Μαριάννα Πολυχρονίδη στο TheOpinion για «Το Μινόρε» – Σήμερα η πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη

Πρεμιέρα σήμερα στη Θεσσαλονίκη για «Το Μινόρε», στο θέατρο Αριστοτέλειον, και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Η Μαριάννα Πολυχρονίδη μιλά στο ΤheOpinion για τον ρόλο που ενσαρκώνει, καθώς και για τη “γνωριμία” της με το ρεμπέτικο τραγούδι.

Βασισμένη στη θρυλική τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ «Το Μινόρε της Αυγής», η θεατρική διασκευή του Δημήτρη Χαλιώτη, υπό τη μουσική επιμέλεια του Ιεροκλή Μιχαηλίδη, μας «παρασύρει» στον Πειραιά του 1934, στην κλασική περίοδο του ρεμπέτικου, όπου συναντάμε την κομπανία με το όνομα «Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς».

«Είναι μία παράσταση πολύ ατμοσφαιρική· μέσα στα κουτούκια, στους τεκέδες, με ξύλο, φόνους, ναρκωτικά, τις γυναίκες –της οποίας η θέση ήταν τρομερά υποτιμημένη εκείνη την εποχή- και μας ταξιδεύει μέχρι και το ’41», αναφέρει η Μαριάννα Πολυχρονίδη στο TheOpinion.

Ο ρόλος της στη θεατρική παράσταση «Το Μινόρε»

H Μαριάννα, στο θεατρικό αυτό έργο, υποδύεται τη Χαρά. Εξηγεί στο TheOpinion:

«Η Χαρά είναι μία γυναίκα από τη Σμύρνη. Τη φωνάζουν «χήρα», γιατί είναι χήρα· έχει χάσει τον άντρα της εφτά χρόνια πριν. Σε ένα μονολογάκι που έχει, είναι πραγματικά σοκαριστικό το πώς μας αποκαλύπτεται και η θέση της εκείνη την εποχή. Γιατί βλέπουμε κάμποσες γυναίκες, βλέπουμε τέσσερις – πέντε γυναίκες, που η καθεμιά, από άλλο πρίσμα, είναι υποτιμημένη.

Η Χαρά, λοιπόν, είναι μια γυναίκα πολύ δυναμική. Είναι τραγουδίστρια κι έχει ένα δικό της μαγαζί σε αυτή την “καλόφημη” γειτονιά, αλλά έχει καταφέρει μέσα στο μαγαζί αυτό να μην υπάρχει καθόλου κόσμος όπως στα υπόλοιπα. Δηλαδή, δεν τολμάει κανείς να την απειλήσει, δεν τολμάει να μπει “υπόκοσμος”, όπως λέει εκείνη, μέσα στο δικό της μαγαζί. Οπότε, αντιλαμβανόμαστε ότι έχει και μία δυναμική η γυναίκα αυτή, πολύ έντονη.

Η Χαρά “μπλέκει” με τον έναν από τους τέσσερις και ζούνε έναν έρωτα που…δεν θα σας πω αν έχει αίσιο τέλος ή όχι».

Αναφορικά με τη συμμετοχή της, συμπληρώνει:

«Η Χαρά είναι μια ηρωίδα που με τράβηξε πολύ. Η πρόταση μου είχε γίνει δύο χρόνια πριν, όταν ήταν να πρωτοανέβει “Το Μινόρε”. Αλλά λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, δεν γινόταν. Και είχα στεναχωρηθεί πάρα πολύ, γιατί μου είχε φανεί τρομερά ενδιαφέρον το εγχείρημα. Η σειρά αυτή στην ΕΡΤ σε μετέφερε σε ένα πολύ γοητευτικό χωροχρόνο και, με τη σκηνοθεσία του Τάκη του Τζαμαργιά και το κείμενο του Δημήτρη του Χαλιώτη, ήμουνα σίγουρη ότι θα ήταν μία πολύ καλή δουλειά.

Και να που τα έφερε έτσι η ζωή, που σε αυτήν την επανάληψη της παράστασης -καθώς η συνάδελφος που έπαιξε τον ρόλο πριν δεν μπορούσε- και με ξαναπήραν τηλέφωνο και λέω “Κοίτα, μάλλον είναι μοιραίο να βρεθώ εκεί και να συναντηθώ με τη Χαρά”.

Οπότε η χαρά μου είναι μεγάλη. Και παρόλο που έχω γυρίσματα για την καθημερινή σειρά στην οποία συμμετέχω και είναι πολύ κουραστικό και δύσκολο το πρόγραμμα, πραγματικά το απολαμβάνω.

Τα παιδιά είναι και μία τρομερή παρέα εκεί πέρα, έτσι κι αλλιώς».

Η σχέση της με το ρεμπέτικο

Η ίδια ασχολείται και με τη μουσική. Παραδέχεται, ωστόσο, ότι, τα Ρεμπέτικα, είναι ένα είδος από το οποίο, παρότι δεν είχε καμία απολύτως σχέση πριν, κατάφερε να γοητευτεί.

