Σωματειακός αθλητισμός εκπέμπει SOS….. (με αφορμή την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Ποσειδώνιο)

Άρθρο στο TheOpinion.gr του Αριστείδη Θάνου, μέλους του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της Κ.Ε ΚΚΕ. 

Η κατάσταση που βιώνουν τα αθλητικά σωματεία «δε χωράει» ούτε προεκλογικές φιέστες, ούτε μεγάλα λόγια. Τη σκληρή πραγματικότητα τη γνωρίζουν πολύ καλά οι αθλητές, οι προπονητές, οι διοικήσεις των σωματείων. Μια κατάσταση με την οποία έρχεται αντιμέτωπη καθημερινά και η λαϊκή οικογένεια στην προσπάθειά της να έχουν πρόσβαση τα παιδιά της στον αθλητισμό.

Θέλει πολύ θράσος να έρχεται το κυβερνητικό επιτελείο στη Θεσσαλονίκη και ειδικά στο Ποσειδώνιο και να αναφέρουν ότι έχουν το σωματειακό αθλητισμό στο επίκεντρο. Είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πρωθυπουργός…

«Πιστεύω ότι η καρδιά του αθλητισμού χτυπάει στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, κυρίως στα νέα παιδιά τα οποία πρέπει να έχουν τις ευκαιρίες, τις δυνατότητες, τις υποδομές να αγκαλιάσουν τον αθλητισμό. Πιο πολύ σαν ανέκδοτο ακούγεται αυτό στους ανθρώπους του αθλητισμού, Χαρακτηριστικά:

• τα πάνω από 20 αθλητικά κολυμβητικά σωματεία της πόλης συνωστίζονται και λένε «αμάν» για να μπορέσουν να βρουν ώρες προπόνησης στις 4 πισίνες των Εθνικών Αθλητικών Κέντρων. Πολύ περισσότερο όταν δεν μιλάμε μόνο για ένα άθλημα, άλλα για πληθώρα αθλημάτων όπως πόλο, τεχνική κολύμβηση, κολύμπι κτλ.
• το μηχανοστάσιο που έγινε με μεγάλη καθυστέρηση στο Ποσειδώνιο μπορεί να έγινε, άλλα τα προβλήματα είναι πολλά και παραμένουν. Από τα παλαιωμένα αποδυτήρια μέχρι τις τρύπιες στέγες που σε μια βροχή δυσκολεύεσαι ακόμα και να κάτσεις στις κερκίδες.
• οι μόνιμοι εργαζόμενοι στα κολυμβητήρια των ΕΑΚ μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού με αποτέλεσμα ο φύλακας να είναι και καθαριστής, ακόμα και ναυαγοσώστης κάποιες φορές.

Το ανέκδοτο όμως έγινε ακόμα πιο εντυπωσιακό όταν ο κ. Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο μπάσκετ με αφορμή τα 8 γήπεδα που ανακαινίστηκαν στον εξωτερικό χώρο του Ποσειδωνίου, λέγοντας ότι η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη του μπάσκετ και ότι ο ίδιος… «ως φίλος του μπάσκετ που εξακολουθεί όποτε μπορεί να επιχειρεί ακόμα να αθλείται,… χαίρομαι κάθε φορά που μπορούμε να δίνουμε στη διάθεση του κόσμου νέα γήπεδα, είτε αυτά είναι κλειστά είτε αυτά είναι ανοιχτά»,

Σαφέστατα μιλάμε για μια αναγκαία ανακαίνιση που ήταν χρόνιο αίτημα και το αποδεικνύει αυτό η μαζική προσέλευση που υπάρχει στα γήπεδα από ερασιτέχνες αθλητές. Παρόλα αυτά μόνο για πανηγύρια και φιέστες δεν ενδείκνυται η κατάσταση:

• τα γήπεδα μπάσκετ στη πόλη είναι ελάχιστα και υπάρχουν ομάδες που δεν μπορούν να βρουν ώρα προπόνησης με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να πηγαίνουν ακόμα και σε άλλο νομό.
• τα τουρνουά των εργατικών σωματείων αντιμετωπίζουν έντονα το πρόβλημα της «επιβίωσης» αφού δεν βρίσκουν γήπεδα.
• σε ένα χώρο όπως το Ποσειδώνιο, με το κολυμβητήριο και πολλά γηπεδάκια μπάσκετ και εκατοντάδες αθλούμενους καθημερινά, πρώτιστη ανάγκη είναι να υπάρχει ιατρείο πρώτων βοηθειών εξοπλισμένο και με επαρκές προσωπικό που θα μπορεί να καλύπτει την πιθανότητα ατυχήματος.

Τέλος ο κ. Πρωθυπουργός… «στάθηκε, στα μεγάλα έργα που δρομολογούνται για τον επαγγελματικό αθλητισμό, σημειώνοντας πως η δημοσίευση του Προεδρικού Διατάγματος για τη Νέα Τούμπα «δίνει τη δυνατότητα πια στον ΠΑΟΚ να αποκτήσει ένα υπερσύγχρονο γήπεδο». Την ίδια στιγμή όμως η κυβέρνηση πρέπει να σταθεί και στις λύσεις που θα δώσει για τα αθλητικά σωματεία του στίβου που αντιμετωπίζουν ήδη τεράστια προβλήματα και αυτά θα οξυνθούν σε περίπτωση που αξιοποιηθεί το Καυτατζόγλειο για ποδοσφαιρικά παιχνίδια.

Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ

Η χρόνια υποβάθμιση της Φυσικής Αγωγής στο σχολείο μετέφερε το βάρος και την ευθύνη της μαζικής ανάπτυξης ενός αθλήματος στα αθλητικά σωματεία, χωρίς να είναι αυτός ο βασικός τους σκοπός. Την ίδια περίοδο οι σταδιακές περικοπές στον κρατικό προϋπολογισμό, μέσω της ΓΓΑ και τα ψίχουλα που δίνονται από την Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση οδήγησε τα αθλητικά σωματεία να στραφούν στο οικογενειακό εισόδημα προκειμένου να λειτουργούν τα τμήματα. Τα οικονομικά προβλήματα γενικεύτηκαν μέσα στην πανδημία, με αποτέλεσμα τα σωματεία, στην πλειοψηφία τους, να δυσκολεύονται να καλύψουν ακόμα και τα λειτουργικά τους έξοδα, αφού από τη μία δεν χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και από την άλλη στενεύουν τα περιθώρια τόσο  της οικογένειας,με αποτέλεσμα οι παράγοντες -που συνήθως είναι γονείς με μεράκι- να βάζουν συνεχώς το χέρι στην τσέπη όσο και των μικροεπαγγελματιών να στηρίζουν ως χορηγοί.

Αυτήν ακριβώς την περίοδο η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε την ευκαιρία να προωθήσει την παραπέρα εμπορευματοποίηση του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Βγάζει από το συρτάρι του υφυπουργείου Αθλητισμού αντιδραστικά αθλητικά νομοσχέδια και με Δούρειο Ίππο το μητρώο στοχεύει να συγκεντρώσει την αγορά 500.000 αθλούμενων πανελλαδικά, σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα βγάζοντας από τη μέση το εμπόδιο που λέγεται αθλητικό σωματείο.

Σήμερα με τις δυσκολίες που υπάρχουν η συστηματική και καθημερινή αθλητική δραστηριότητα που αγκαλιάζει χιλιάδες νέους και νέες αποτελεί ασπίδα προστασίας τόσο σε θέματα υγείας (παχυσαρκία) όσο και σε επικίνδυνα μονοπάτια (ναρκωτικά) οφείλεται στην προσπάθεια των ανθρώπων των σωματείων. Παράγεται έργο που καλλιεργεί την ομαδικότητα, τη συλλογικότητα, την άμιλλα, τον σεβασμό στον αντίπαλο κόντρα στις λογικές του ατομικισμού και του ανταγωνισμού. Όταν όμως αυτή η προσπάθεια δεν έχει την υποστήριξη (υποδομές, επιστημονικό δυναμικό, γυμναστές, γιατρούς, χρηματοδότηση) στερεύει. Γι’ αυτό και κανένα από τα μέχρι σήμερα αθλητικά νομοσχέδια δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά με την ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού στο σχολείο, στη γειτονιά, με το πώς θα αναπτυχθεί το κάθε άθλημα, πώς θα ενισχυθεί η συμμετοχή και η πρόσβαση του πληθυσμού και ιδιαίτερα της νεολαίας. Για το τι δομές και τι προϋποθέσεις χρειάζονται για να διευκολυνθεί η οικογένεια και τα παιδιά της, προκειμένου να έχουν πρόσβαση στη συστηματική άσκηση ως τρόπο ζωής.

Για το ΚΚΕ μπαίνει επιτακτικά ως κριτήριο, η πραγματική στήριξη των αθλητικών σωματείων, η δυνατότητα να συνεχίσουν να υπάρχουν και να προσφέρουν στη νεολαία μας το δικαίωμα στην άθληση. Για αυτό χρειάζεται :

• Έκτακτη οικονομική ενίσχυση των σωματείων από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και πάγωμα – ρύθμιση των οφειλών τους. Να καλυφθούν όλα τα έξοδα αγώνων, διαιτητών, κριτών, ιατρών.
• Απαλλαγή των σωματείων από την καταβολή των χρηματικών ποσών για τη χρήση των υποδομών, είτε εκείνα ανήκουν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (Εθνικά Κέντρα) είτε στους δήμους.
• Άμεση ενίσχυση όλων των Ε.Α.Κ. (Εθνικά Αθλητικά Κέντρα), καθώς και των (ΔΑΚ) Δημοτικών Αθλητικών Κέντρων, οργανωτικά και οικονομικά, με άμεσες και μαζικές προσλήψεις μόνιμου υπαλληλικού προσωπικού, τα οποία υπολειτουργούν.
• Αξιοποίηση όλων των ελεύθερων χώρων για δημιουργία οργανωμένων αθλητικών κέντρων με απαλλοτριώσεις από κρατικούς πόρους. Δέσμευση και νέων χώρων σε συνδυασμό με το Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό κάθε δήμου και πάντα σύμφωνα με τις αυξανόμενες λαϊκές ανάγκες για άθληση.
• Καμία παραχώρηση δημόσιας γης σε ιδιώτες, για ανάπτυξη επιχειρηματικών σχεδίων σε υποδομές που αφορούν τον αθλητισμό, τουρισμό, κ.α.

Το ΚΚΕ με τις πρωτοβουλίες που παίρνει πανελλαδικά στέκεται απέναντι στην πολιτική εμπορευματοποίησης του αθλητισμού και παλεύει να συγκροτηθεί ένα μεγάλο μέτωπο σωματείων, ανθρώπων του αθλητισμού, που μαζί με το εργατικό – λαϊκό κίνημα θα μπει εμπόδιο σε αυτήν την προοπτική. Επιλέγουμε τον δρόμο της διεκδίκησης, της ανιδιοτελούς προσφοράς, της αλληλεγγύης. Μακριά από τη λογική της ανάθεσης σε κάποιους να λύσουν τα προβλήματα, που αφορούν όλους (ή τους περισσότερους).Επιμένουμε στη μέγιστη δραστηριοποίηση όλων στα σωματεία, στις ενώσεις και στις ομοσπονδίες».