Στον… τάκο το πολιτικό σκηνικό, που μόλις άρχισε να φτιάχνεται

• Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα είναι η πρώτη η οποία αναδιατάσσει το πολιτικό σκηνικό. Αλλά όχι και η τελευταία! Ακολουθούν Μαρία Καρυστιανού και (?) Αντώνης Σαμαράς!
• Η αναμενόμενη κίνηση του μπορεί να εξόργισε τους πρώην συντρόφους του αλλά δεν εξέπληξε κανέναν…
• Περάσαμε στην εποχή των κομμάτων μίας (εκλογικής) χρήσης!

Η στήλη το έχει γράψει εδώ και καιρό: ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι ο βασικός αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη στις επόμενες εκλογές όποτε κι αν αυτές γίνουν! Θα ηγηθεί του “αντι-μητσοτακικού” μετώπου, αφού θα κάνει κάθε προσπάθεια ώστε να πάρει μαζί του τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά, μέρος του ΠΑΣΟΚ, της “Πλεύσης Ελευθερίας” και των “Κασσελίστας”.

Αλλά προσοχή! Δε θα ιδρώσει για να πάρει τους “παράγοντες” των κομματικών αυτών χώρων. Θα προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις και την γοητεία του να αποσπάσει την υποστήριξη των ψηφοφόρων τους αλλά όχι τους ηγήτορες, τους οποίους θεωρεί φθαρμένους και ξεπερασμένους.

Ο ίδιος θα προσπαθήσει να εκπορθήσει τον Κυρ. Μητσοτάκη βασιζόμενος στην αναγκαιότητα να σχηματοποιηθεί και να προσωποποιηθεί η αντίδραση προς αυτόν, με το δεδομένο ότι κανένας από τους άλλους ηγέτες της αντιπολίτευσης δεν κατάφεραν να αναγορευθούν ως το αντίπαλο δέος, επί τόσα χρόνια! Ο Φάμελος ζει στη σκιά του, όπως άλλωστε και ο Χαρίσης! Ο Ανδρουλάκης έχει πιάσει ταβάνι. Η Κωνσταντοπούλου απευθύνεται σε ένα άλλο κοινό, σε αυτό της “Νεάτερνταλ Αριστεράς”, το οποίο ποτέ δεν πρόκειται να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα.

Άρα, όπως θα μας πει σε δεύτερη φάση, το… “ιερό χρέος αντίστασης στο καθεστώς Μητσοτάκη” πέφτει στους δικούς του ώμους!

Το τοξικό κλίμα που έχει απλωθεί στην Ελλάδα άλλωστε επιβάλει ουσιαστικά να δημιουργηθεί ένα δίπολο!

Ο κόσμος δεν μπορεί να αποδεχθεί μία πολιτική μάχη στην οποία πολεμά από τη μία ο Μητσοτάκης και από την άλλη το χάος!

Άρα, το νέο κόμμα Τσίπρα ήταν περίπου μία νομοτελειακή κατάσταση.

Η πολιτική του ταυτότητα, πέρα του αντι-μητσοτακισμού θα είναι πολύ συγκεκριμένη: ο Τσίπρας θα προσπαθήσει να μας πει ότι είναι η καλύτερη περίπτωση κυβερνήτη γιατί:

Α)είναι πλέον έμπειρος, έχει μάθει και δεν διακατέχεται από τις αφελείς αριστερές απόψεις της πρώτης του θητείας. Β) μπορεί να δοκιμάστηκε αλλά τότε δεν κυβερνούσε αυτός αλλά η τρόικα. Γ) Η λαϊκή αποδοκιμασία στις απανωτές εκλογές που έχασε αφορούσε, όχι αυτόν, αλλά τον “Τσίπρα της Τρόικας”, που όμως δεν υπάρχει πια… Δ) Δικαιούται να δοκιμαστεί ως πολιτικός ηγέτης για να ξεδιπλώσει τα ταλέντα του, δίχως το ασφυκτικό βρόγχο των “Θεσμών”.

Μπορεί να ακουστεί παράδοξο αλλά προσωπικά πιστεύω ότι η αντιπαράθεση με τον Τσίπρα ευνοεί την ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη!

Αυτό που ανησυχεί περισσότερο το Μέγαρο Μαξίμου είναι το αφοριστικό κλίμα, που τείνει να δημιουργηθεί στην Ελλάδα και θα ευνοεί την θέση “ας φύγει ο Μητσοτάκης και μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε”…

Το δίπολο ξεκαθαρίζει μπροστά στα μάτια του κάθε πολίτη ότι εάν δεν είναι ο Μητσοτάκης θα είναι ο Τσίπρας! Η αντιπαράθεση φεύγει από την θολούρα της ανατροπής και ξεκαθαρίζει μπροστά στην φιγούρα του έως χτες βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ!

Άρα, υπάρχει έδαφος πάνω στο οποίο μπορεί να δουλέψει η ΝΔ και η κυβέρνηση.

Ωστόσο, κανείς δεν αποκλείει ότι το πολιτικό σκηνικό, το οποίο μόλις χτες άρχισε να αναδιατάσσεται, να δεχθεί νέες τεκτονικές ανατροπές με τις κινήσεις του Αντώνη Σαμαρά και της Μαρίας Καρυστιανού, οι οποίες θεωρούνται αρκετά πιθανές.

Ο πρώην πρωθυπουργός, αν θα τολμήσει τελικά, θα κόψει την αυτοδυναμία της ΝΔ.

Η κ. Καρυστιανού θα αναδειχθεί σε δεύτερο αντιπολιτευτικό πόλο, απορροφώντας το κλίμα της “Νεάτερνταλ Δεξιο- Αριστεράς”!

Ένα είναι σίγουρο! Δεν θα πλήξουμε!