Στον… τάκο όσοι δεν ενοχλούνται από τον… Μελιγαλά της Γάζας
Χρήστος Νικολαΐδης
– Οι αντάρτες της Χαμάς δολοφονούν και αφανίζουν όποιον δεν είναι μαζί τους αλλά κανείς στην φιλεύσπλαχνη Δύση δεν σοκάρεται, ούτε διαδηλώνει για τον απλό Παλαιστίνιο, που βλέπει ότι τα βάσανα του δεν τελείωσαν με την εκεχειρία!
– Ούτε μία διαδήλωση, ούτε μία κατάληψη, ούτε μία πορεία για τις νέες τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς! Ίσως επειδή οι θύτες δεν είναι Ισραηλινοί!
– Πάντως, εδώ στο Ισραήλ κανείς δεν εκπλήσσεται από τις ενέργειες των τρομοκρατών!
Όποιος επιχειρήσει να διαβάσει λίγη ιστορία για να πληροφορηθεί τι συνέβη στον Μελιγαλά της Πελοποννήσου τον Σεπτέμβρη του 1944, όταν εκεί ξέσπασε ένα τρομερό αιματοκύλισμα, που κατέληξε στον ομαδικό τάφο της διαβόητης Πηγάδας, θα δει δύο αφηγήματα:
- Αυτό που θέλει τον ΕΛΑΣ να εκδικείται τους συνεργάτες των Γερμανών, τους προδότες της Πατρίδας, που κατάντησαν να συμπλέουν με τους εχθρούς της για κάποιο προσωπικό τους όφελος, άρα καλά τους έκαναν!
- Αυτό των μη Αριστερών που θέλει τον ΕΛΑΣ να ξεκαθαρίζει με μαζικές δολοφονίες, όχι μόνο τους δοσίλογους αλλά και όλους όσοι δεν συνέπλεαν, διαφωνούσαν και αντιπάλευαν την κομμουνιστική ιδεολογία του και εάν επιβίωναν θα αποτελούσαν εμπόδιο γι αυτούς στην μετακατοχική περίοδο!
Εάν βέβαια, είναι πιο μελετηρός και συνεπής αναλυτής της ιστορίας και ψάξει να βρει την ταυτότητα, την ιδιότητα και τα χαρακτηριστικά των θυμάτων, ιδίως των αόπλων και αμάχων, θα καταλήξει με ακρίβεια στο ποιο από τα δύο αφηγήματα είναι το αληθές και ποιο ο ίδιος θα πιστέψει!
Αυτό ακριβώς θυμίζει η φάση στην οποία έχει περάσει από προχτές η Γάζα! Ζει τον δικό της Μελιγαλά αλλά με χιλιάδες και πιο τρομερές πηγάδες!
Οι φιλικά προς την Χαμάς διακείμενοι μοιάζουν περίπου να την δικαιολογούν και της συμπαρίστανται! Διαλαλούν ότι τιμωρούν τους συνεργάτες των Ισραηλινών! Ότι καθαρίζουν την περιοχή τους από ληστρικές ομάδες, που υπεξαιρούσαν την ανθρωπιστικη βοήθεια και στη συνέχεια με αισχροκερδή δίκτυα που είχαν στήσει οι φατρίες τους μοσχοπουλούσαν πανάκριβα τα τρόφιμα στους κατοίκους!
Η οπτική αυτή δίνει και κύρος στην Χαμάς, αφού την παρουσιάζει ως το τιμωρό αλλά δίκαιο χέρι του λαού!
Όποιος όμως εντρυφήσει στην ταυτότητα των θυμάτων αντιλαμβάνεται αμέσως ότι εδώ στήνεται μία επιχείρηση ξεπαστρέματος κάθε διαφορετικής φωνής, ώστε στην μεταπολεμική εποχή να μην διακυβευθεί η Εξουσία της
Χαμάς! Όπως ακριβώς και στον δικό μας Μελιγαλά!
Υπάρχουν ακόμη δύο στοιχεία που μου κάνουν εντύπωση. Αρχικά, η στάση των Ισραηλινών! Δεν εκπλήσσονται καθόλου! Έχουν κατατάξει τους Χαμασίτες στην χειρότερη κατηγορία ανθρώπων, οπότε ό,τι και να κάνουν δεν θα τους φανεί παράξενο! Τους έχουν ικανούς για τα πάντα!
Το δεύτερο σχετίζεται με τους δικούς μας, τους “προοδευτικούληδες”, τους υπερευαίσθητους “Φριπαλεστάιν”…
Είναι εξοργιστικό αλλά όλοι τους παραμένουν ατάραχοι μπροστά στην εικόνα του… “Μελιγαλά της Γάζας”!
Ενώ (υποτίθεται ότι) κινητοποιούνται πάντα για τον άνθρωπο, ότι δίνουν τα πάντα για την ειρήνη, τη συναδέλφωση, την αγάπη, κάνουν την πάπια μπροστά σε αυτές τις ακρότητες!
Εάν ο δράστης ήταν κάποιος Ισραηλινός τότε θα ξέθαβαν τα τσεκούρια του πολέμου, μαζί με τις τρίχρωμες σημαίες.
Είπαμε… Την πάπια…