Τελικός στόχος του Μητσοτάκη η αποχή της κοινωνίας από την κάλπη

Άρθρο στο TheOpinion του Αναστάσιου Τελίδη, Οικονομολόγου – Λογιστή

Έρχονται στιγμές, στην καθημερινότητα του καθενός που δεν μπορεί να ερμηνεύσει ορισμένες καταστάσεις και συμπεριφορές γύρω του με βάση την λογική. Στην πολιτική, δυστυχώς, αυτό συμβαίνει με ακόμη μεγαλύτερη συχνότητα αλλά στην πραγματικότητα απλά μας λείπει η κυρίως πληροφορία. Η ένταξη του Ανδρέα Λοβέρδου στη ΝΔ είναι μια τέτοια παράσταση.

Στην πορεία του βρέθηκε να εκλέγεται επτά φορές βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, εκ των οποίων τις τέσσερις πρώτος στην εκλογική του περιφέρεια. Υπήρξε υποψήφιος Πρόεδρος του Κινήματος δύο φορές. Τη δεύτερη, το 2021, με 69.827 ψήφους και ποσοστό 25,98% έφτανε στην πηγή του δεύτερου γύρου αλλά τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου τον ”έφαγε στην στροφή” με 5.356 ψήφους παραπάνω.

Το 2023 ήρθε το πρώτο χαστούκι. Ο άνθρωπος που κόντεψε να ηγηθεί του κόμματος του με το σύνθημα ”Για Πάντα ΠΑΣΟΚ” δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής. Η σημειολογία ακόμη πιο οδυνηρή καθώς ενώ ήταν εν ενεργεία βουλευτής (αδιάλειπτα το διάστημα 2000-2023) τον πέρασε η Μιλένα Αποστολάκη που είχε να εκλεγεί βουλευτής από το 2009. Η τελευταία πράξη του δράματος η συμμετοχή του στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2024. Έχοντας ιδρύσει δεύτερη φορά κόμμα, τους Δημοκράτες (το πρώτο ήταν η Συμφωνία για την Νέα Ελλάδα το 2013), έλαβε 57.526 ψήφους πανελλαδικά και ποσοστό 1,45%. Δήλωνε μάλιστα στην ΕΡΤ τον Μάρτιο του 2024 ότι ”Αν δεν πιάσουμε 3%, θα είναι η τελική πράξη της πολιτικής μου πορείας. Νομίζω είναι λογικό”.

Παρόλα αυτά επανεμφανίστηκε προχθές με ένα θολό αφήγημα εντασσόμενος στην Νέα Δημοκρατία για την οποία υποστήριζε μέχρι πολύ πρόσφατα ότι υπηρετεί τα καρτέλ. Πολλοί ψάχνουν μια σοβαρή ερμηνεία στις πράξεις Λοβέρδου ενώ απλά αρκεί να κατανοήσουμε ότι ο αυτοσεβασμός και η εγκράτεια υποδουλώνονται συχνά στο έντονο και ιδιαίτερα απειλητικό άγχος του αφανισμού, εν προκειμένω του πολιτικού.

Το πραγματικά ενδιαφέρον ζήτημα είναι γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε μια εποχή που έχει τεράστια διαρροή ψηφοφόρων προς τα κόμματα της ακροδεξιάς επιλέγει να εντάξει στο κόμμα του, μετά βαΐων και κλάδον, ένα ακόμη πολιτικό πρόσωπο από την κεντροαριστερά. Έναν άνθρωπο πλήρως απαξιωμένο στον πολιτικό χώρο που άνηκε. Προσδοκία ότι με την ”μεταγραφή” αυτή θα αντλήσει η ΝΔ ψήφους από το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει ούτε στους πιο αφελείς. Όσον αφορά τους 57.526 ψηφοφόρους Λοβέρδου των ευρωεκλογών του 2024 αυτοί, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν εκεί με ”υποσχετική” επιστροφής στη ΝΔ. Αντίθετα εύκολα συμπεραίνουμε ότι η ένταξη αυτή θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερες εσωκομματικές γκρίνιες στη ΝΔ. Συμπερασματικά γελοιοποιεί τον τρόπο που πολιτεύονται και αυτό είναι το κυρίαρχο της υπόθεσης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξήγγειλε από τη ΔΕΘ τα νέα οικονομικά μέτρα κλείνοντας το μάτι στους έχοντες & κατέχοντες αφήνοντας ”στο περίμενε” τα μεσαία και χαμηλά στρώματα. Αποκλειστικός στόχος να περιχαρακώσει το παραδοσιακό εκλογικό του σώμα. Η κίνηση αυτή είναι το ένα από τα δύο σκέλη της στρατηγικής του. Λαμβάνοντας υπόψη τις στρατιές μετακλητών υπάλληλων (με τις οικογενείες τους), τα δισεκατομμύρια απευθείας αναθέσεων από το κράτος και τους φορείς του καθώς και τις διευκολύνσεις σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι έχει δεσμεύσει ένα σεβαστό αριθμό ψηφοφόρων. Αυτοί όμως δεν του εξασφαλίζουν την αυτοδυναμία αλλά και ούτε εκείνο το ποσοστό που θα του επιτρέψει να ”μοχλεύσει” την επόμενη μέρα. Εισροή νέων ψηφοφόρων δεν φαίνεται στον ορίζοντα με κανέναν τρόπο.

