Στον… τάκο η Δικαιοσύνη, όταν ταλαιπωρεί τον πολίτη!

• Οι γραμμές που ακολουθούν γράφτηκαν μετά από μία εξάωρη παραμονή στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, συνεπώς εκτός έχουν βιωματικό αλλά και φορτισμένο περιεχόμενο!
• Το συμπέρασμα είναι ότι η Δικαιοσύνη σήμερα λειτουργεί με θύματα, ταλαιπωρεί, ή καλύτερα βασανίζει κόσμο χωρίς εμφανή αιτία!
• Αυτό το απίστευτα πολυδαίδαλο, γραφειοκρατικό, δυσκίνητο και καταπιεστικό σύστημα λειτουργίας δεν μπορεί να συνεχίσει να κοστίζει χιλιάδες χαμένες ώρες (ώρες ταλαιπωρίας), σε χιλιάδες αθώους πολίτες!

Έξι χαμένες ώρες, έξι ώρες άσκοπης περιπλάνησης στο χαώδες και κακάσχημο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης!

Σε εμένα αυτό κόστισε η δυσλειτουργία, η έλλειψη οργάνωσης και η παντελής απουσία αποτελεσματικότητας της Ελληνικής Δικαιοσύνης και επιτρέψτε μου να ισχυριστώ ότι δεν είναι και μικρό το κόστος.

Βρέθηκα χτες εκεί γιατί ήμουν μάρτυρας σε μία δίκη.

Έπρεπε να ήμουν εκεί στις 9 το πρωί, όπως άλλωστε και εκατοντάδες άλλοι συμπολίτες μου, με τους οποίους ανεβήκαμε εκείνη την ώρα τα βρόμικα σκαλιά του Μεγάρου! Κατηγορούμενοι, μηνυτές, μάρτυρες, γύρω στα 400-500 άτομα σκορπίσαμε στους διαδρόμους του, έξω από τις χωρίς κανένα κύρος και αισθητική αίθουσες, και σμίξαμε με ακόμη 100-150 δικηγόρους, για να αρχίσει η κάθε διαδικασία που μας αφορά!

Κατ’ αρχάς κανείς μας ποτέ δεν κατάλαβε γιατί θα έπρεπε να πάμε από τις 9 και όχι με κάποια λογική κλιμάκωση, αφού υπάρχει πινάκιο και αποκλείεται όλες οι δίκες να αρχίσουν ταυτόχρονα.

Τα πινάκια όλα φορτωμένα.

Είκοσι με 25 υποθέσεις καλούνται να δικάσει η κάθε έδρα, κάτι που είναι ανθρωπίνως αδύνατο!

Η δικομανία ζει και βασιλεύει. Αφού κανείς δεν την παλεύει!

Καμία μεταρρύθμιση για τη μείωση των υποθέσεων που φτάνουν στο Ακροατήριο φαίνεται ότι δεν έχει αποδώσει.

Τριγυρνώντας στις αίθουσες πέφτει κανείς πάνω σε υποθέσεις που είναι αστείες. Και θα έπρεπε να είχαν επιλυθεί σε πρωθύστερο στάδιο. Γείτονες που μαλώνουν για τις μπουγάδες τους (περίπου), συγγενείς που τσακώθηκαν για τα κληρονομικά, άλλοι με ανούσιες προσωπικές διαφορές, ,ικροαπάτες, πταίσματα φορτώνουν τα πινάκια δημιουργώντας ένα απίστευτα διογκωμένο κύκλο ανθρώπων και εργασιών! Που απασχολούν δικαστές, δικηγόρους, διοικητικούς υπαλλήλους και πολίτες ενώ είναι εξαιρετικά ασήμαντες υποθέσεις!

Τα φορτωμένα πινάκια προκαλούν αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση με την πολυετή καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης.

Κάποιος που καταγγέλλεται για ένα αδίκημα θα δικαστεί σε 5-7 χρόνια στην καλύτερη περίπτωση, ανάλογα βέβαια με το κατηγορητήριο!

Το χειρότερο είναι ότι, παρά την γελοιότητα τους, οι ασήμαντες δίκες στερούν χρόνο, πόρους και προσπάθεια από άλλες σοβαρές υποθέσεις, οι οποίες μοιραία στριμώχνονται στα πινάκια και δεν παίρνουν την προσοχή που τους αρμόζει από όλους τους εμπλεκόμενους.

Σίγουρα η συμμετοχή των δικηγόρων στο κομμάτι αυτό είναι κρίσιμη.

Η Ελλάδα έχει τους περισσότερους δικηγόρους στην Ευρώπη.

Όλοι αυτοί κάπως πρέπει να ζήσουν!

Άρα κανείς τους δεν πρόκειται να πει σε πελάτη τους ότι δεν θα πρέπει να φτάσει στο Ακροατήριο, μάλλον θα τον προτρέψει αφού γι’ αυτόν αποτελεί δικηγορική ύλη!

Αποτέλεσμα της αστείας κατάστασης είναι αυτό που είδα με τα μάτια μου χτες στο Εφετείο! Η Έδρα, όσο κι αν το ήθελε δεν θα μπορούσε να δώσει τον χρόνο που έπρεπε σε μία σοβαρή υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας γιατί είχε άλλες δέκα υποθέσεις να δικάσει! Ακόμη κι όταν γνώριζε πολύ καλά ότι η επόμενη υπόθεση ήταν αστεία!

Η κόπωση αλλά και η δυσφορία ήταν εμφανής στα πρόσωπα των δικαστών.

Και ερχόμαστε στην αίτια του εκνευρισμού για τον πολίτη! Στην αίθουσα που βρισκόμουν αναγγέλθηκε υπόθεση με 14 μάρτυρες! Όλοι παρόντες! Μετά τις διαβουλεύσεις με τους δικηγόρους δόθηκε αναβολή για το Μάιο, επειδή ο υπερασπιστής του κατηγορούμενου είχε προγραμματισμένο χειρουργείο! Δηλαδή, 14 άνθρωποι άφησαν τις δουλειές τους, πήγαν στο Δικαστικό Μέγαρο (από τις 9 το πρωί μάλιστα), για να τους ανακοινωθεί στις 2 μετά το μεσημέρι ότι θα πρέπει να ξαναέλθουν σε οκτώ μήνες γιατί ένας δικηγόρος θα χειρουργηθεί! Προσοχή! Όχι ότι έπαθε κάτι έκτακτο ο άνθρωπος αλλά επειδή θα έκανε προγραμματισμένο χειρουργείο, κάτι το οποίο προφανώς ήταν γνωστό!

Ποιος σκέφτηκε τους ανθρώπους αυτούς;

Ποιος τους ζήτησε συγγνώμη για την ταλαιπωρία τους;

Ποιος θα τους αποζημιώσει για τις χαμένες εργατοώρες;

Απολύτως κανείς! Μάλιστα το κλίμα μέσα στο Μέγαρο είναι τέτοιο που όλοι οι εμπλεκόμενοι δεν τον θεωρούν αυτού πρόβλημα καν!

Θεωρούν ότι οφείλει ο πολίτης να ταλαιπωρηθεί επειδή δεν γίνεται αλλιώς!

Επειδή αυτό επιβάλλει η κατάσταση στην Δικαιοσύνη!

Συγγνώμη, αλλά αυτό μόνο στην Αφρική θα ήταν αποδεκτό!