Στον… τάκο η Ζωή και η τοξικότητα στην πολιτική!
Είναι σαφές ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αναγορευθεί ως η αρχηγός της παράταξης του μπάχαλου στην ελληνική πολιτική σκηνή!
Χρήστος Νικολαΐδης
- Ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει 5 λεπτά και μίλησε 19 η πρόεδρος της “Πλεύσης”!
- Η ιστορία δείχνει ότι όποιος επενδύει στην τοξικότητα τελικά την πληρώνει!
- Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε πολιτικούς να παραβιάζουν τους κανονισμούς για λόγους επαναστατικής γυμναστικής;
Είναι σαφές ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αναγορευθεί ως η αρχηγός της παράταξης του μπάχαλου στην ελληνική πολιτική σκηνή! Η παράταξη αυτή υπάρχει καιρό. Δεν διεκδικεί δάφνες για το επίπεδο της, ο πολιτικός της λόγος εξαντλείται σε κραυγές και υπεραπλουστεύσεις: η κυβέρνηση είναι σπείρα εγκληματιών, η Δικαιοσύνη είναι “πιασμένη”, εμείς έχουμε το μονοπώλιο ταύτισης με τον λαό, συνεπώς όλοι όσοι διαφωνούν μαζί μας είναι προδότες του λαού, όλοι να πάνε φυλακή, δεν υπάρχουν θεσμοί παρά μόνο ο Λαός και τα συμφέροντα του!
Για να είσαι μέλος της παράταξης αυτής δεν χρειάζεται ούτε πολύ μυαλό αλλά ούτε και να στρωθείς στη δουλειά! Ούτε να μελετάς νομοσχέδια είναι απαραίτητο, ούτε να αναλύεις προβλήματα, ούτε να σχεδιάζεις λύσεις, ούτε να συζητάς με γνώστες για να καταρτίσεις άποψη. Αφού όλοι οι άλλοι είναι ψεύτες και κλέφτες, σκαρώνεις 2-3 ωραίες ατάκες, τις αμολάς και βγήκες από την υποχρέωση! Πιο εύκολα κατατροπώνεις τους αντιπάλους με συνθήματα παρά με ουσιαστικά επιχειρήματα.
Γραμμή της παράταξης είναι το απλοϊκό “κάτω όλοι”!
Για να υπηρετηθεί αυτή η πολιτική χρειάζεται μόνο τοξικότητα, όπως άλλωστε είδαμε και στην χθεσινή παρέμβαση της προέδρου της “Πλεύσης Ελευθερίας”. Ανέβηκε στο βήμα της Βουλής με άδεια για πεντάλεπτη ομιλία και μετά από έναν τετραπλάσιο σε διάρκεια λόγο και επειδή της επισημάνθηκε ότι παραβιάζει τον κανονισμό, κατέβηκε κραυγάζοντας: είστε οι μεγαλύτεροι φασίστες που γέννησε αυτός ο τόπος!
Η κ. Κωνσταντοπούλου γνωρίζει πολύ καλά ότι ένα μέρος του εκλογικού σώματος θέλγεται από την πολιτική γραμμή του μπάχαλου οπότε το ταΐζει ανάλογα. Μιλά με τρόπο που να μπορούν να την καταλάβουν οι του target group της.
Το ζήτημα είναι ότι η ίδια επιλέγει να αγνοεί την πολιτική ιστορία του τόπου!
Η οποία λέει ότι όποιος στο παρελθόν επέλεξε να εκφράσει την “παράταξη του μπάχαλου” απέτυχε και ως πυροτέχνημα, αφού έκανε μία μικρή φωτεινή τροχιά στον πολιτικό ορίζοντα, έσβησε, χάθηκε στο σκότος και κατέληξε στα αζήτητα!
Και το χειρότερο; Δεν έχει λείψει από κανέναν! Κανείς δεν τον αναζητά, πουθενά δεν είναι διακριτή η απουσία του, η οποία μάλλον είναι και ευχάριστη, αν όχι ανακουφιστική!
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Αλέξη Τσίπρα του… “Go back madam Merkel”, τον Πάνο τον Καμμένο, του “θα το κάνουμε Κούγκι”, τον “δεν συζητάω με τους τοκογλύφους” Γιάνη Βαρουφάκη ή ακόμη και τους κουραδόμαγκες της Χρυσής Αυγής…
Όλοι τους κολύμπησαν μέσα στην τοξικότητα, σήκωσαν προς όφελος τους τους τόνους της πολιτικής αντιπαράθεσης, πούλησαν επανάσταση, ανατροπή και ασυμβίβαστο, καθαρό προφίλ, “τσίμπησαν” μερικούς παχυλούς μισθούς από το Πρυτανείο αλλά εξαφανίστηκαν σχετικά γρήγορα! Ο λόγος είναι απλός: ο τοξικός λόγος και η πολιτική του μπάχαλου είναι σαν το ανθρακικό της κόκα-κόλα! Φεύγει γρήγορα, μία κίνηση του χεριού και όσο το ευχαριστιέσαι στην αρχή, τόσο σου λείπει μετά τις πρώτες γουλιές! Αλλά η ανοιγμένη κόκα-κόλα δεν μπορεί να βγάλει φρέσκο ανθρακικό, οπότε όποιος το αποζητά θα ανοίξει καινούργιο μπουκάλι!
Έτσι λοιπόν και με τους πολιτικούς του μπάχαλου: μπορεί κάποιοι να απολαμβάνουν τον τοξικό τους λόγο αλλά μετά θέλουν κι άλλο! Κάτι καινούργιο, πιο έντονο, πιο φρέσκο! Κάτι νέο! Και προχωρούν στο επόμενο πολιτικό πρόσωπο, αφού το προηγούμενο ξεθύμανε…
Η πολιτική θέλει διάρκεια!
Η πρόσκαιρη ικανοποίηση χαμηλών ενστίκτων είναι συνταγή αποτυχίας…