Πλάθοντας ιστορίες με το «ζυμάρι» της Ιστορίας, «ζυμώνονται» κι οι άνθρωποι
Σε κάποιο ράφι βιβλιοπωλείου ή θεατρικό πάλκο θα συναντηθείτε, αν αυτό δεν έχει ήδη συμβεί…
Πριν από έναν μήνα, περίπου, βρέθηκα στον «ζεστό» Πολυχώρο Τέχνης Alte Fablon, ο οποίος φιλοξενεί κατά διαστήματα -εκτός από παραστάσεις- και πολύ ενδιαφέροντα σεμινάρια.
«Αρχηγός» της εμπνευσμένης βραδιάς ήταν η θεατρική συγγραφέας και σεναριογράφος, Πένυ Φυλακτάκη. Η υπόλοιπη παρέα -γιατί, στο τέλος της ημέρας, με αυτόν τον τρόπο θα τη χαρακτήριζα- πλαισιωνόταν από μερικές προσωπικότητες, με αξιόλογο «αποτύπωμα» στο συγγραφικό ή θεατρικό γίγνεσθαι…έκαστος στο είδος του!
«Εισέβαλα», λοιπόν, στον άδυτο, για μένα, κόσμο των τεχνικών μιας γραφής, στοιχεία της οποίας επιθυμούσα να «δανειστώ». Και να, τελικά, τι κέρδισα…
Σίγουρα έφυγα με ένα κατάλευκο σημειωματάριο, αποκλειστικά «κρεμόμουν απ’ τα χείλη» της Πένυς Φυλακτάκη. Κι όμως, όλα όσα άκουσα σε εκείνη τη συνεύρεση μού «μίλησαν» λίγες ημέρες αργότερα, όταν διάβασα τη μυθιστορηματική βιογραφία «Ιβάνωφ: Θύελλα και Τόλμη», που συνέγραψε η ίδια με τη Λεονάρδα Λαμπριανίδου· άρχισε, για την ακρίβεια, να παίρνει «σάρκα και οστά» εκείνο το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο, για λίγες ώρες, είχα μυηθεί.
Ο πιο σημαντικός «καρπός», όμως, υπήρξαν οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστράφηκα· άνθρωποι εξευγενισμένοι, με σημαντική εργογραφία στο παλμαρέ τους, σεβόμενοι ο ένας την πορεία του άλλου, με «δίψα» για περαιτέρω εξέλιξη. Όλοι, γνωστοί αλλά και άγνωστοι μεταξύ μας.
Έτσι, προσπάθησα να συγκεντρώσω την πλειοψηφία αυτών και να «πλάσω», με την πολύτιμη συμβολή τους, τις μικρές βιογραφικές τους ιστορίες με σκοπό να τους (επανα)συστήσω. Σε κάποιο ράφι βιβλιοπωλείου ή θεατρικό πάλκο θα συναντηθείτε, αν αυτό δεν έχει ήδη συμβεί…
Χρήστος Γραμπόβας

Ο Χρήστος Γραμπόβας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στη Φλώρινα. Σπούδασε Οικονομικά στη Μεγάλη Βρετανία και εργάστηκε σε Πανεπιστήμια της «Γηραιάς Αλβιώνας», της Ισπανίας και της Ελλάδας.
Έχει δημοσιεύσει σημαντικό αριθμό επιστημονικών άρθρων σε παγκόσμια ακαδημαϊκά περιοδικά κι έχει παρουσιάσει εργασίες του σε πολλά διεθνή συνέδρια. Ο ίδιος «γύρισε» τον κόσμο, θαύμασε τις ομορφιές του, μελέτησε την πολιτική και την ιστορία, και γνώρισε τους ανθρώπους.
Από αυτό το γεμάτο ταξίδι της ζωής προέκυψαν εμπειρίες, εικόνες, ιδέες, οι οποίες, με καταλύτη μια σειρά σεμιναρίων Δημιουργικής Γραφής, έφτασαν να «γεννούν» κείμενα. «Οι Φιλάνθρωποι» είναι το πρώτο θεατρικό του έργο προς έκδοση, ενώ κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικά έργα πεζών («Ο Δεκάλογος») και ποιημάτων (Αιρετικά – Ερωτικά).
Μαρία Διαμαντοπούλου

