Ο ΠΑΟΚ πήρε το μάθημά του, ο Άρης το… μαθαίνει

Βράδια που σίγουρα θέλει να ξεχάσει ο Ράζβαν Λουτσέσκου και οι παίκτες του ήταν η χθεσινή στην «OPAP Arena».

Δεν θυμάμαι τουλάχιστον επί ημερών Λουτσέσκου να έχει παρουσιαστεί ξανά τόσο κακός ΠΑΟΚ σε ντέρμπι. Ο ΠΑΟΚ ήταν άδειος πνευματικά, ψυχικά, τακτικά, χάνοντας με κατεβασμένα τα χέρια από την ΑΕΚ.

Σαφώς, και στο ποδόσφαιρο υπάρχουνε και οι κακές οι μέρες. Κανείς δεν έχει συνάψει συμβόλαιο με την επιτυχία ή με την σταθερή απόδοση. Αυτό όμως δεν θα πρέπει να αποτελεί σε καμία περίπτωση δικαιολογία.

Η σωστή νοοτροπία του ΠΑΟΚ εμφανίστηκε μόνο στο φινάλε του αγώνα και στις δηλώσεις πρωτίστως του Ρουμάνου τεχνικού και έπειτα των ποδοσφαιριστών που μίλησαν. Κανείς τους δεν έψαξε για δικαιολογία. Αυτό δείχνει κάτι, αρκεί να παραδειγματιστούν άπαντες από τον χθεσινό αγώνα. Είναι μάταιο ή αν θέλετε ανούσιο να προχωρήσουμε σε τακτική ανάλυση του τι δεν πήγε καλά χθες για τον Δικέφαλο.

Μια ματιά στα στατιστικά με τις δύο μόλις τελικές σε ολόκληρο το παιχνίδι μαρτυρούν τα πάντα. Τα καμπανάκια είχαν ηχήσει και στη Σκωτία εκεί όμως υπήρξε η επική ανατροπή που κάλυψε τα πάντα. Ο ΠΑΟΚ καλείται να βρει άμεσα ξανά το καλό του πρόσωπο, να επιστρέψει στα γνωστά του στάνταρ για να αποδείξει πως το χθεσινό ήταν μόνο μία κακή παρένθεση και τίποτα παραπάνω.

Τα καμπανάκια βέβαια μιλώντας και για πρόσωπα έχουν εδώ και καιρό «χτυπήσει» για τους Σαμάτα και Εκόνγκ. Και οι δύο μοιάζουν να βρίσκονται ακόμα εκτός κλίματος ομάδος και ο ΠΑΟΚ αυτό για την ώρα το «πληρώνει». Άρχικά με την αφλογιστία του Τανζανού επιθετικού και έπειτα μετά συνεχή και εύκολα λάθη του Νιγηριανού στόπερ.

Στο κάδρο της ευθύνης φυσικά μπαίνει και ο Ράζβαν Λουτσέσκου που με τις επιλογές του κυρίως σε επίπεδο προσώπων δεν βοήθησε χθες την ομάδα του, που κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν ήταν φρέσκια από τη στιγμή που η ενδεκάδα είχε έξι αλλαγές.

Εν κατακλείδι, η ήττα και ο τρόπος που ήρθε αυτή από την ΑΕΚ είναι το τέλειο μάθημα για τον ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου προκειμένου να μην εμφανίσει ξανά σε κανένα άλλο παιχνίδι του αυτή την τόσο κακή αγωνιστική και πνευματική νοοτροπία που είχε. Γιατί εκεί ήταν το πρόβλημα του χθεσινού ΠΑΟΚ.

Σε ό,τι αφορά τον Άρη που αγωνίστηκε την Κυριακή για ακόμα μία φορά φάνηκε πως ο Άκης Μάντζιος είναι ένας προπονητής που μπορεί να κάνει την δουλειά. Επί των ημερών του η ομάδα παρά τα προβλήματα παρουσιάζει συνεχή βελτίωση και κυρίως ένα ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο. Ναι, μπορεί να μην εντυπωσιάζει με το ποδόσφαιρο που παίζει, μπορεί να δυσκολεύεται σε όλα τα παιχνίδια να παράγει φάσεις και γκολ – όπως τουλάχιστον μας είχε συνηθίσει σε προηγούμενα χρόνια – όμως δείχνει να προσπαθεί να παίξει ορθολογικό ποδόσφαιρο καλύπτοντας τα κενά και το έλειπες του ρόστερ. Βέβαια, αυτό που κανείς δεν ξέρει και είναι το μεγάλο ερωτηματικό είμαι το κατά πόσο ο Άρης θα αντέξει να παίζει συνεχώς με τους ίδιους παίκτες. Και αυτό διότι έχει μείνει με μόλις δύο στόπερ με τον Φαμπιάνο να έχει συμπληρώσει και κάρτες.

Ο Μορόν είναι στο όριο (καρτών και δυνάμεων) και παίζει ακατάπαυστα, αφού δεν υπάρχει καμία λύση πέραν αυτού για την κορυφή της επίθεσης.

Και όλα αυτά μαζί με τις υπόλοιπες απουσίες που υπάρχουν είναι δεδομένο πως θα δημιουργήσουν πρόβλημα στον Άρη.

ΥΓ: Όσοι παρακολουθούν και μας διαβάζουν όλο αυτό το διάστημα έχουν αντιληφθεί πως προσπαθούμε με μανία να μένουμε πάντα στο αγωνιστικό κομμάτι και να κρίνουμε αυτά που βλέπουμε με βάση την ταπεινή προσωπική μας άποψη, όσο κι αν – δυστυχώς – οι εξωαγωνιστικές αφορμές είναι πολλές και συνήθως για τους λάθους λόγους. Ευτυχώς, όχι πάντα.

Κανονικά θα έπρεπε να ξεκινήσουμε και να τελειώσουμε το σημερινό μας blog με την εικόνα της χρονιάς. Αυτή του μικρού Γιαννάκη, του αδερφού του Ευθύμη και του πατέρα τους που με την παρουσία τους έστειλαν χθες το πιο ωραίο μήνυμα, το μήνυμα του «όλοι μαζί μπορούμε». Το θέμα είναι αν ακούει κανείς;