OPINIONS

Τα «καλά» και τα «κακά» τείχη ή αλλιώς «με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω»

Τουλάχιστον στο πολιτικό γίγνεσθαι, το «κάνω το μαύρο, άσπρο» αποτελεί σχεδόν must για την πολιτική επιβίωση κάθε πολιτικού προσώπου. Γράφει η Φρόσω Καζεπίδου.

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΘΕΜΑ THEOPINION ΝΔ
Τα «καλά» και τα «κακά» τείχη ή αλλιώς «με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω»
Εικόνα: Eurokinissi
Ευφροσύνη Καζεπίδου profile picture Ευφροσύνη Καζεπίδου

Δεν είναι διόλου ασυνήθιστο κάποιος να αλλάζει τα λεγόμενά του, ακόμη και τα πιστεύω του ανάλογα με τα συμφέροντά του την εκάστοτε χρονική στιγμή.

Τουναντίον, θα έλεγε κανείς πως τουλάχιστον στο πολιτικό γίγνεσθαι το «κάνω το μαύρο, άσπρο» αποτελεί σχεδόν must για την πολιτική επιβίωση κάθε πολιτικού προσώπου.

Τι συμβαίνει, όμως, όταν τα τραυματικά παιδικά βιώματα, οι κακουχίες και ο ρατσισμός έρχονται σε σύγκρουση με μία θέση στο Ευρωκοινοβούλιο;

Όπως έγινε γνωστό, ο αρσιβαρίστας και Ολυμπιονίκης, Πύρρος Δήμας, βρίσκεται ανάμεσα στους υποψηφίους της Νέας Δημοκρατίας για τις ευρωεκλογές, ενώ στην ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του σημείωσε χαρακτηριστικά:  «Σήμερα ζητώ τη ψήφο σας για την Ευρωβουλή. Όχι μόνο για να ακουστεί η φωνή και το δίκιο της Βορείου Ηπείρου, αλλά για να εκπροσωπήσω την Ελλάδα όπως το έκανα πάντα, ως ο Πύρρος όλων των Ελλήνων».

Αυτό που όμως προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας ήταν η αμέσως επόμενη ανάρτηση του υποψήφιου στις ευρωεκλογές, δύο μόλις ημέρες μετά. Ο Πύρρος Δήμας ανήρτησε φωτογραφίες απ’ τον φράκτη στον Έβρο μιλώντας για θωράκιση της Ευρώπης και για το αίσθημα της ασφαλείας που υπάρχει λόγω της ύπαρξής του.

«Τα σύνορα του Έβρου είναι ασφαλή και απροσπέλαστα. Η θωράκιση του Έβρου είναι ουσιαστικά η θωράκιση της Ευρώπης. Εδώ ξεκινά και τελειώνει η Ευρώπη, έχουμε υποχρέωση να στηρίξουμε τους ηρωικούς ακρίτες μας, τους άγρυπνους φρουρούς, προκειμένου εμείς να αισθανόμαστε ασφαλείς», σημείωσε σε αυτήν.

Και θα μου πείτε τι μεμπτό υπάρχει σε αυτή την ανάρτηση, δεδομένου πως μεγάλη -όπως αποδείχθηκε από τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου- μερίδα της κοινωνίας συμφωνεί με το συγκεκριμένο εγχείρημα, ακόμη κι αν αυτό σύμφωνα με ανθρωπιστικές οργανώσεις που ασχολούνται με τη μετανάστευση, ωθεί τους αιτούντες άσυλο σε θαλάσσιες διελεύσεις, επιφέροντας τους πνιγμούς 28.000 ανθρώπων τα τελευταία χρόνια στη Μεσόγειο και το Αιγαίο;

Μα στο γεγονός πως ο ίδιος ο Πύρρος Δήμας κάποτε χρειάστηκε να περάσει το «τείχος» που τον κρατούσε μακριά από μία αξιοπρεπή ζωή με πάμπολλες διακρίσεις στο άθλημά του.

