«58 καρφιά στα Τέμπη» – Καθηλωτικό έργο του Γιώργου Κόφτη για τα θύματα της τραγωδίας

Σιωπή. Ησυχία. Μια ησυχία σχεδόν απόκοσμη επικρατεί στα Τέμπη, λίγο πιο πάνω από το σημείο όπου σχεδόν έναν χρόνο πριν έγινε το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα, που «καθήλωσε» όλη την Ελλάδα.

Εκεί, στα 400 με 500 μέτρα από το σημείο του δυστυχήματος, ο καλλιτέχνης Γιώργος Κόφτης δημιούργησε πριν λίγες μέρες μία καθηλωτική, σχεδόν «άγρια» εγκατάσταση με 58 «καρφιά» και τίλτο «58 καρφιά στα Τέμπη». Ο συμβολισμός προφανής και η ανάγκη να μην ξεχάσουμε, διάχυτη…

Συνολικά 58 μεταλλικοί σωλήνες 2-2,5 μέτρων έχουν τοποθετηθεί στο σημείο για να υπενθυμίζουν σε όλους μας όσα δεν πρέπει, δεν επιτρέπεται να ξεχνάμε.

«Γιατί 58 καρφιά; Αφού τα θύματα είναι 57…», ρωτάμε τον Γιώργο Κόφτη κι αυτός απαντά: «Το ένα είναι για τους τραυματίες, για αγνοούμενους, για συγγενείς, για φίλους, για όλους μας. Το ένα επιπλέον καρφί είναι για το συλλογικό μας τραύμα, για αυτό που πάει να θαφτεί…».

Πρόκειται για το πρώτο τρισδιάστατο έργο του Γιώργου Κόφτη σε δημόσιο χώρο, καθώς μέχρι τώρα ο κ. Κόφτης μάς έχει συνηθίσει σε δημιουργίες που ομορφαίνουν γωνιές της Θεσσαλονίκης. Όπως λέει στο TheOpinion, η ιδέα για τα «58 καρφιά στα Τέμπη» ήρθε νωρίτερα, αλλά αυτό το διάστημα, με βοήθεια φίλων, έγινε πραγματικότητα.

«Πρόκειται στην ουσία για σωλήνες περίφραξης, τους οποιους μετέτρεψα σε καρφιά. Είναι μια ιδιοκατασκευή. Το υλικό έχει αντοχή, αλλά η αλήθεια είναι ότι περισσότερο με φοβίζει ότι μπορεί να περάσουν και να το κλέψουν για να το πάνε για ανακύκλωση. Το έργο  είναι τοποθετημένο σε αγρό, ούτε καν σε κάποια ιδιοκτησία. Αυτό με φοβίζει», λέει ο κ. Κόφτης.

Τι θέλει να πει με το έργο του; «Νομίζω ότι αυτό που ζήσαμε, που ζούμε στη χώρα μας, μετά το δυστύχημα των Τεμπών, είναι πρωτόγνωρο. Μετά το ορόσημο της τραγωδίας των Τεμπών τίποτα δεν είναι ίδιο και νομίζω ότι όλο αυτό που είναι πολύ σημαντικό για όλους, έχει θαφτεί βρόμικα, ηθελημένα ίσως… Κι όμως.  Μιλάμε για ένα ανοιχτό, συνεχές τραύμα, που μπορεί για τα μέσα ενημέρωσης και για το πολιτικό σύστημα να έχει κλείσει, ωστόσο για μας, για όλους μας, κι όχι μονο για τους συγγενείς και τους φίλους των θυμάτων είναι εκεί… Είναι ένα τραύμα ενεργό για όλους μας, πώς να το θάψουμε; Δεν έχει λογική αυτό, το τραύμα κακοφορμίζει αν το θάψεις…. Το δυστύχημα στα Τέμπη είναι ένα τραύμα που έχει γραφτεί στο υποσυνείδητό μας…», τονίζει ο κ. Κόφτης.

Στο σημείο υπάρχει πολύς πόνος. Το νιώθεις παντού. «Όσο δούλευα, έρχονταν άνθρωποι εκεί σε ένα εκκλησάκι πιο δίπλα, βουβοί, σιωπηλοί. Όσοι έρχονται στο σημείο, το σκέφτονται, το αναθυμούνται. Όσο δούλευα, περνούσαν από εκεί νταλικέρηδες – καθώς η εγκατάσταση είναι ορατή και κοντά στην εθνική οδό – και χαιρετούσαν, κόρναραν, επιβράβευαν. Είναι αξιοσημείωτο πόσο αγκάλιασε ο κόσμος το έργο, δεν είναι μια μορφή τέχνης στην οποία είναι εξοικειωμένοι οι Έλληνες. Τελικά, τα ερεθίσματα μάς έρχονται από πολλές πλευρές…», προσθέτει ο κ. Κόφτης.

Η ανάρτηση

Χαρακτηριστική και η ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

«Παρέα με την ομάδα φίλων που με προθυμία βοήθησαν να την φέρουμε εις πέρας αναφέρουμε τα παρακάτω:

Καταρχάς θέλουμε να πούμε στα παιδιά και στους συγγενείς των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών πως δεν υπάρχει κανείς που δεν θυμάται . Δεν σας ξέχασε κανείς. Είμαστε εδώ καθημερινά και θέλουμε να δηλώσουμε την στήριξή μας και την αλληλεγγύη μας σε σας και στους οικείους σας. Το έργο είναι αφιερωμένο στην μνήμη των θυμάτων ,σε εσάς και τους τραυματίες που ζούνε ακόμα με το τραύμα. Πανω απ’ όλα ευχόμαστε ο Θεός να σας δίνει δύναμη, να γίνετε καλά και να μπορέσετε κάποια στιγμή απλά να αντέχετε την κάθε μέρα λίγο ευκολότερα. Είναι μάταιο κάνεις να επιχειρήσει να σας παρηγορήσει, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σας αγαπήσουμε, έστω εκ του μακρόθεν.Η κίνηση αυτή σκοπό έχει απλά να δείξει σε σας και στον υπόλοιπο κόσμο πως κάπου, στην διάχυτη σιωπή που επικρατεί παντού στα ΜΜΕ, στην απόλυτη απουσία ενδοσκόπησης και αυτοκριτικής,ζει ακόμα η αλληλεγγύη και η αγάπη, τα καθαρά πνεύματα και όσο το δυνατόν η διαύγεια και η αλληλεγγύη . Υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι με καρδιές καθάριες γεμάτες αγάπη και υποστήριξη και είμαστε βέβαιοι πως εκφράζονται μαζι με μας χιλιαδες. Δεν αποδεχόμαστε την σιωπή , δεν είμαστε οι κυνικοί και χυδαίοι όπως με μανία προσπαθούν να διαμορφώσουν την αυτοεικόνα μας τα media αλλά άνθρωποι απλοί με πολύ πιο υγιή αντανακλαστικά από τον διάχυτο κυνισμό που επικρατεί. Το έργο αυτό πέρα από την λύπη και τον θυμό εκφράζει και μια διάθεση αυτοκριτικής. Είναι δυστυχώς αλήθεια και νιώθουμε πως σε αυτό το έγκλημα είμαστε συνυπεύθυνοι και συνένοχοι σε έναν βαθμό οι πάντες. Κάθε φορά που κάναμε τα στραβά μάτια, είτε σε λαμογιες, είτε σε ρουσφέτια,είτε σε ανομία και σε παράβαση καθηκόντων ,είτε σε υπέρβαση καθηκόντων θρεψαμε αυτό το κτήνος. Τώρα πια, πληρώνουμε πολύ ακριβά όλην αυτήν την ολιγωρια και την ανοχή. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι μας έκανε τόσο δειλούς και ευθυνοφοβους αλλά αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να αλλάξουμε όλοι και όλες άμεσα. Αν θέλουμε κάποια στιγμή να αποτινάξουμε αυτά τα κατεστημένα από επάνω μας και να νιώσουμε έστω και λίγο ασφαλείς στην χώρα μας.

Πλέον η Ελλάδα έχει στην καρδιά της μια ανοιχτή πληγή . Με τα καρφιά μέσα στην καρδιά της καρφωμενα. Στεκόμαστε στο πλάι του συλλόγου θυμάτων των Τεμπών και είμαστε μαζί τους στο αίτημα αναθεώρησης του Συντάγματος προς άρση της βουλευτικής ασυλίας . Ζητούμε εκ των προτέρων συγγνώμη σε όσους δεν καλύπτει αισθητικά η κίνηση αυτή, αλλά η τέχνη δεν έχει μόνο τον σκοπό να καλλωπιζει αλλά φορές χρειάζεται και να ενοχλεί . Σε κανέναν δεν είναι εύκολο ,ούτε και σε μας που μπήκαμε στην διαδικασία να το κανουμε. Έτσι όμως, πονάει μέσα μας έστω και σιωπηλά η καρδιά μας ακόμη από εκείνη την άθλια μέρα. . Η αλήθεια είναι μία. Δεν είναι πλασματική. Γνωρίζουμε πως αυτό το χάλι που λέγεται ελληνικό κράτος έχει προκαλέσει ένα έγκλημα που κόστισε την ζωή άδικα εντελώς σε τόσους ανθρώπους. Είναι αδιανόητος ο πόνος. Το μόνο που επιδιώκουμε να περάσουμε είναι πως όχι μόνο σε σας , αλλά και στους υπόλοιπους από εμάς ο χρόνος σταμάτησε εκείνη την καταραμένη ώρα. Νιώθουμε πως γύρω μας είμαστε πολλοί περισσότεροι από όσους θέλουν να δείχνουν στα media που νιώθουμε πως δεν έχουμε επίσημη φωνή. Αν πρέπει να κάνουμε κάτι είναι απλά να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο με τα ίδια μας τα χέρια με γνώμονα την ελευθερία, την λεπτότητα, τον σεβασμό και την αλληλεγγύη. Πάνω απ’όλα δε την δικαιοσύνη. Το έργο βρίσκεται 500 μέτρα νοτιότερα από το σημείο του τραγικού συμβάντος της 28ης Φεβρουαρίου 2023. Ευχαριστώ όσους με προθυμία βοήθησαν».