Πολίτες γεμάτοι θράσος: Σου αρέσει το φυτό; Ξερίζωσέ το και πάρτο σπίτι σου!
Το θράσος ορισμένων είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που πραγματικά γίνεται ολοένα και περισσότερο εμφανές
Δεν είναι άγνωστος στον κόσμο της Θεσσαλονίκης ο επιχειρηματίας Σταύρος Ανδρεάδης. Ακόμη κι όσοι δεν τον γνωρίζουν μέσα από τις επιχειρηματικές του δράσεις, σίγουρα έχουν ακούσει κάτι από το πώς σκαρφίζεται κάθε φορά να κάνει κάτι για την πόλη. Το δάσος στην Ευκαρπία, τις ελιές στην Αγγελάκη, τα πάρκα στη Νέα Παραλία κ.α.
«Έχει επικρατήσει η λογική του αδρανούς πολίτη» έλεγε τις προάλλες όταν ανακοίνωνε μαζί με τον Στέλιο Αγγελούδη μία ακόμη δράση του ίδιου και των μελών της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος, της οποίας προεδρεύει, για τη Νέα Παραλία.
Είπε όμως και κάτι άλλο ο κ. Ανδρεάδης σε εκείνη τη συνέντευξη Τύπου για την απίστευτη στάση αρκετών πολιτών: «Κάθε χρόνο», είπε, «βάζουμε καινούρια φυτά στον Κήπο της Μεσογείου, σε έναν από τους Κήπους της Νέας Παραλίας. Το ίδιο βράδυ, τα κλέβουν όλα…».
«Πράγματι, συμβαίνει», συμφώνησε κι ο δήμαρχος και πρόσθεσε: «Στο πάρκο Αγίου Θεράποντος στην Τούμπα, που είχα υποσχεθεί ότι θα το ξεκινούσαμε μόλις γίνουμε διοίκηση, βάλαμε καινούριους χλοοτάπητες, φτιάξαμε το σιντριβάνι, τις τουαλέτες, φυτεύσαμε δέντρα. Σε μια γωνιά, φυτέψαμε και πολύ όμορφα λουλούδια, τα οποία… επίσης έβγαλαν φτερά!».
Δηλαδή, κάποιος πολίτης, εκεί που κάνει βόλτα στη Νέα Παραλία ή – ακόμη χειρότερα – εκεί που κάθεται στη γειτονιά του στο πάρκο, μέσα στον κόσμο, βρίσκει καλή ιδέα να πάει σε ένα παρτέρι, να ξεριζώσει ένα φυτό και να το… πάρει σπίτι του. Άλλωστε, δημόσιο είναι… γιατί να μην το πάρει;;;
Η αδράνεια των πολιτών είναι, λοιπόν, ένα από τα χαρακτηριστικά που πραγματικά γίνεται ολοένα και περισσότερο εμφανές στη χώρα μας (βλ. αποχή από τις εκλογές).
Το θράσος, όμως, σίγουρα είναι ένα ακόμη…
Τα παραδείγματα, πολλά: τα φυτά που κλέβουμε από τα παρτέρια, το παρκάρισμα πάνω σε ράμπα αναπήρων, το… σαλονάκι, η τουαλετα κλπ που κατεβάζουμε στο πεζοδρόμιο για πέταμα χωρίς να ειδοποιήσουμε τον δήμο, το σύνθημα που γράφουμε στο πάρκο, στο σχολείο, στον δημόσιο χώρο, τη συσκευή για κλειδιά από το airbnb διαμέρισμά μας που «καρφώνουμε» στον κορμό του δέντρου…
Στην ίδια κατηγορία, και ένας ακόμη πολίτης, κάτοικος ίσως κάπου κοντά στην Αγίου Δημητρίου. Εκεί, ένα πολίτης βρήκε εξαιρετική ιδές εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες να μπει σε ένα δημοτικό οικόπεδο – που προφανώς και κακώς ο δήμος είχε εγκαταλείψει – και είχε βάλει μπάρα και πινακίδα στην οποία ανέγραφε ότι επρόκειτο για ιδιωτικό πάρκινγκ και μάλιστα με μια άδεια λειτουργίας που δεν ήταν πραγματική!
Θα μου πείτε, εδώ οι άλλοι χτίζουν ολόκληρο σπίτι, αυθαίρετο, σε οικόπεδο πλάι στο κύμα ή μέσα σε δασική έκταση… Πώς κάνεις έτσι για ένα φυτό;
Και θα έχετε και δίκιο.