Τα άδεια καρεκλάκια νίκησαν και πάλι…
Εδώ και καιρό, βασικά από την πρώτη στιγμή φαινόταν πως ο τελικός αυτός θα γίνει (και πάλι) χωρίς την παρουσία θεατών.
Τελικός χωρίς κόσμο και με τη… βούλα. Μη μου πείτε πως πέσατε από τα σύννεφα. «Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει» λέει μια παροιμία και έτσι ακριβώς ήταν.
Δεν χρειάζεται καν να είσαι γνώστης των πραγμάτων ή του παρασκηνίου. Εδώ και καιρό, βασικά από την πρώτη στιγμή φαινόταν πως ο τελικός αυτός θα γίνει (και πάλι) χωρίς την παρουσία θεατών.
Τώρα θα αναρωτηθείτε για ποιον λόγο έγινε η σημερινή σύσκεψη την ώρα που τίποτα από τα προαπαιτούμενα δεν είχε συμβεί τόσο καιρό; Καλή ερώτηση…
Κι όμως για το γεγονός πως ένας ακόμα τελικός (χάσαμε το μέτρημα) θα γίνει κεκλεισμένων των θυρών κάποιοι (μπορεί) να αισθάνονται και περήφανοι. Εξάλλου, στην Ελλάδα πάντα οι άλλοι φταίνει. Στην περίπτωση αυτή έφταιγε το γήπεδο που δεν είχε κάμερες, έφταιγε ο Δήμος Βόλου που δεν είχε τη διάθεση να αναλάβει τα έξοδα τοποθέτησής του και πάει λέγοντας. Θαρρείς και αν η ΕΠΟ που είναι η διοργανώτρια αρχή της διοργάνωσης ήθελε να γίνει ο τελικός με κόσμο δεν θα μπορούσε να μεριμνήσει ώστε να συμβεί αυτό; Αναρωτιόμαστε…
Για μισό λεπτό όμως; Αλήθεια τώρα, ντρέπεται κανείς γι’ αυτό; Σαφώς και γνωρίζουμε την απάντηση, αλλά κάπου ώπα. Την ώρα που η Ελλάδα θα φιλοξενήσει τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης που η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε η μία εκ των δύο φιναλίστ να είναι ελληνική ομάδα, ο Ολυμπιακός, την ώρα που οι δύο αιώνιοι θα παίξουν στο Final 4 της Ευρωλίγκα στο Βερολίνο με τουλάχιστον 1.000 φιλάθλους τους να ταξιδεύουν ταυτόχρονα από το «Ελ. Βενιζέλος» στην γερμανική πρωτεύουσα, οι αρμόδιοι φορείς του ελληνικού ποδοσφαίρου λένε πως δεν μπορεί ο τελικός να φιλοξενήσει κόσμο διότι δεν υπάρχουν οι κάμερες που απαιτεί ο νέος νόμος και γιατί ελλωχεύει πάντα ο κίνδυνος επεισοδίων. Και από τη στιγμή που τα γνώριζαν όλα αυτά γιατί δεν έκαναν τίποτα; Ρητορικό (και πάλι) το ερώτημα.
Την ώρα που σε κάθε χώρα όλου του πλανήτη ο τελικός κυπέλλου (σε κάθε διοργάνωση ανεξαρτήτου αθλήματος) είναι ένα παιχνίδι γιορτή με κόσμο των δύο ομάδων να μετακινείται από πόλη σε πόλη στην Ελλάδα κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη και οι τελικοί γίνονται με 30 επίσημους προσκεκλημένους σε γήπεδα χωρητικότητας 22.000 θεατών.
Με βάση το γεγονός πως κάθε χρόνο το σκηνικό επαναλαμβάνεται πλέον είναι ξεκάθαρο πως αυτό βολεύει κάποιους, ωστόσο, είναι κάτι που δεν πρέπει να επιτρέψει κανείς από όσους αγαπούν το άθλημα να συμβεί.
Και αυτό πρέπει να το απαιτήσουν πρώτα απ’ όλους οι ίδιες οι ομάδες, έπειτα ο τηλεοπτικός πάροχος που δίνει τόσα χρήματα για να δείχνει τους αγώνες, η Λίγκα και γενικώς όσοι θέλουν να πάει το ποδόσφαιρό μας ένα βήμα μπροστά.
Λύσεις υπάρχουν, θέληση άραγε υπάρχει;
Ρητορικό και πάλι το ερώτημα…