Στον… τάκο Τραμπ και Ερντογάν (ρε πώς τα βρίσκουν οι βλαμμένοι μεταξύ τους)

• Η ατάκα από γνωστή ελληνική σειρά “ρε πώς τα βρίσκουν οι βλαμμένοι μεταξύ τους”, ταιριάζει γάντι στην χθεσινή συνάντηση των προέδρων ΗΠΑ – Τουρκίας!
• Πώς να επιβιώσει η πολιτισμένη Ευρώπη μέσα σε ένα σκηνικό στο οποίο η Τουρκία αγοράζει με ρευστό την φιλία του Τραμπ;
• Αφήστε την Αντιπολίτευση στην εξωτερική πολιτική, υπάρχουν τόσα θέματα να κράξετε την κυβέρνηση! Τα εθνικά θέματα δεν προσφέρονται!
• Δυστυχώς οι ηγέτες της αντιπολίτευσης δεν ακολουθούν το παράδειγμα των ομολόγων τους της δεκαετίας του ’70, του 80, ακόμη και του ’90, περιόδων πολύ πιο φανατισμένων από την υφιστάμενη, που άφηναν απ’ έξω από την δριμεία ρητορική τους την εξωτερική πολιτική!

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή! Ο Ερντογάν σαν άλλο γιουσουφάκι πηγαίνει στο Μεγάλο Αφεντικό και με στόχο να του αποσπάσει την υποστήριξη του για μία σειρά από αιτήματα του, ρίχνει στο τραπέζι μερικά δισεκατομμύρια! Ακυρώνει τους δασμούς αμερικανικών προϊόντων, ζητά να αγοράσει 200 αεροσκάφη από την Μπόινγκ, δεσμεύεται για διευκόλυνση κάθε αμερικανικής επένδυσης στην χώρα του και (όπως έγραψε η στήλη την προηγούμενη εβδομάδα), εμφανίζεται διατεθειμένος να συζητήσει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

Ο Τραμπ στη συνάντηση αποθεώνει τον Ερντογάν όχι γιατί επιθυμεί να εξάρει την πολιτική του παρουσία αλλά επειδή του αρέσει σαν σοβαρός και στιβαρός ηγέτης! Κάποια στιγμή φάνηκε να τον περιπαίζει με εκφράσεις του τύπου… “μπαγασάκο εσύ ξέρεις πώς να νοθεύεις εκλογές”!

Τον επαινεί ακόμη επειδή, όπως είπε, είχε την ευγένεια και καλοσύνη να διατηρεί επικοινωνία μαζί του όσο αυτός δεν ήταν πρόεδρος και μάλλον αποσυνάγωγος της διεθνούς πολιτικής σκηνής.

Όταν δε μίλησε για την πώληση όπλων στην Τουρκία, εμφανίστηκε όχι ως ηγέτης ο οποίος σταθμίζει πολλούς παράγοντες πριν εγκρίνει την εξαγωγή των πυραύλων Πάτριοτς, των αεροσκαφών F-35 και την αναβάθμιση των F-16 αλλά ως πωλητής, που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να σπρώξει την πραμάτεια του!

Ο Ντόναλντ Τραμπ αντιλαμβάνεται την πώληση οπλικών συστημάτων ως εμπόριο. Υπολογίζει μόνο ότι εάν η Τουρκία θα τα αγοράσει, αυτό σημαίνει πως ο ίδιος σε κάποια περιοδεία του στο Αϊντάχο ή τη Νεβάδα να κομπορρημονεί ότι έφερε λεφτά στην Πατρίδα και δημιουργήθηκαν θέσεις εργασίας.

Πουθενά δεν υπάρχει ο υπολογισμός ότι τα αμερικανικά οπλικά συστήματα δεν είναι απλά εξαγώγιμα προϊόντα αλλά παράγοντες σταθερότητας και δύναμη αποτροπής πολεμικών συγκρούσεων και δίνονται εδώ και δεκαετίες με βάση τις γεωπολιτικές συνθήκες και το συμφέρον του ΝΑΤΟ!

Το έχουμε ξαναγράψει: με τον Τραμπ… μπλέξαμε!

Όχι μόνο η Ελλάδα αλλά σύμπασα η Ευρώπη πλήττεται βάναυσα από αυτό το γκροτέσκο! Πώς να παίξει μέσα σ’ αυτό το σκηνικό; Χώρες που τα τελευταία 100 χρόνια πορεύονται με άξονα το Διεθνές Δίκαιο (ακόμη και όταν το παραβιάζουν), και έχουν επενδύσει τεράστιο κεφάλαιο στην Διπλωματία, τις διεθνείς σχέσεις και τους υπερεθνικούς οργανισμούς πώς να τα αλλάξουν όλα και να διαρθρώσουν την στάση τους με βάση τα όποια… γούστα του απρόβλεπτου Τραμπ;

Υπάρχει μία… θανατηφόρος ατάκα του Μαυροτσούκαλου- Γιάννη Μπέζου στην γνωστή σειρά “Ευτυχισμένοι μαζί”, όταν απορημένος παρακολουθεί μία κουβέντα δύο αφελών φίλων του στην μπυραρία του από την οποία, ενώ αυτός δεν αντιλαμβάνεται τίποτε, οι άλλοι συνεννοούνται… μια χαρά!

“Ρε πως τα βρίσκουν οι βλαμμένοι μεταξύ τους”, μονολογεί κοιτώντας τον φακό! Μάλλον αυτό θυμηθήκαμε βλέποντας την συνάντηση Τραμπ- Ερντογάν!

Αφήστε την Αντιπολίτευση!

Με την ματαίωση της συνάντησης Ερντογάν- Μητσοτάκη είδαμε ένα αντιπολιτευτικό κρεσέντο με βαριές αντικυβερνητικές κουβέντες.

Δυστυχώς οι ηγέτες της αντιπολίτευσης δεν ακολουθούν το παράδειγμα των ομολόγων τους της δεκαετίας του ’70, του 80, ακόμη και του ’90, περιόδων πολύ πιο φανατισμένων από την υφιστάμενη, που άφηναν απ’ έξω από την δριμεία ρητορική τους την εξωτερική πολιτική!

Είναι τεράστιο λάθος να απλώνεται ο καβγάς στα εθνικά θέματα, τις ένοπλες δυνάμεις τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας. Μερικοί τομείς θα πρέπει να μείνουν εκτός της πολιτικής αντιπαράθεσης, δεν είναι όλα μετρημένα με κομματικά μέτρα και σταθμά!

Ο Ανδρουλάκης, ο Φάμελος και οι άλλοι πολιτικοί έχουν δεκάδες ευκαιρίες αλλά και αφορμές να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση, να της επιτεθούν, να την ψέξουν. Ας μείνει και κάτι εκτός αυτού του πνιγηρού τοξικού κλίματος.

Δηλαδή, μέσα σε αυτό το μπάχαλο που ζούμε στο παγκόσμιο στερέωμα, με τον απρόβλεπτο Τραμπ, την αμηχανία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την διαρκή τουρκική πίεση, τι νομίζουν ότι θα μπορούσε να είχε κάνει διαφορετικά μία άλλη κυβέρνηση;

Αρκετή ένταση και τοξικότητα έχουμε στην κοινωνία μας.

Ας αφήσουμε και έναν τομέα στον οποίο θα είμαστε μαζί…