Η Μαρία Διαμαντοπούλου γεννήθηκε, ζει και γράφει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ανθρωπιστικές Επιστήμες και εργάστηκε στην Εκπαίδευση.
Συμμετείχε στη συλλογική έκδοση «Χαμογελάνε οι Τζοκόντες;», με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Κλεονίκη Ρήγα. Η πρώτη ποιητική της συλλογή «χωράει φως» συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα του Βραβείου «Jean Moréas» 2022.
Παράλληλα, έχει συγγράψει τη νουβέλα «Μόνοι Μαζί Περνάμε», ενώ το νέο έργο της «Απέραντος την κατοικεί ο κόσμος» βρίσκεται σε διαδικασία έκδοσης.
Ανθή Θάνου

Η Ανθή Θάνου γεννήθηκε στη Λαμία και σπούδασε στη σχολή Νηπιαγωγών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1999 αποφάσισε να «ταξιδέψει» στον κόσμο των παραμυθιών, με συντροφιά της ένα σακούλι γεμάτο ιστορίες.
Έκτοτε, λοιπόν, αφηγείται παραμύθια, μύθους και βιωματικές ιστορίες σε μουσεία, θέατρα, μουσικές σκηνές, φυλακές, βιβλιοθήκες, φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετέχει με αφηγήσεις σε πανεπιστημιακά συνέδρια και σεμινάρια, σε Ελλάδα και Κύπρο, και διοργανώνει βιωματικά εργαστήρια, προσπαθώντας να επι-κοινωνήσει την τέχνη της αφήγησης και να μοιραστεί ιστορίες με άλλους.
Επίσης, συνεργάζεται με το Κέντρο Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών. Διδάσκει στη Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, καθώς και σε δύο προγράμματα του ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ. στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Πέντε βιβλία – CD κυκλοφορούν με το όνομά της, με λαϊκά παραμύθια από όλον τον κόσμο: «Ούτε γω ήμουν εκεί ούτε σεις να το πιστέψετε…», «Το Δαφνοκούκουτσο», «Ο βασιλιάς των πουλιών», «Παραμυθάκι Ρεβιθάκι», «Φτου ξελευτερία», όπως και το βιβλίο «Κικιρίκου».
Φωτεινή Καϊοπούλου

Η Φωτεινή Καϊοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, και σπούδασε Γεωπονία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Τα πρώτα της έργα ήταν παραμύθια και νουβέλες για παιδιά.
Με το παραμύθι «Πλάτανου ψιθυρίσματα» συμμετείχε στην επετειακή παράσταση «Dance love Greece», που ανέβηκε στο Palais de Βeaux Αrts των Βρυξελλών και αφορούσε στην ελληνική παράδοση και τους χορούς του τόπου μας.
Παραμύθια και διηγήματά της διακρίθηκαν σε διαγωνισμούς και συμπεριλήφθηκαν σε συλλογικές εκδόσεις: «Ο χορός του μολυβιού» στην έκδοση με τίτλο «Γραφής έργα», «Φτου! Ξελευθερία» στη συλλογή διηγημάτων «Μείνε Κοντά μου από Μακριά – 2020, ερωτικές ιστορίες εμπνευσμένες από την καραντίνα του κορωνοϊού», «Ήρωες και Έρωτες» σε Επετειακό Ανθολόγιο που κυκλοφόρησε με τίτλο «Οι λογοτέχνες τιμούν την επανάσταση του 1821», «Είχαμε εμείς στη Σμύρνη…» σε Επετειακό Ανθολόγιο που κυκλοφόρησε με τίτλο «Μικρά Ασία σε θυμάμαι 1922 – 2022».
Άλλα έργα της που διακρίθηκαν: «Ένα δάκρυ με επιθυμίες» (παραμύθι) «Από-πυρα» (διήγημα), «Καλοκαιρινές βουτιές» (παραμύθι), «Φύλακες ή φυλακές» (νουβέλα για παιδιά).
Το 2022 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Συνάντηση με την Κλερ» και ήδη ετοιμάζεται για την έκδοση του επόμενου.
Γενοβέφα Κτενίδου

