Χουβαρνταλίκια με θέα το Θερμαϊκό
Το ανέκδοτο για το ThessInTec
“Μπαίνουν οι μπουλντόζες στο ThessInTec”. Αυτό είναι το καινούργιο ανέκδοτο μεταξύ μπουλντοζιέρηδων αλλά και μπετατζήδων στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Ο λόγος για το δούλεμα; Είναι το έργο που όλο ξεκινάει και ποτέ δεν ξεκινάει. Το 2022 βρίσκουμε το πρώτο δημοσίευμα μ’ αυτό τον τίτλο. Το ακολουθούν κι άλλα πολλά, το 2023, το 2024, και τα τελευταία μόλις τώρα, το Σεπτέμβριο του ’25. Ρε σεις, δουλέψτε λίγο, βρείτε καμιά καινούργια ατάκα τουλάχιστον! Τόσο ετοιματζήδες πια;
Στα παλιότερα δημοσιεύματα για το ThessInTec διαβάζουμε και την πρώτη εξαγγελία του Μητσοτάκη, στη ΔΕΘ του 2019. Τότε είχε ειπωθεί το εξής: “Αν το έργο δεν αποδείξει έμπρακτα τη βιωσιμότητα του προσελκύοντας ιδιωτικά κεφάλαια για τη χρηματοδότησή του, εντός διετίας το οικόπεδο θα επιστρέψει στο ελληνικό Δημόσιο”. Μάιστα…
Σκαλίζοντας στο παρελθόν βρίσκουμε και κάτι άλλο. Η ιδιοκτήτρια της έκτασης Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας θα λαμβάνει ως μίσθωμα το… ιλιγγιώδες 0,75% των συνολικών μισθωμάτων που θα εισπράττει η διαχειρίστρια ιδιωτική ΑΜΚΕ, αν και στην αρχή ζητούσε 10%.
Ας τα ξαναπούμε λοιπόν. Σύμφωνα με όσα έχουν γραφτεί, το κράτος δίνει τζάμπα 760 στρέμματα παραθαλάσσιας έκτασης κολλητά στο αεροδρόμιο, το κράτος βάζει για μελέτες-εργολαβίες μερικές δεκάδες εκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης και από τις δημόσιες επενδύσεις, το κρατικό ΕΚΕΤΑ (αν μπει) προσφέρει χρήμα και κύρος στο έργο, το κράτος έχει δώσει μέχρι και γραφεία στην ΑΜΚΕ, αλλά η ιστορία αυτή ονομάζεται ιδιωτική πρωτοβουλία παραγωγής καινοτομίας (ή κενοτομίας, όπως προτιμάτε). Κι ακόμη δεν είναι ξεκάθαρο τι τιμές θα ισχύσουν για τους μετόχους της ΑΜΚΕ αν πάρουν οικόπεδα στην έκταση, τι άλλες χρήσεις θα στεγαστούν εκεί, και φυσικά τι θα γίνουν τα κέρδη της μη κερδοσκοπικής εταιρείας.
Γιατί έτσι πως είναι το πράγμα, σίγουρα θα βγουν κέρδη…
Ελιτίστικος ακτιβισμός
Τις τελευταίες μέρες απολαύσαμε κι άλλη αρμονική συνεργασία δημόσιου φορέα με ιδιώτη. Γέμισαν το τοπικά σάιτ με την είδηση πως γνωστός τοπικός επιχειρηματίας καθαρίζει τη Νέα Παραλία από τα γκράφιτι.
Από μια πλευρά κατανοητή η υπερπροβολή μιας δωρεάς, γιατί μπορεί να προκαλέσει… ευγενή άμιλλα. Άλλοι μπορεί να θελήσουν κάτι ανάλογο, με κέρδος για την πόλη. Πρέπει όμως να υπάρχει και μέτρο ρε παιδιά.
Δίνοντας πενταροδεκάρες σε σχέση με τα συνολικά διαθέσιμα κονδύλια, ο χορηγός εισπράττει καταξίωση από τη δημοτική αρχή, επειδή απλώς εκτελεί μια βασική λειτουργία της. Με συνολικό ετήσιο προϋπολογισμό πάνω από 300 εκατομμύρια, είναι αστείο να κάνει ένας ιδιώτης τη δουλειά της Υπηρεσίας Καθαριότητας. Και μάλιστα δουλειά ασταμάτητη, γιατί οι μουτζούρες θα έχουν επιστρέψει σε λίγες μέρες. Πολύ πιο χρήσιμη θα ήταν μια χορηγία για την αντιμετώπιση των αιτιών του φαινομένου. Μια χορηγία για νέους ανθρώπους, που έτσι θα πείθονταν πόσο άσκοποι είναι αυτοί οι ασταμάτητοι βανδαλισμοί.
Βέβαια οι πολίτες δε πολϋενθουσιάζονται από τέτοιες ειδήσεις… ελιτίστικου ντεμέκ ακτιβισμού, αν κρίνουμε από τα σχόλια κάτω από τις… περήφανες αναρτήσεις του ΔΘ και των ενημερωτικών σάιτ. Εκεί πέφτει σύννεφο το μπινελίκι από κόσμο που έχει βαρεθεί το χαζοχαρούμενο δούλεμα και το κόλλημα των αρμόδιων με τη Νέα Παραλία, όταν όλη η πόλη είναι για κλάματα. Οι πολίτες μιλούν για φαρσοκωμωδία και για αυτάρεσκη προβολή ενός αυτονόητου νοικοκυρέματος. Βλέποντας πόσο αποσπασματικές είναι τέτοιες δράσεις, μιλούν για εμπαιγμό, κι έχουν τα δίκια τους.
Πάντως ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας δεν χορηγεί μόνο πράγματα εφήμερα. Χορηγεί κι ένα περιαστικό δάσος, εκεί που κάποτε βρίσκονταν νταμάρια, πάνω από τη Νέα Ευκαρπία. Έτσι ουσιαστικά ολοκληρώνεται το Σέιχ Σου, και σίγουρα θα βελτιωθεί η εικόνα της περιοχής, το μικροκλίμα της, και η αντιπλημμυρική προστασία της. Θα κερδίσουν και αποδράσεις αναψυχής οι κάτοικοι, σε αναψυκτήρια που θα φτιαχτούν εκεί, και που σε πρώτη φάση θα τα διαχειρίζεται ο δωρητής, αφού θα έχει και την ευθύνη της συντήρησης του πρασίνου.
Με κείνα και με τ’ άλλα, ο επιχειρηματίας αυτός καλλιεργεί μια καλή εικόνα στη Θεσσαλονίκη, κι είναι από τους ελάχιστους που έστω βάζουν το χέρι στη τσέπη. Βέβαια, μερικοί δύσπιστοι αποδίδουν τη γαλαντομία του σε ενοχές. Ενοχές για αιωνόβια πεύκα που έγιναν παραθεριστικές μεζονέτες, ενοχές για τσιμεντένια μαρίνα σε περιοχή όπου διαβιούν υδρόβια πουλιά, ενοχές για την τουριστική αξιοποίηση του τελευταίου παρθένου νησιού στη Χαλκιδική, ενοχές για ένα νέο πανύψηλο κτίριο ανάμεσα σε σπιτάκια.
Ρε λέτε;