνουμε τον έρωτά μας με φυσικό τρόπο, νιώθουμε πιο κοντά. Ωστόσο, αν δεν μπορούμε να μιλήσουμε «ανοιχτά» και ελεύθερα για τα συναισθήματά μας, μπορεί να υπάρξουν παρεξηγήσεις και αποξένωση. Η ειλικρίνεια και η «ανοιχτή» επικοινωνία είναι αυτά, που κρατούν ζωντανές τις σχέσεις και επιτρέπουν στον έρωτα να «ανθίσει» ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.

Άννα, τι θεωρείς «θεμέλιο λίθο» στον έρωτα;

Την ειλικρίνεια. Όταν δύο άνθρωποι είναι ειλικρινείς ο ένας με τον άλλον, δημιουργείται μια ασφαλής βάση για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να μοιραστούν τις σκέψεις τους. 

Η ειλικρίνεια ενισχύει την εμπιστοσύνη και επιτρέπει στους ανθρώπους να είναι αυθεντικοί, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για μια υγιή σχέση. Επιπλέον, η «ανοιχτή» επικοινωνία είναι εξίσου σημαντική. 

Όταν μπορούμε να μιλήσουμε «ανοιχτά» για τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, αυτό διευκολύνει τη σύνδεση και την κατανόηση. Οι σχέσεις απαιτούν εργασία και ειλικρίνεια, και αυτές οι αξίες είναι οι «θεμέλιοι λίθοι» που στηρίζουν τον έρωτα.

Σε προσωπικό επίπεδο, έχεις κληθεί, κάποια στιγμή, να «μετρήσεις» τα λεγόμενά σου; 

Σε προσωπικό επίπεδο ναι, έχω βρεθεί σε στιγμές όπου έπρεπε να «μετρήσω» τα λεγόμενά μου. Είναι φυσικό να θέλουμε να είμαστε προσεκτικοί με τις λέξεις μας, ειδικά σε καταστάσεις που έχουν σημασία. 

Υπάρχουν φορές που νιώθω την ανάγκη να σκεφτώ προσεκτικά τι λέω, ώστε να μην παρεξηγηθώ ή να μην πληγώσω κάποιον. Η επικοινωνία είναι πολύτιμη και οι λέξεις μας έχουν δύναμη. Αυτό που λέμε, μπορεί να επηρεάσει τους άλλους και να αλλάξει τη δυναμική των σχέσεών μας.

Έτσι, συχνά βρίσκομαι σε μια διαδικασία σκέψης σχετικά με το πώς εκφράζομαι και ποια συναισθήματα θέλω να μεταφέρω. Ειδικά σε στιγμές που νιώθω ευάλωτη ή όταν η συζήτηση είναι σημαντική, η προσοχή στα λόγια μου γίνεται ακόμα πιο αναγκαία.

Πληροφορίες

«Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons», του Sam Steiner

Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ (Τσιμισκή 136, Πλατεία ΧΑΝΘ)

Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Οκτωβρίου, στις 21.00

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 11 & Σάββατο 12/10 στις 21.00, Κυριακή 13/10 στις 20.00, Τετάρτη 16 έως Σάββατο 19/10 στις 21.00, Κυριακή 20/10 στις 20.00

Εισιτήρια: 17€ κανονικό, 15€ φοιτητικό – ανέργων

Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr, ταμείο Θεάτρου ΑΥΛΑΙΑ

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 231 023 0013

Συντελεστές

Συγγραφέας: Sam Steiner

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος

Σκηνοθεσία: Ζαφειρία Δημητροπούλου – Del Angel

Σκηνικά – Κοστούμια: Μαίρη Τσαγκάρη

Μουσική: Ted Ρέγκλης

Χορός – Κίνηση: Αμαλία Κοσμά

Βοηθός Σκηνοθέτη: Λίνα Λαμπροπούλου

Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Διασσάκης

Συνεργάτης Ενδυματολόγος: Τζο Καλαβρού

Σχεδιασμός Φωτισμού & Projections: Έλενα Πετροπούλου

Προβολή – Επικοινωνία: Γιάννης Δαλάκας

Διαφήμιση – Social Media: Renegade Media

Υπεύθυνος Παραγωγής: Θωμάς Χαρέλας

Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου

Παραγωγή: Black Spine και MOVER

Πρωταγωνιστούν

Άννα Μενενάκου

Γιώργος Ζυγούρης