Η Γενοβέφα Κτενίδου γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη. Από το τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας μεταπήδησε στο τμήμα Θεάτρου· από μικρή ηλικία ήξερε ότι θέλει να ακολουθήσει το μονοπάτι της υποκριτικής. Αφού ολοκλήρωσε και τις σπουδές της στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης της Μαίρης Βογιατζή – Τράγκα, συνέχισε τη μαθησιακή «διαδρομή» της στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
Η διασκευή του λαϊκού παραμυθιού «Το Χρυσοφεγγαράκι» -μία «εκκρεμότητα» από τον προπτυχιακό της «σταθμό»- απέσπασε, το 2008, το πρώτο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό του Διεθνούς Κέντρου Μεταφραστών και Λογοτεχνών Ρόδου. Εκδόθηκε το 2014 και παρουσιάστηκε επί σκηνής στην Αθήνα, από τον σκηνοθέτη Μάνο Αντωνίου, και στη Θράκη από την ίδια.
Η «Ζηνοβία η Ατίθαση», το 2022, υπήρξε η δεύτερη προσωπική της έκδοση. Έγραψε, επιπρόσθετα, αρκετά έργα για το Κουκλοθέατρο και το Θέατρο για Παιδιά: «Ο Μοσχοπλασμένος», «Το Αλάτι», «Οι περιπέτειες του Αϊ – Βασίλη», «Ο Αϊ – Βασίλης και οι Καλικάντζαροι», «Η Μεταμφίεση της Ροζαλίας», «Οι φίλοι του Οδυσσέα», «Πάει ου Γιάννους στου σχουλείου» και το μουσικό θεατρικό έργο με τίτλο «Επάγγελμα Αρραβωνιάρα».
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στο θεατρικό έργο «Εικοστή Ογδόη», το οποίο «ανέβηκε» τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2024 στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για ένα θέατρο – ντοκουμέντο, βασισμένο σε μαρτυρίες συγγενών των θυμάτων και επιζώντων της τραγωδίας που σημειώθηκε στα Τέμπη, τον Φεβρουάριο του 2023.
Αδαμαντία Ξηρίδου

Η Αδαμαντία Ξηρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος των τμημάτων Μαθηματικών και Θεάτρου, και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Δημιουργικής Γραφής. Ζει στη Θεσσαλονίκη και εργάζεται στη δημόσια Εκπαίδευση.
Για το θέατρο έχει γράψει: «Είμαι ο Γκοντό, είπατε» (2020), «Αυτή που μέτραγε τα λόγια της» (2ο βραβείο στον δεύτερο διαγωνισμό θεατρικού μονολόγου Δήμου Αγρινίου), «Οφηλία», «Στην αλλαγή του χρόνου» (2014), «Από το δωμάτιό τους» (2013), «Games» (2009), «Νομίζω ένα τετραγωνικό σού αρκεί» (2008), «Γκαρνταρόμπα» (2007).
Στις δημοσιεύσεις διηγημάτων συγκαταλέγονται: «Μετά τις Αυλές της θάλασσας» στη συλλογή διηγημάτων «Μεταβιομηχανικοί τόποι», «Είμαι το ρόδο» και «Πλεύσεις» σε λογοτεχνικά περιοδικά, «Μια μέρα από τις Ημέρες» στη συλλογή διηγημάτων «Θεσσαλονίκη 2012».
Σμαρώ Μιχαλίτση – Σπιταλιωράκη

Η Σμαρώ Μιχαλίτση – Σπιταλιωράκη είναι γέννημα θρέμμα Καλαμαριώτισσα. Έπειτα από την τριετή φοίτησή της στον κλάδο της Κοινωνιολογίας στο Roosevelt University of Chicago, επέστρεψε στην Ελλάδα -για λόγους ανωτέρας βίας- όπου και τέλειωσε τη σχολή Ασυρματιστών.
Ως Διπλωματούχος του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας ταξίδεψε με εμπορικά πλοία, εωσότου συνταξιοδοτήθηκε και αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο. Υπήρξε μέλος της ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας του Δήμου Καλαμαριάς, όπου συμμετείχε, για δεκαπέντε χρόνια, σε είκοσι θεατρικές παραστάσεις.
Παράλληλα, «άνοιξε» ο δρόμος για το τμήμα Υποκριτικής Τέχνης, Θεάτρου και Κινηματογράφου του Ι.Ε.Κ. Θέρμης και, μετέπειτα, πιστοποίησε τις Καλλιτεχνικές σπουδές της.
Έχει παρακολουθήσει μαθήματα θεατρικής γραφής από την Πένυ Φυλακτάκη και μετρά στο ενεργητικό της τη συγγραφή δέκα θεατρικών έργων. Έχει βραβευτεί δύο φορές από το Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» και την Ένωση Σεναριογράφων για τα έργα της «Σύνδρομο Korsakoff» και «Η Αγριομηλιά». Το έργο της με τίτλο «Τα Λάθη» έχει «ανέβει» από την ομάδα του θεατρικού εργαστηρίου του Δήμου Καλαμαριάς.
Κλαίρη Χριστοπούλου

