Βολική Ζωή
Αρθρογραφεί στο TheOpinion η Πέννυ Δαλαμπούρα, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής.
Αρθρογραφεί στο TheOpinion η Πέννυ Δαλαμπούρα, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής.
Μια βασική αρχή στην πολιτική είναι ότι για να επικρατησεις εσύ θα πρέπει αρχικά να επιλέξεις τον αντίπαλό σου και στη συνέχεια να βρεις τα αδύνατα σημεία του για να τον αντιμετωπίσεις και ιδανικά να τον συνθλίψεις.
Η παντοδυναμία της ΝΔ μετά το 2019 στηρίχτηκε σε αυτή ακριβώς την αρχή. Το πρώτο εξάμηνο διαπραγματευτικής τρέλας και η πενταετής διακυβέρνηση που ακολούθησε ήταν βούτυρο στο ψωμί της. Οι πολίτες οικτρά διαψευσμένοι από τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και τα “προγράμματα της Θεσσαλονίκης” ήθελαν επιστροφή στην κανονικότατα και ψήφισαν ΝΔ.
Δεν περίμεναν βέβαια ότι επιστροφή στην κανονικότατα θα σημαίνει και δραματική συρρίκνωση της αγοραστικής τους δύναμης, εκτόξευση του ενεργειακού κόστους, κατάρρευση των θεσμών και του κοινωνικού κράτους. Σε όλα τα παραπάνω ήρθε να επικαθισει το δυστύχημα των τρένων στα Τέμπη που ενίσχυσε το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών.
Σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον η δημοσκοπική διολίσθηση της ΝΔ την οδηγεί στην επιλογή του κατάλληλου αντιπάλου. Προφανώς και το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορούσε να είναι αυτός. Ο μετριοπάθης μεταρρυθμιστικός ορθός λόγος του ΠΑΣΟΚ δεν προσιδιάζει με φόβητρο για τους κεντρώους ψηφοφόρους που ψάχνει εναλλακτικές προτάσεις διακυβέρνησης. Αντίθετα μπορεί υπό προϋποθέσεις να γίνεται ιδιαίτερα ελκυστικός.
Από την άλλη η Ζωή Κωνσταντοπούλου που έχει ως αντιπολίτευτικο στόχο το να βάλει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη φυλακή, απειλεί τον Αλέξη Τσίπρα να μην βγει από τα λαγούμι του και δεν τραβάει και κανένα κόλλημα με το ευρώ είναι ο τέλειος αντίπαλος για την κυβέρνηση. Ανορθόδοξη, χωρίς κόμμα, χωρίς πρόγραμμα και κυρίως χωρίς κανένα μέτρο σε αυτά που διατίθεται να υποστηρίξει. Η ζωντανή υπενθυμίση του 2015 που άφησε στην κοινωνία κατάλοιπα από τραύματα που οι επικοινωνιολόγοι της ΝΔ θεωρούν ότι δεν έχουν κλείσει ακόμη.
Ήταν εντυπωσιακό το γεγονός ότι κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης έκαναν υποβολιμιαίες αναφορές στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και στο προμοτάρισμα που δυνητικά θα έπαιρνε από τις πορείες που ζητήσουν αλήθεια και δικαιοσύνη για το έγκλημα των Τεμπών. Και ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία η “Πλεύση Ελευθερίας” πέτυχε υποτίθεται αυτό που υποτίθεται ότι αυτοί θα απεύχονταν.
Η φερόμενη ανάδειξή της στη δεύτερη θέση των δημοσκοπήσεων αναπόδραστα δημιουργεί συζητήσεις στο ΠΑΣΟΚ.
Είναι προφανές ότι ο στόχος μας ως Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι η νίκη στις επόμενες βουλευτικές εκλογές οπότε και εάν αυτές γίνουν και τα ευρήματα των τελευταίων ερευνών δεν ικανοποιούν κανέναν. Είναι ανεπίτρεπτο όμως σε μια φάση που δεν είναι ευνοϊκή για την παράταξή μας να συμπεριφερόμαστε λες και δεν έχουμε εκλέξει πρόσφατα ηγεσία και να οχυρωνόμαστε πίσω από τις φράξιες των υποψηφίων που ο καθένας ήθελε να υποστηρίξει το καλοκαίρι πριν τις εσωκομματικές. Έχω δει πολύ πιο σκληρές κριτικές για τις πρωτοβουλίες μας, τα στελέχη μας και συνολικά την παράταξή μας από post στα social media συντρόφων που υποτίθεται κόπτονται για το μέλλον του χώρου, παρά από την “Όμάδα Αλήθειας” και τους άλλους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της ΝΔ. Και με όλα αυτά να οδηγούαστε σε έναν φαύλο κύκλο εσωστρέφειας και πολιτικής υποστροφής. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ είμαστε όλοι μας.
Δεν είναι μόνο ο Πρόεδρος του, οι βουλευτές του η οι εκάστοτε επίδοξοι διεκδικητές της ηγεσίας του που ίσως δεν μπορούν να αποδεχτούν την ήττα τους. Είναι ο καθένας ένας και η κάθε μία από εμάς. Αν δεν προσπαθήσουμε να ομονοήσουμε για τον κοινό μας στο στόχο που είναι η νίκη στις εκλογές η ιστορία δεν θα μας το συγχωρήσει. Θα έχουμε ρίξει νερό στο μύλο της ΝΔ και του Κυριακού Μητσοτάκη κάνοντας τους πιο βολική τη Ζωή. Είναι ακόμη στο χέρι μας.