Το δεύτερο λοιπόν σκέλος της στρατηγικής είναι παίζοντας με τους αριθμούς στην κάλπη να βγει όσο πιο ενισχυμένος γίνεται. Ο μόνος τρόπος είναι να επιδιώξει την μικρότερη δυνατή συμμετοχή των πολιτών στις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Όσο παραμένει το εκλογικό του σώμα αριθμητικά σταθερό προσερχόμενο στην κάλπη και παράλληλα ο απόλυτος αριθμός των ψηφισάντων είναι χαμηλά τόσο μεγαλύτερο ποσοστό θα λάβει το βράδυ των εκλογών. Είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις κάποιον να μην πάει να ψηφίσει κανέναν από το να προσπαθήσεις να ψηφίσει εσένα όταν είσαι μια κυβέρνηση με τόσα σκάνδαλα στην πλάτη.

Η ένταξη του Ανδρέα Λοβέρδου υπηρετεί αυτήν ακριβώς την στρατηγική. Ενισχύει ακόμη περισσότερο την απαξία και την αποστροφή που αισθάνεται ένα τεράστιο μέρος του εκλογικού σώματος για τα κόμματα και τους πολιτικούς που ως ποδοσφαιρικές ομάδες κάνουν μεταγγραφές τους ”αθλητές”. Από την μία λοιπόν μειώνεται στα μάτια του κόσμου ακόμα περισσότερο η αξιοπιστία των πολιτικών (χθες τους έλεγε υπηρέτες των καρτέλ και τώρα ελπίδα για τον τόπο) και από την άλλη δίνει ένα ακόμα πλήγμα στο ΠΑΣΟΚ που εμφανίζεται (ή και ταυτίζεται στα μάτια ορισμένων) ως προθάλαμος αναμονής για τη ΝΔ. Τέτοια “περιστατικά”, όχι απαραίτητα με την μορφή μεταγραφών, θα δούμε ακόμα πολλά από τον κ.Μητσοτάκη και το σύστημα του μέχρι να φτάσουμε στην κάλπη με μόνο στόχο να μην σηκωθούν από τους καναπές οι πολίτες την ημέρα των εκλογών.

Εδώ όμως είναι και το μεγάλο στοίχημα της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ. Να πείσει με τον λόγο του και να κινητοποιήσει με το όραμα που θα δώσει τους πολίτες που σήμερα αποστρέφονται τη ΝΔ αλλά ακόμα δεν πιστεύουν ότι με την ψήφο τους θα συμβάλλουν σε μια πραγματική αξιακή αλλαγή στην πολιτική. Η μέρα των εθνικών εκλογών θα πρέπει να είναι η τελευταία πράξη του δράματος όπου το εκλογικό σώμα υποψιασμένο πλέον από τις πρακτικές Μητσοτάκη και αντιλαμβανόμενο τις δυνάμεις που αυτός υπηρετεί θα φέρει με την μαζική του συμμετοχή την εξιλέωση στον τόπο με ένα εκλογικό αποτέλεσμα που μόνο διαχειρίσιμο δεν θα είναι για τη ΝΔ.