Στον… τάκο οι μέτριοι και οι “λίγοι” φορείς της πόλης!

• Για μία ακόμη φορά διαπιστώνουμε ότι η Θεσσαλονίκη δεν διαθέτει ισχυρή εκπροσώπηση! Αυτοδιοίκηση και φορείς που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν την τοπική κοινωνία αποδεικνύονται (με αφορμή τις εξελίξεις για την ανάπλαση της ΔΕΘ), “λίγοι” απέναντι στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η πόλη!
• Την κατάρτιση της ατζέντας της Θεσσαλονίκης, ελλείψει κοινωνικής έκφρασης, την ορίζουν πρόσωπα τα οποία την διαμορφώνουν, όχι με βάση το γενικό καλό και το δημόσιο συμφέρον αλλά με βάση τον ρόλο που θα έχουν οι ίδιοι προσωπικά στην εφαρμογή της…
• Χωρίς επεξεργασμένες θέσεις, με εμφανή την έλλειψη προετοιμασίας και σχεδιασμού τρέχουν πίσω από τις εξελίξεις, παντελώς ανίκανοι να καταρτίσουν ατζέντα και να διεκδικήσουν την υλοποίηση της!
• Η πόλη αναζητά το αύριο της… Αλλά με ποιους;

Η ανάπλαση της ΔΕΘ ξεγυμνώνει την Θεσσαλονίκη!

Είναι μία από τις κορυφαίες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η πόλη, η οποία εν πολλοίς θα καθορίσει το προφίλ της για τις επόμενες δεκαετίες! Ωστόσο, υπάρχει άποψη για το τί πρέπει να γίνει; Ποια είναι η κοινή θέση; Ποιο το όραμα μας; Πώς θα το κατακτήσουμε;

Επειδή υπήρξε η χτεσινή εξέλιξη με την ανακοίνωση Χατζηδάκη, ότι στην διοίκηση του έργου θα βρίσκονται εκπρόσωποι της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του Δήμου, νομίζω ότι θα πρέπει να θυμίσουμε τα σχετικά γεγονότα.

Η ανάπλαση της ΔΕΘ μπήκε στην ατζέντα της πόλης το 2004 με την ευκαιρία της διεθνούς έκθεσης ΕΧΡΟ, που διεκδίκησε ανεπιτυχώς η τότε κυβέρνηση. Η “Ατζέντα Καραμανλή” προέβλεπε (εκτός από το μετρό και την υποθαλάσσια) την κατασκευή συνεδριακού κέντρου στην Σίνδο και δημιουργία μητροπολιτικού κέντρου στο οικόπεδο- φιλέτο.

Τότε, όλοι οι φορείς, Δήμοι, Επιμελητήρια, Περιφέρεια ΚΜ, επιστημονικοί σύλλογοι, παραγωγικές τάξεις και λοιποί εξέφρασαν με ενθουσιασμό την αποδοχή της και υπερθεμάτισαν.

Παράγοντες και παρατρεχάμενοι συνωστίζονταν για να δώσουν τα συγχαρητήρια τους στον τότε πρωθυπουργό, μιλώντας για μία πρωτοβουλία που θα δώσει ανάσα στο κέντρο, θα αξιοποιήσει προς όφελος της κοινωνίας το καλύτερο οικόπεδο του και θα συντελέσει ώστε η Θεσσαλονίκη να πορευθεί στα επόμενα χρόνια με ένα άλλο, πιο μοντέρνο, πράσινο και φιλο-αστικό προφίλ!

Η “Ατζέντα Καραμανλή” προχώρησε μόνο με το μετρό για τους γνωστούς λόγους.

Ήρθε η κρίση, τα Μνημόνια, το Υπερταμείο και τα πάντα πάγωσαν! Στο επόμενο στάδιο είχαμε το νέο σχέδιο ανάπλασης του εκθεσιακού κέντρου στο υφιστάμενο ακίνητο.

Πάλι η “τοπική κοινωνία” ήταν φανατικά υπέρ.

Στο πλαίσιο της επεξεργασίας αυτού του σχεδίου γεννήθηκε ένα φαραωνικό αρχιτεκτόνημα, με ξενοδοχείο, νέο συνεδριακό και επιχειρηματικό κέντρο πλαισιωμένο από πάρκο. Πάλι οι φορείς σπρώχνονταν για να το επιδοκιμάσουν!