Η Κλαίρη Χριστοπούλου γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι αριστούχος απόφοιτη του τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στη Σκηνοθεσία. Σπούδασε Υποκριτική στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Βεάκη» και παρακολούθησε μαθήματα Φυσικής στη σχολή Θετικών Επιστημών του Α.Π.Θ..
Έχει εκπαιδευτεί στην KlangKunstBühne της Σχολής Καλών Τεχνών του Βερολίνου (2009) και στην 4η Θερινή Ακαδημία του Εθνικού Θεάτρου (2003). Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σκηνοθεσίας και υποκριτικής με σημαντικούς δασκάλους στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Sotigui Kouyaté, César Brie, Jurij A. Vasiljev, Enrico Stolzenburg, Θωμάς Μοσχόπουλος, Θεόδωρος Τερζόπουλος, Peta Lily, Włodzimierz Staniewski, Marie – Gabrielle Rotie).
Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με το Κ.Θ.Β.Ε., το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Σφενδόνη, το Cirque du Soleil με τους σκηνοθέτες Βίκτωρα Αρδίττη, Πέρη Μιχαηλίδη, Γιάννη Τσορτέκη, Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη, Claude Krespin, Peta Lily, Γιάννη Μαργαρίτη, σε έργα των Ίψεν, Σαίξπηρ, Αριστοφάνη, Σενέκα, Μπέκετ, Στόπαρντ. Υπήρξε μέλος της ομάδας Playback Ψ, την περίοδο 2004 – 2009.
Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Άνθρωπος στη Θάλασσα», με την οποία δημιουργεί παραστάσεις και performances στη Θεσσαλονίκη, από το 2010 έως σήμερα, συμμετέχοντας ενεργά σε όλα τα στάδια της διαδικασίας· από την αρχική ιδέα έως και την τελική υλοποίησή τους.
Υπογράφει τη σκηνοθεσία και τη δραματουργία των παραστάσεων της ομάδας «Άνθρωπος στη Θάλασσα», με τελευταίες δουλειές την παράσταση θεάτρου – ντοκιμαντέρ «Bonsai. Ιστορίες για το βέλος του χρόνου» (2021) και την παράσταση «Ημερολόγιον Ντελίβερι» (2023).
Επίσης, ανέλαβε την επιμέλεια της δράσης για τα εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή με θέμα την υποδοχή των προσφύγων τότε και τώρα, με τίτλο «Επόμενη στάση: Απολυμαντήρια. Απρόσμενες δράσεις στον δημόσιο και ψηφιακό χώρο» (βίντεο και περιπατητική performance, 2022 – 2023).
Η διαδραστική παράσταση «Τα Χρυσά Κλαδιά», βασισμένη στο ομώνυμο λαϊκό παραδοσιακό παραμύθι από τη Σκύρο, παρουσιάστηκε το 2024 σε διάφορους χώρους πολιτισμού, ενώ συνεχίζει τις παραστάσεις μέσα στα σχολεία.
Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε πρόβες για το έργο «UFO» του Ivan Vyrypaev, που θα κάνει πρεμιέρα τον Ιανουάριο του 2025 στη συμπρωτεύουσα.
Υπάρχουν, τελικά, πάρα πολλοί άνθρωποι δίπλα μας με ενδιαφέροντα, ταλέντα, εμπειρίες και ομορφιά -σε όλες τις μορφές της- που δεν γνωρίζουμε. Το πιο όμορφο από όλα, βέβαια, είναι το γεγονός ότι όσο πιο βαθιά ψάχνουμε τόσο περισσότερες «κρυμμένες» ιστορίες ανακαλύπτουμε!