Το πρωτάθλημα του… κουβά

Oι λόγοι που θα πρέπει να είμαστε περήφανοι που ζούμε ένα τέτοιο πρωτάθλημα, όπως το φετινό...

Το πρωτάθλημα του… κουβά

Το φετινό πρωτάθημα μας εξέθεσε. Όλους. Μας έστειλε μια, δυο ή και παραπάνω φορές στον… κουβά. Κάθε πιθανή πρόβλεψη, κάθε εικασία, κάθε «εγώ πιστεύω» πήγε… περίπατο. Και έχουμε ακόμα.

Η σκυτάλη παιχνίδι με το παιχνίδι αλλάζει χέρια. Η σίγουρη ΑΕΚ της προηγούμενης αγωνιστικής μετά την νίκη επί του Παναθηναϊκού, πλέον δεν εξαρτάται μόνο από τα δικά της αποτελέσματα.

Ο άδειος από ενέργεια της προηγούμενης Τετάρτης ΠΑΟΚ μπήκε γερά ξανά στο κόλπο του τίτλου και ο Ολυμπιακός που μετά την ισοπαλία στο Βικελίδης έμοιαζε να μένει πίσω, έχει την τύχη στα χέρια του, αφού είναι η μοναδική ομάδα που αν κάνει τρεις νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια γίνεται πρωταθλητής.

Συμπέρασμα: τα δεδομένα αλλάζουν συνεχώς. Από παιχνίδι σε παιχνίδι. Το που θα κάτσει η… μπίλια άγνωστο.

Και τι δεν ειπώθηκε, όλο αυτό το διάστημα. Φαβορί που άλλαζαν από παιχνίδι σε παιχνίδι. Ομάδες που τη μία έβγαιναν εκτός κάδρου για τον τίτλο και πλέον κρατάνε την τύχη στα χέρια τους. Τα πάντα έγιναν και πρέπει να είμαστε περήφανοι που ζούμε ένα τέτοιο πρωτάθλημα.

Ειπώθηκε πριν από μερικές εβδομάδες πως δεν είναι σωστό να συμμετέχουν στα πλέι οφ ο 5ος και ο 6ος της βαθμολογίας απο τη στιγμή που δεν κρίνουν τίποτα οι δύο αυτές θέσεις γιατί δημιουργούνται συνθήκες άνισου ανταγωνισμού και πως γίνονται σκέψεις από τη νέα σεζόν να μην συμμετέχουν στη διαδικασία των πλέι οφ.

Τι είδαμε αμέσως μετά; Έναν Άρη (τον 5ο της βαθμολογίας) να έρχεται ισόπαλος με τον Ολυμπιακό και να πετάει οριστικά εκτός διεκδίκησης τίτλου τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, ενώ είχε φύγει νικητής από την Τούμπα στην πρεμιέρα των πλέι οφ.

Είδαμε επίσης τη Λαμία να κόβει βαθμούς από τον ΠΑΟΚ που δεν αποκλείεται στο τέλος να του στοιχίσουν ακόμα και τον τίτλο. Σημειωτέον πέρυσι ο Παναθηναϊκός με την εντός έδρας ισοπαλία κόντρα στον ΝΠΣ Βόλο, ουσιαστικά έχασε το πρωτάθλημα.

Είδαμε την ΑΕΚ μέχρι το 80ο λεπτό του χθεσινού αγώνα να έχει τον τίτλο στα χέρια της και στο τέλος να φεύγει ηττημένη και πλέον να μην εξαρτάται μόνο από αυτήν η υπόθεση… πρωταθλητής.

Εν κατακλείδι εκεί που πρέπει να καταλήξουμε και να συμφωνήσουμε αν θέλετε είναι πως η φετινή Super League εκτός από συναρπαστική είναι καθηλωτική, είναι απρόβλεπτη, είναι πρωταθληματάρα και ανεξαρτήτος του τι υποστηρίζει ο καθένας θα πρέπει να την απολαύσουμε γιατί κανείς δεν γνωρίζει πότε κι αν ποτέ θα ξαναδούμε κάτι αντίστοιχο.

Δηλαδή, τρεις (πλέον) ομάδες να έχουν ίδιες πιθανότητες για την κούπα, τρεις στροφές πριν το φινάλε.

Άραγε, τώρα τολμά κανείς να κάνει πρόβλεψη;