Ο Πύργος της Ευτυχίας «στέκι» καθημερινών εισβολέων (ΦΩΤΟ)
Σκουπίδια, αντικείμενα, σίδερα, ακόμα και... αυτοκίνητα βρίσκονται εντός του οικοπέδου, δίπλα από τον Πύργο που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο από τη δεκαετία του 1980.
Βιβή Κοτσαπουϊκίδου
){kind=icon}
Ο Πύργος της Ευτυχίας ή Κόκκινος Πύργος στην Βασιλίσσης Όλγας, παρακμάζει, όπως και τα περισσότερα παλιά κτίσματα στην, παλαιότερα λεγόμενη, Λεωφόρο των Εξοχών.
Κάτοικοι και περαστικοί μπορούν με ευκολία να παρατηρήσουν πως ο χώρος και τα δυο κτίρια, που κατασκευάστηκαν για χάρη ενός μεγάλου έρωτα, έχουν γίνει «στέκι» καθημερινών εισβολέων.
Σκουπίδια κάθε είδους, στρώματα, τα οποία κάποιοι χρησιμοποιούν για να μένουν παρανόμως στον χώρο, κάθε λογής σίδερα, ακόμα και… αυτοκίνητα βρίσκονται εντός του οικοπέδου, δίπλα από τον Πύργο που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο από τη δεκαετία του 1980.
Ο χώρος είναι απροστάτευτος και από μπροστά, επί της Βασιλίσσης Όλγας, αλλά και από πίσω, με αποτέλεσμα να μπορεί να μπει ο οποιοσδήποτε μέσα και χρησιμοποιήσει τον χώρο κατά βούληση.
Μεγάλος «ένοχος» για την κατάσταση των δυο κτιρίων (η είσοδος στα οποία απαγορεύεται με πινακίδα), αλλά και του περιβάλλοντος χώρου είναι οι πολλοί ιδιοκτήτες, ιδιώτες και φιλανθρωπικά σωματεία, οι οποίοι φαίνεται να μην ενδιαφέρονται για την μοίρα του.
«Θα γίνει επιχείρηση καθαρισμού»
Αν και δεν αποτελεί καθήκον του δήμου Θεσσαλονίκης, μιας και είναι ιδιωτική ιδιοκτησία, ο Γιώργος Δημαρέλος, αντιδήμαρχος Καθαριότητας, Ανακύκλωσης και Κλιματικής Προστασίας δήλωσε στο TheOpinion ότι το επόμενο διάστημα θα υπάρξει επιχείρηση καθαρισμού από πλευράς του δήμου.
«Έχουμε ήδη έρθει σε επαφή με τους ιδιοκτήτες», μας λέει ο ίδιος. Αξίζει να σημειωθεί ότι αντίστοιχη επιχείρηση είχε γίνει και το 2018 από τον δήμο Θεσσαλονίκης και την τότε διοίκηση Μπουτάρη.
Ο κ. Δημαρέλος επίσης μας αποκάλυψε ότι έχουν υπάρξει τηλεφωνήματα στον δήμο από περίοικους, οι οποίοι «μας παρακαλούν να καθαρίσουμε τον χώρο».
Λίγα λόγια για την ιστορία του Πύργου
Το «Château mon bonheu» ή αλλιώς «Ο Πύργος της Ευτυχίας μου», χτίστηκε το 1890 σε σχέδια του Φρεντερίκ Σαρνό, κόστισε 140.000 γρόσια και βρίσκεται απέναντι από την εκκλησία της Ανάληψης.
Κρύβει την ιστορία ενός μεγάλου έρωτα, καθώς δημιουργήθηκε από τον Δημήτρη Ιωαννίδη Τσακιρντέκη, από τη Σιάτιστα Κοζάνης, προς τιμήν της συζύγου του, Ευτυχίας.
Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως οικοτροφείο των Εκπαιδευτηρίων Σχινά και η τελευταία του χρήση ήταν από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων.
Δείτε εικόνες από το σημείο:
