Στην Εθνική Άμυνα, πολλές χαρές και πανηγύρια! Δουλίτσα γίνεται;

Στην Εθνική Άμυνα, πολλές χαρές και πανηγύρια! Δουλίτσα γίνεται;

Παρελασάρα! 

(Βασικά έτσι θα έπρεπε να χαρακτηριστεί η μαθητική, στην Τσιμισκή, την παραμονή του Όχι. Τα παιδιά που παρέλασαν υπό καταρρακτώδη βροχή ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, και μας γέμισαν ελπίδα και υπερηφάνεια!)

Πολυσυζητημένη η φετινή “στρατιωτική” παρέλαση στη Θεσσαλονίκη, κι είπα να τη δω, μπας και καταλάβω γιατί. Ήταν λοιπόν υπερθέαμα; Μπα. Ήταν όμως ελαφρώς διδακτική!

Κατ’ αρχήν, η πόλη έμαθε από τον εκφωνητή ότι έχει ομώνυμο όρμο, όρμο Θεσσαλονίκης! Επίσης (ξανα)μάθαμε ότι τα ράσα δε κάνουν τον παπά. Αν και όλοι εξ Αθηνών, οριακός ήταν ο συντονισμός μεταξύ εκφωνητών και τηλεσκηνοθέτη, κάτι ομολογουμένως συνηθισμένο στις παρελάσεις, επειδή απλούστατα οι τηλεσκηνοθέτες σπάνια γνωρίζουν τι είναι αυτά που απεικονίζονται. Γι αυτούς κάθε τι με ερπύστριες ονομάζεται τανκς, και κάθε μαχητικό ονομάζεται Φάντομ.

Η βαθμοφόρος που ‘χει πάρει τη δουλειά σχεδόν εργολαβία τα τελευταία χρόνια (ξανά)υπήρξε ανεπαρκής, γεγονός ιδιαίτερα λυπηρό δεδομένης της ιδιότητας της. Χρησιμοποιήθηκαν περισσότερες κάμερες φέτος, αλλά τελικά γιατί κουβαλήθηκε ολόκληρο συνεργείο παραγωγής από την Αθήνα; Με άλλα λόγια, τελικά γιατί πληρώθηκε η μετακίνηση τόσων ατόμων, όταν το προσωπικό της ΕΡΤ-3 ήταν απολύτως κατάλληλο για να κάνει τη δουλειά; Από κει και πέρα, δεν τιμούν τη διοίκηση της κρατικής ραδιοτηλεόρασης τα πλάνα με τον πρωθυπουργό στο κέντρο και τον ΠτΔ στην άκρη.

Εν πάση περιπτώσει, πάμε στην ίδια την πολύωρη παρέλαση. Το πολιτικό μέρος κράτησε 80’, εκείνο των σωμάτων ασφαλείας 10’, ενώ το κυρίως (όχι με κριτήριο το χρόνο) συνολικά 60’, 40’ των μηχανοκίνητων και 20’ των πεζοπόρων τμημάτων, υπό τα φάλτσα της μπάντας του Γ’ΣΣ. Συνεπώς, για τι είδους παρέλαση μιλάμε; Υπό το ίδιο σκεπτικό, γιατί δε παρελαύνουν το εργατικό κέντρο, οι φοιτητικές νεολαίες, οι αθλητικοί σύνδεσμοι, οι ρόταρυ, τα επιμελητήρια και οι φιλόπτωχες αδελφότητες; Αυτοί δε συμμετέχουν στη λεγόμενη “κοινωνία των πολιτών”; Εδώ χώρεσε κοτζάμ ΕΟΝ, όχι αυτή του Μεταξά, μια καινούργια, η Ελληνική Ορθόδοξη Νεολαία !

Πάντως εδώ αξίζει να ειπωθεί ότι κέρδισαν τις εντυπώσεις οι ομάδες πολιτικής προστασίας Ωραιοκάστρου και Θέρμης, με τους αρμόδιους δημάρχους να κερδίζουν πόντους στις τοπικές αυτοδιοικητικές ισορροπίες.

Κι ας σχολιάσουμε μερικές λεπτομέρειες του ηβέντ εντελώς ασήμαντες για το λαό, που όμως τις προσέχουν πάντα όσοι δεν πρέπει να τις προσέχουν. Για μια ακόμη φορά παρακολουθήσαμε λαχανιασμένους υπέρβαρους μονιμάδες και μουσειακά Στάγιερ: αυτά που ήταν ήδη παλιά όταν εμείς υπηρετούσαμε, και που εξακολουθούν να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των στρατιωτικών μεταφορών. Το πιο σύγχρονο τροχαίο υλικό προερχόταν από αμέτρητους προμηθευτές, με όσα αυτό συνεπάγεται για τη συντήρηση του υλικού σε περίπτωση πολέμου. Ο πολυσυζητημένος “λόχος καινοτομίας” θύμιζε ινδική παρέλαση, και ο σκηνοθέτης τον πέρασε στο ντούκου (γιατί άραγε;). Τουλάχιστον μετά το ρεζιλίκι με την πλημμύρα στο Βελεστίνο, βγαίνουν μπόλικα ωραία ελικόπτερα, μπας και πείσουμε τους πάντες ότι όλα είναι καλά. Παρεμπιπτόντως, εκείνα τα εκσυγχρονισμένα ανθυποβρυχιακά αεροπλάνα που χρυσοπλήρωσε μπροστάντζα ο Καμμένος τι έχουν απογίνει;

Παρέλαση αλαλούμ λοιπόν. Ας είμαστε όμως αισιόδοξοι ρε αδερφέ. Αν γίνει καμιά στραβή, ο εχθρός θα αντιμετωπιστεί επιτυχώς από χορευτικές ομάδες, προσκόπους, πολιτιστικούς συλλόγους, ερυθροσταυρίτισσες, εθελοντές διασώστες, και φυσικά το Λύκειο Ελληνίδων.

Κινέζικα drones;

Στην παρέλαση, με τον γνωστό πλέον Λόχο Καινοτομίας (περισσότερο για κενοτομίας τον έκοψα) εμφανίστηκαν και κάτι φορτηγά, βαφτισμένα “κινητή μονάδα παραγωγής drones”.

Το έψαξα λίγο το θέμα, και διαπίστωσα ότι η πραγματικότητα είναι πολύ λιγότερο εντυπωσιακή. Τόσο λιγότερο, που καλύτερα να μην ανοίξουμε το στόμα μας, για να μη βάζουμε ιδέες στους Εξ Ανατολών!

Πέρα όμως απ’ αυτό, σοβαροί γνωστές προβληματίζονται και για τα κινέζικα εξαρτήματα που μπαίνουν στα “ελληνικά” drones, ειδικά σ’ αυτά του ναυτικού. Δικαίως αναρωτιούνται οι άνθρωποι αν κάτι τέτοιο είναι οκ με το ΝΑΤΟ, κι αν οι κινέζοι πουλάνε την ίδια τεχνολογία στους αγαπημένους μας γείτονες. Για να πούμε του στραβού το δίκιο, και τα ουκρανικά drones μετατροπές κινέζικων είναι, όμως τη δουλειά την κάνουν αρκετά καλά. Ας ευχηθούμε λοιπόν ότι στο ΥΕΘΑ έχουν λάβει όλα τα μέτρα για να μη την πατήσουμε.

Χορηγίες, αλλά από πού;

Χθες αποκαλύφθηκε μετά βαΐων και κλάδων η νέα πρόσοψη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Είναι ομολογουμένως πολύ αναβαθμισμένη, γιατί το κτίριο έχει πάψει να μοιάζει με εργατική πολυκατοικία και πλέον φέρνει σε σούπερ ντούπερ βιοκλιματικό τεκνόλοτζι χαμπ. Βέβαια από μέσα θα είναι το ίδιο και απαράλλαχτο, αλλά τουλάχιστον ακολουθείται πιστά η στρατιωτική αρχή “Ό,τι κινείται γρασάρεται, κι ό,τι δε κινείται βάφεται”.

Στα πλαίσια λοιπόν της αγαστής συνεργασίας κυβέρνησης-ιδιωτών, η ανακαίνιση αποτελεί δωρεά μεγάλου επιχειρηματία. Μπράβο του θα μου πείτε, να βάλουν κι άλλοι το χέρι στην τσέπη, όχι μόνο ο Λασκαρίδης. Και βέβαια να το βάλουν, αλλά εδώ υπάρχει ένα μικρούλι προβληματάκι. Ο γνωστός εφοπλιστής δεν είναι προμηθευτής του Δημοσίου. Δεν κατασκευάζει δρόμους, δεν πουλάει ενέργεια, και κυρίως δεν παράγει πολεμικό υλικό σε δικό του εργοστάσιο. Κοινώς, δεν έχει καμία ομοιότητα με τον χορηγό της νέας πρόσοψης του κτιρίου στο Παπάγου…

Στην αποκάλυψη της νέας πρόσοψης δε παρουσιάστηκε μόνο ο -ένεκα κορωνοϊού- μασκοφόρος Μητσοτάκης (μάλλον θα εμφανίζεται σε κάθε γκραν εκδήλωση των Ενόπλων Δυνάμεων, για να μας θυμίζει ποιός βρίσκει λεφτά για αγορές όπλων). Παρουσιάστηκε και φαντασμαγορικό μουσικοχορευτικό πρόγραμμα που ευτυχώς δε θύμιζε τις εθνεγερτήριες παραστάσεις στο Καλλιμάρμαρο, μεταξύ 1967-1974. Αντίθετα θύμιζε αόριστα έναρξη Ολυμπιακών 2004, αλλά στο γενικώς… μίνιμαλ και σεντιμένταλ.

Το αν ήταν πρέπον ή σαχλό το θέαμα αποτελεί υποκειμενική άποψη, και θα το κρίνετε μόνοι σας. Η στήλη αποφεύγει να τοποθετείται πάνω σε ζητήματα αισθητικής, μη μας πουν και άσχετους οι σχετικοί.