Το σχέδιο, ήταν κατά γενική ομολογία υπερβολικό, θα έπρεπε να προσελκύσει ιδιωτικά κεφάλαια, οπότε θα έπρεπε να έχει χρήσεις που θα άρεζαν στους επενδυτές. Κάτι όμως είναι καταφανέστατα εναντίον του Δημοσίου χώρου και κατ’ επέκταση του δημοσίου συμφέροντας.

Παρά αυτά του τα χαρακτηριστικά πέρασε από εγκρίσεις, άτυπες διαβουλεύσεις και δημόσιο διάλογο, αφού για μία ακόμη φορά οι φορείς το βρήκαν υπέροχο! Το έβαλαν στις ατζέντες τους και θριαμβολογούσαν. Όλοι μας θυμόμαστε τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης, των επιμελητηρίων και των λοιπών φορέων!

Και φτάνουμε στα πιο πρόσφατα!

Τον Ιούλιο ο πρωθυπουργός ανακοινώνει ένα εντελώς διαφορετικό σχέδιο: εκθεσιακό κέντρο με συμμαζεμένα κτίσματα, χωρίς περιττές χρήσεις, χωρίς ξενοδοχείο, χωρίς επιχειρηματικό κέντρο, με μικρότερο πάρκινγκ, φθηνότερο και με χρηματοδότηση από το πρόγραμμα κρατικών επενδύσεων!

Και τι έκαναν οι υπεύθυνοι φορείς της πόλης; Πως το υποδέχθηκαν οι εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας, οι οποίοι στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν ήταν υπέρ της μετεγκατάστασης στην Σίνδο, μετά υπέρ της παραμονής στο κέντρο και έπειτα υπέρ των φαραωνικών σχεδίων;

Μα, φυσικά υπέρ της νέας απόφασης της κυβέρνησης… Τέτοια συνέπεια θέσεων, αξιοπιστία απόψεων και σταθερότητα αποφάσεων.

Μέσα στο πλαίσιο αυτό είδαμε και μία σκιαμαχία με αφορμή την απόφαση του Υπερταμείου (με αυτονόητη έγκριση της κυβέρνησης), να προβλέψει την συμμετοχή των τόσο αξιόπιστων τοπικών φορέων, όχι στο ΔΣ της νέας ΔΕΘ αλλά στο εποπτικό συμβούλιο του φορέα που θα είναι αρμόδιος για την κατασκευή του εκθεσιακού κέντρου.

Σοβαρά τώρα;

Ποιος έχει το ηθικό δικαίωμα να διαμαρτύρεται για “αποκλεισμό” του όταν το μόνο που κάνει εδώ και 20 χρόνια είναι να συμφωνεί δουλοπρεπώς;

Προσωπικά πιστεύω ότι η αφορμή που γέννησε νέους όψιμους Μακεδονομάχους είναι άνευ ουσίας.

Αν κάπου είναι χρήσιμοι οι εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας είναι στα όργανα που εκφράζουν πολιτική βούληση και δίνουν κατευθύνσεις και όχι σ αυτά με καθαρά τεχνοκρατικό ρόλο και αρμοδιότητες.

Αλλά για μία ακόμη φορά η Θεσσαλονίκη καταπίνει τον κάμηλο του αθηνοκεντρισμού και της δικής της ανικανότητας να τον παλέψει και διυλίζει τον κώνωπα της συγκρότησης του ΔΣ της ΔΕΘ!

Όλο αυτό είναι πνιγηρό!

Η Θεσσαλονίκη δεν μπορεί να πορεύεται με τέτοιες μικρότητες…

Ούτε συνέχεια με τους λίγους!

Η στήλη το έγραψε προχτές και θα το επαναλάβει γιατί πάλι καθίσταται τραγικά επίκαιρο: Την κατάρτιση της ατζέντας της Θεσσαλονίκης, ελλείψει κοινωνικής έκφρασης, την ορίζουν πρόσωπα τα οποία την διαμορφώνουν, όχι με βάση το γενικό καλό και το δημόσιο συμφέρον αλλά με βάση τον ρόλο που θα έχουν οι ίδιοι προσωπικά στην εφαρμογή της…

Και αυτό πρέπει να αλλάξει!