Στον… τάκο ο Δένδιας γιατί δεν τόλμησε την θητεία γυναικών!

• Γενναίες οι μεταρρυθμίσεις στον στρατό που ανακοίνωσε ο Ν. Δένδιας αλλά δεν τόλμησε την θεσμοθέτηση θητείας για τις γυναίκες, έστω και εθελοντική!
• Εάν και όταν χρειαστεί, οι Ελληνίδες θα προστρέξουν, οι υπηρεσίες τους θα είναι πολύτιμες, αλλά τότε, λόγω της ατολμίας αυτής, δεν θα ξέρουν τί να κάνουν…
• Ο Νίκος Δένδιας αφήνει εκτός του προνομίου προσφοράς στην άμυνα της Πατρίδας, τους μισούς Έλληνες, που είναι θηλυκού γένους…

Προσωπικά είμαι φανατικά υπέρ της στρατιωτικής θητείας των γυναικών, έστω και σε εθελοντική βάση!

Όχι μόνο επειδή πιστεύω στην πραγματική ισότητα των δύο φύλων αλλά επειδή διατηρώ μία ρομαντική προσέγγιση στο μέγα ζήτημα της υπεράσπισης της Πατρίδας! Το να προστρέχεις να βοηθήσεις όταν Αυτήν σε χρειάζεται δεν είναι αγγαρεία, ούτε απλή υποχρέωση, χρέος ή ηθικό ζήτημα. Είναι προνόμιο!

Οι Έλληνες ιστορικά έχουμε το προνόμιο να υπερασπιζόμαστε την Πατρίδα μας, όταν ο πόλεμος την χτυπήσει. Δεν αφήσαμε ποτέ σε κάποιους άλλους την Άμυνα, δεν στηριχθήκαμε σε μισθοφόρους, ούτε κρυφτήκαμε πίσω από πάτρωνες, ενώ πάντα επιλέγαμε την μάχη, ακόμη κι αν αυτή δεν μας ευνοούσε λόγω του συσχετισμού δυνάμεων!

Η στάση μας είναι συνέχεια της παράδοσης των Ελλήνων, μας συνδέει με τους προγόνους μας, μας φέρνει κοντά στον αξιακό κώδικα του Ελληνισμού αλλά και σ αυτήν την ίδια την έννοια της Πατρίδας!

Άρα είναι προνόμιο!

Απ αυτό λοιπόν το προνόμιο δεν μπορούν, δεν είναι δίκαιο να αποκλειστούν οι μισοί Έλληνες, επειδή είναι γένους θηλυκού!

Η άποψη μου επιβεβαιώνεται από τα όσα έζησα σε μέτωπα του πολέμου, τα τελευταία χρόνια! Θυμάμαι στην Ουκρανία πολλές κοπέλες να κατατάσσονται στην Πολιτοφυλακή και να αναλαμβάνουν τουλάχιστον βοηθητικά καθήκοντα, να απασχολούνται σε εργασίες κρίσιμες για το Στρατό, ακόμη και άοπλες, όπως τηλεπικοινωνίες, νοσηλεία, πυρόσβεση, διοικητική μέριμνα, φροντίδα ΑΜΕΑ ή γερόντων.

Να μη μιλήσω για το Ισραήλ όπου δεν υπάρχει διάκριση φύλου στις ένοπλες δυνάμεις.

Ας σκεφτούμε το εξής: στρατό πηγαίνουμε αφ ενός μεν για να βοηθήσουμε τη λειτουργία του στρατεύματος σε καιρό ειρήνης, αφετέρου δε για να ξέρουμε τί να κάνουμε ο καθένας από εμάς εάν ξεσπάσει πόλεμος! Και αυτό είναι το σημαντικό! Εάν (ας μην το ζήσουμε ποτέ), μας επιτεθεί η Τουρκία, η χώρα θα περάσει στιγμές πανικού! Όχι μόνο αυτοί που θα βρίσκονται σε μάχιμες μονάδες αλλά όλος ο πληθυσμός θα βρεθεί μπροστά σε πρωτόγνωρες συνθήκες!

Σας μεταφέρω μερικές απ αυτές που έζησα στις αποστολές μου σε Κοσσυφοπέδιο, Ουκρανία, Ισραήλ, Λίβανο και Συρία για να αντιληφθεί ο καθένας εύκολα το τι θα μπορέσουν να προσφέρουν οι Ελληνίδες.

• Κόβεται το ρεύμα, το νερό, η τηλεφωνία, κινητή και σταθερή, η πρόσβαση στο Διαδίκτυο, οπότε δεν υπάρχει καμία πληροφόρηση ή επικοινωνία.
• Απαγορεύεται η κυκλοφορία, άρα και η πρόσβαση σε ευαίσθητα και ευάλωτα άτομα. Εάν όχι τότε πλημμυρίζουν οι δρόμοι από πανικόβλητους πολίτες, που επιχειρούν να δραπετεύσουν, κάτι που μπορεί να προκαλέσει χάος.
• Υπάρχουν απώλειες, θάνατοι και τραυματισμοί με παράλληλη αδυναμία ή δυσκολία στην καλύτερη περίπτωση στην παροχή φροντίδας από τις δομές (νοσοκομεία και ΕΚΑΒ).
• Ευάλωτοι πολίτες (ΑΜΕΑ, γέροντες, παιδιά, μοναχικοί), πλήττονται από την κατάσταση πολύ περισσότερο.
• Αδυναμία πρόσβασης σε ασφαλή σημεία, όπως τα καταφύγια, αν υπάρχουν και εάν είναι γνωστά.
• Αρχίζουν σταδιακά προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα, λιγοστεύουν τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα και άλλα άκρως απαραίτητα αγαθά.
• Από κρίσιμες δομές (νοσοκομεία, παραγωγικές μονάδες, καταστήματα προμήθειας αγαθών), λείπει προσωπικό που έχει στρατευθεί, άρα έχουμε υπολειτουργία.
• Την ώρα που οι Ένοπλες Δυνάμεις χρειάζονται όλες τις δυναμεις αναγκάζονται να σπαταλούν προσωπικό σε βοηθητικές εργασίες (Στρατολογία, διοικητική μέριμνα, σίτιση, εφοδιασμός, τηλεπικοινωνίες κλπ).

Ο καθένας νομίζω ότι αντιλαμβάνεται ότι την κρίσιμη ώρα κάθε χέρι είναι υπερπολύτιμο!

Εκείνη την ώρα είναι σίγουρο ότι τα κορίτσια και οι κοπέλες της Ελλάδας θα τρέξουν!

Όπως έτρεξαν και οι προγιαγιάδες τους όταν άναψε το πρώτο μπαρούτι.

Το ζήτημα είναι ότι δεν θα ξέρουν πού να πάνε, τί να κάνουν και πώς να το κάνουν για να προσφέρουν στον συνάνθρωπο και την άμυνα της Πατρίδας μας!

Η καλή εκπαίδευση, η γνώση μίας αρμοδιότητας, η ένταξη σε μία ομάδα, η ομαδική δράση, η πειθαρχία, η αίσθηση ότι είμαι εδώ για να προσφέρω είναι σημαντικά στοιχεία, χωρίς τα οποία δεν μπορεί καμία προσπάθεια να είναι αποτελεσματική.

Ο Νίκος Δένδιας μόλις τον περασμένο Μάρτιο, την Ημέρα της Γυναίκας, είχε αφήσει να εννοηθεί ότι θα ενεργοποιηθεί Νόμος του 1977, που προέβλεπε εθελοντική στράτευση.

Αλλά χτες, όλως περιέργως, δεν είπε κουβέντα!