ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έναν χρόνο μετά (δεύτερο μέρος)

Μετά τη διπλή ήττα των εθνικών εκλογών ο Αλέξης Τσίπρας παραιτείται κι ανοίγει δρόμο όπως ο ίδιος λέει για να περάσει το νέο κύμα.

Τονίζει πως αυτή του η απόφαση έχει για τον ίδιο ένα στοιχείο οδύνης. Βιώνει εκείνες τις στιγμές τη ματαίωση, καθώς πίστεψε πως θα είχε μία δεύτερη ευκαιρία από τον ελληνικό λαό να κυβερνήσει σε ευνοϊκότερες συνθήκες. Το καλοκαίρι βρίσκει την Έφη Αχτσιόγλου, πρώην Υπουργό Εργασίας αδιαφιλονίκητο φαβορί για την Προεδρία. Μαζί της τον θώκο διεκδικούν ο Νίκος Παππάς, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κι ο Στέφανος Τζουμάκας. Παύλος Πολάκης και Διονύσης Τεμπονέρας δε βάζουν υποψηφιότητα κι από το πουθενά έρχεται ο … Στέφανος Κασσελάκης στα τέλη Αυγούστου να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά.

Αναζωπυρώνει μεν το ενδιαφέρον, ταυτόχρονα όμως υπάρχει μία πρωτοφανής εσωτερική πόλωση. Στην μετα-Τσίπρα εποχή τα μαχαίρωμα δεν είναι πισώπλατα, αλλά μετατρέπονται σε ευθείες βολές. Τεράστια ευθύνη θεωρώ πως έχουν σπουδαία, ιστορικά στελέχη της παράταξης όπως ο Γιάννης Δραγασάκης που δημοσίως τοποθετήθηκαν υπέρ της υποψηφιότητας Αχτσιόγλου. Αυτό δημιούργησε μέτωπα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έδειξε πως δεν ήταν ώριμος για αυτή τη διαδικασία. Ήταν κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί κι είχε ως αποτέλεσμα να βγουν στην επιφάνεια όσο επί χρόνια κρύβονταν κάτω από το χαλάκι. Το μίσος στα social media που υπήρχε προς τις αντίπαλες παρατάξεις, μετατράπηκε σε συντροφικό μίσος με αποτέλεσμα να δοκιμαστούν και να χαλάσουν φιλίες και σχέσεις ετών που διαμορφώθηκαν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.

Διαβάστε επίσης: ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έναν χρόνο μετά (μέρος πρώτο)

Κανείς δεν είχε τη διορατικότητα να κοιτάξει μπροστά. Η συντριπτική πλειοψηφία αρκέστηκε στο προσωρινό και το εφήμερο. Όλοι τους πληγωμένοι, ίσως βαθιά μέσα τους ενοχικοί αναζητούσαν “ρεβανσισμό” δίχως να μπορούν να αντιληφθούν ποιος είναι ο αντίπαλος. Το φρέσκο της υποψηφιότητας Κασσελάκη έφερε στις κάλπες περίπου 100.000 περισσότερους ψηφοφόρους σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις. Ο νεοφερμένος πολιτικός κέρδισε δύο διαδοχικές Κυριακές κι ηττημένοι σοκαρισμένοι δεν μπόρεσαν να σεβαστούν το αποτέλεσμα και την ετυμηγορία του λαού. Ο Ασκός του Αιόλου άνοιξε κι η (πολυ)διάσπαση ήταν θέμα χρόνου. Την ίδια στιγμή ο χρόνος πολιτικά ήταν πυκνός, καθώς ακολούθησαν σε απόσταση είκοσι ημερών αυτοδιοικητικές εκλογές.

Εκεί επιβεβαιώνονται δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι η κοινωνία απομακρύνεται από τις επιλογές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στρέφεται προς αυτές του ΚΚΕ που ενισχύεται στην κάλπη. Παράλληλα στην κάλπη της δεύτερης Κυριακής ο λαός στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα υπέρ της ένωσης στον Προοδευτικό χώρο. Οι πρωταγωνιστές κλείνουν τα αυτιά τους και προσπαθούν να διαχειριστούν καθαρά επικοινωνιακά τα αποτελέσματα. Την ίδια στιγμή ο νέος Πρόεδρος δίνει το στίγμα του με τις πρώτες του συνεντεύξεις και επιχειρεί την αδιαμεσολάβητη – όπως τη χαρακτηρίζει – επαφή με τον λαό.

Φαίνεται όμως από την πρώτη στιγμή πως δεν υπάρχει περίοδος χάριτος. Η απαιτούμενη σύμπνοια δεν υπάρχει. Το σημαντικότερο όμως με εξαίρεση τον Νίκο Παππά (πρώην μπασκετμπολίστα του Παναθηναϊκού) δεν εμφανίζονται νέα πρόσωπα άφθαρτα στο πλευρό του Στέφανου Κασσελάκη που να φέρνουν αέρα ανανέωσης. Ο ίδιος δίνει μία καθημερινή μάχη ισορροπιών και προσπαθεί με διάφορες προσωπικές του κινήσεις να κάνει μία διεύρυνση προς την ομογένεια και κοινωνικές ομάδες που γύρισαν την πλάτη στο κόμμα στις εθνικές εκλογές. Εκτός όμως των νέων προσώπων, απουσιάζουν κι οι ξεκάθαρες θέσεις που θα δείξουν το στίγμα του κόμματος.

Οι μήνες περνούν. Οκτώβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος, Ιανουάριος, Φεβρουάριος. Ο κόσμος ακόμα περιμένει. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ πηγαίνει στο 4ο του συνέδριο και αναζητεί υπαρξιακή πυξίδα. Παραμένει όμως ακόμα και σήμερα μακριά από τους πολίτες που στην απόγνωσή τους στρέφονται σε επιλογές τύπου Ελληνικής Λύσης. Την ίδια στιγμή η Νέα Αριστερά περιχαρακώνεται και λόγω ονόματος και ουσιαστικά συσπειρώνει τους ψηφοφόρους που για λίγο μεταφέρθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στο ΚΚΕ. Στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αρκετοί περιμένουν μία τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα στο συνέδριο για να πάρουν τις τελικές τους αποφάσεις. Ο πρώην πρωθυπουργός συσπειρώνει στο πρόσωπό του, ακόμα και σήμερα, ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων – οπαδών που τον πιστεύουν. Μένει να φανεί ποια θα είναι τα επόμενα επεισόδια …