«Αρχές της δεκαετίας του 1990, και σε συνεννόηση με τον πρόεδρο της Ελληνικής Ομοσπονδίας και αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών, Γιάννη Σγουρό, ήρθα στην Ελλάδα, έχοντας μαζί μου μέσα σε έναν αθλητικό σάκο λίγα πράγματα και έναν γάτο. Ήταν 7 Φεβρουαρίου του 1991. Θυμάμαι την αγωνία και το άγχος που είχα μέχρι να δω τους προβολείς του φυλακίου της Κακαβιάς. Όταν ο έλεγχος έγινε, ο φρουρός μού είπε να περάσω. Έκτοτε, ξεκίνησα μια νέα ζωή. Διασχίσαμε τα σύνορα μαζί με τον ήσυχο και υπομονετικό γάτο μου, έχοντας αφήσει για πάντα πίσω μας την Αλβανία.

Στην Αθήνα, όμως, ξεκίνησε ένας καινούργιος Γολγοθάς. Οι πρώτες εικόνες που θυμάμαι, ερχόμενος στην Ελλάδα, ήταν αρκετά δύσκολες. Απόρριψη, υποτίμηση, προσβολές, χλευασμοί, εξευτελισμοί και αντιπάθεια. Συνειδητοποίησα πολύ γρήγορα ότι στην Αλβανία ήμουν ο Γκρέκο μασκαρά και στην Ελλάδα ο Αλβανός. Οι Βορειοηπειρώτες είμαστε Έλληνες, επομένως νιώθεις πίκρα όταν ο κόσμος σε αποκαλεί «Αλβανό». Έτσι, αισθανόμουν για δεύτερη φορά ξένος. Μετά από αλλεπάλληλα εμπόδια, καθυστερήσεις και δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες κατάφερα να πάρω την ελληνική ιθαγένεια με την πολύτιμη συνεισφορά του Γιάννη Σγουρού, ο οποίος από την αρχή πίστεψε σε μένα, και του Κυριάκου Βιρβιδάκη. Σκεφτείτε ότι ακόμη και λίγο πριν αγωνιστώ στη Βαρκελώνη δεν είχε προχωρήσει η ελληνοποίησή μου, αφού ο τότε υφυπουργός Πολιτισμού, αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, δεν ήθελε να υπογράψει τα έγγραφά μου για να αποκτήσω το πολυπόθητο διαβατήριο», έχει εξομολογηθεί στη LIFO το 2022.

Μάλιστα, σε επίθεση που δέχθηκε από τον Κώστα Βαξεβάνη ο οποίος κατηγόρησε για γενιτσαρισμό τον Ολυμπιονίκη, ο ίδιος έκανε λόγο για «καλά» και «κακά» τείχη.

Αλήθεια, θεωρεί ο ίδιος πως οι Έλληνες συνοριοφύλακες που απωθούσαν Βορειοηπειρώτες και Αλβανούς από το να μπουν στη χώρα έπρατταν καλώς; Πως οι άνθρωποι που ζούσαν όσα και ο ίδιος, πέρασαν τα ελληνοαλβανικά σύνορα παράνομα κρατώντας σφιχτά στην αγκαλιά τους τα παιδιά τους, ενώ ταυτόχρονα έτρεμαν για τη ζωή των ίδιων και των παιδιών τους, θα ήταν καλύτερα αν έμεναν στην Αλβανία;

Και αλήθεια, αφού τα πιστεύει όλα αυτά και τάσσεται υπέρ του φράχτη του Έβρου, πώς δέχεται να είναι υποψήφιος με το ίδιο κόμμα με τον Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος υπέγραψε, προκειμένου να έρθουν μετανάστες για φθηνή εργασία από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και την Αίγυπτο;

Μήπως πρόκειται για ένα «καλό» μέτρο που προσφέρει στα συμφέροντα που το κόμμα του αποσκοπεί, αποφέροντας ακόμη μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους στους μεγαλοεπιχειρηματίες;

Συγγνώμη Πύρρο, αλλά στην ανθρώπινη ζωή -και ίσως εσύ να έπρεπε να το γνωρίζεις καλά- δε χωρούν ευρώ- καρέκλες και ψηφοθηρίες.