«Είναι ευκαιρία για ‘μένα, γιατί γνωρίζω και το ρεμπέτικο, καθώς δεν είχε τύχει να είναι στα ακούσματά μου και να ασχοληθώ. Και παρόλο που δεν το κατείχα το είδος καθόλου, τώρα μπήκα σε μία άλλη διαδικασία, τρομερά ενδιαφέρουσα, γιατί εκτός του ότι τα τραγούδια αυτά έχουν πολύ πόνο και πολύ ειλικρίνεια και καθαρότητα, αυτό πρέπει να ερμηνευθεί με έναν, επίσης, καθαρό τρόπο.

Για αυτό κι αυτές τις φωνές που έχουν τραγουδήσει ρεμπέτικα, κάπως τις έχουμε στο μυαλό μας σαν λίγο “μεταλλικές” φωνές. Τα αδέρφια Ξηντάρη -αυτά τα δύο “χρυσά” πλάσματα που έχω λατρέψει, που είναι άξιοι συνεχιστές του μπαμπά τους και πολύ μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας οφείλεται στα παιδιά αυτά που παίζουν στην παράσταση ζωντανά και μας έκαναν και τη μουσική διδασκαλία- με βοήθησαν πάρα πολύ, λέγοντάς μου ότι “Κοίταξε, εδώ θέλουμε να αποδώσουμε αυτό που λέει το τραγούδι, χωρίς ίχνος φίλτρου και συναισθηματισμού”. Για αυτό και η φωνή βγαίνει μπροστά, δυνατά, σχεδόν σιδερένια και μονότονη.

Ήταν πρόκληση αυτό για ‘μένα, μεγάλη. Δεν το σκεφτόμουν πριν πω το “ναι”, ότι θα μπω και σε τέτοιου είδους ερμηνευτική πρόκληση, σε σχέση με το τραγούδι εννοώ. Έχω αρχίσει σιγά – σιγά να το ανακαλύπτω σαν είδος και είναι τρομερά ενδιαφέρον. Με έχει γοητεύσει αυτός ο κόσμος, γιατί είναι ένας ολόκληρος κόσμος», εξομολογείται η Μαριάννα Πολυχρονίδη στο TheOpinion.

Σειρές και παραστάσεις «εποχής»

Ερωτηθείσα για τη στροφή των τηλεοπτικών και θεατρικών παραγωγών στο παρελθόν και την ιστορία του, επισημαίνει:

«Είχαμε αποκοπεί, σε πολύ μεγάλο βαθμό, από τις ρίζες μας και από οτιδήποτε παλιό, παραδοσιακό. Η δεκαετία του ’80, νομίζω, μας έκανε μεγάλο κακό. Δηλαδή, ήρθε μια ξενομανία, θέλαμε όλοι να είμαστε “τρέντι” και κάπως ξεχάσαμε από πού προερχόμαστε.

Εγώ θέλω να πιστεύω ότι αυτή η στροφή που έχει γίνει, ίσως και να μας φέρει μπροστά στην ιστορία μας ξανά και να μάθουμε επιτέλους από την ιστορία αυτήν.

Όταν είδα την παράσταση, είπα στον Τάκη τον Τζαμαργιά ότι μου θύμισε τα λόγια του Μικρούτσικου, περί λαϊκού αισθήματος. Δηλαδή, νιώθεις ότι κάτι ακουμπάει την ψυχούλα σου ρε παιδάκι μου. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Ακόμα κι εγώ, που δεν ακούω ρεμπέτικα, ένιωσα κάτι μέσα μου να “σπαρταράει”».

INFO

«Το Μινόρε», Αριστοτέλειον Θέατρο Θεσσαλονίκης

Ημέρες & ώρες παραστάσεων (έως τις 30 Οκτωβρίου):

Παρασκευή 21:00, Σάββατο & Κυριακή 17:30 & 21:00

Προπώληση Εισιτηρίων: Στα ταμεία του θεάτρου, Viva.gr, Public & Media Market

 

ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ

Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Σταύρος Σβήγκος, Μαριάννα Πολυχρονίδη, Μαρία Τσιμά, Παναγιώτα Βιτετζάκη, Κώστας Κοράκης, Ευθύμης Χαλκίδης, Άρης Αντωνόπουλος, Νίκη Σκιαδαρέση, Γιάννης Εγγλέζος, Όλγα Σκιαδαρέση

ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ

Θοδωρής Ξηντάρης & Βασίλης Προδρόμου

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς

Θεατρική μεταφορά κειμένου: Δημήτρης Χαλιώτης

Υπεύθυνη δραματουργίας: Κατερίνα Διακουμοπούλου

Σκηνικά – κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου

Επιμέλεια κίνησης: Αμαλία Μπένετ

Μουσική επιμέλεια: Ιεροκλής Μιχαηλίδης

Μουσική διδασκαλία: Αντώνης & Θοδωρής Ξηντάρης

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός σκηνοθέτη: Γιάννης Σαβουιδάκης

Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Έμιλυ Κουκουτσάκη

Βιντεοπροβολές παράστασης: Ευάγγελος Τσαρούμης

Ζωγραφική σκηνικών: Στέλιος Κουτρούλης

Promo video: Θωμάς Παλυβός

Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης