Πέντε πρόσωπα, ένα σύνθημα και μια οργισμένη κοινωνία

Μια εβδομάδα συμπληρώνεται σήμερα μετά την ανακοίνωση του ανασχηματισμού.

Οι τελευταίες αρκετές αλλαγές του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη μέχρι τις εκλογές όποτε κι αν γίνουν αυτές είτε πρόωρα είτε τον Μάρτιο του 2027 όπου φαίνεται να οριοθετούνται.

Η κυβέρνηση δεν θα κριθεί επικοινωνιακά. Ειδικα σήμερα που ότι και να κάνει στην επικοινωνία, φαίνεται πως δεν υπάρχουν ευήκοα ώτα. Είναι αλήθεια ότι όταν υπάρχει ένα 70% που λέει ανοιχτά ότι η κυβέρνηση κάνει συγκάλυψη, μια πολύ βαριά κατηγορία, πρέπει να μοχθήσει αυτή για να ανατραπεί το κλίμα.

Αλλά και να ήταν πρόσφορο το έδαφος, η απίστευτη διαχείριση της υπόθεσης Δοξιάδη αλλά και το ότι παραμένει ο κ. Τσάφος παρά τις αντιδράσεις ακόμα κι εντός της ΝΔ, επικοινωνιακά θα είχε ήδη αποτύχει.

Τα πρόσωπα

Η κυβέρνηση θα κριθεί από το έμπρακτο έργο της. Στην τσέπη των πολιτών, στην καθημερινότητα τους και στην ενσωμάτωση της στο νέο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Και κρίσιμο ρόλο θα παίξουν πέντε υπουργοί. Κωστής Χατζηδάκης, Κυριάκος Πιερρακάκης, Χρίστος Δήμας, Κωνσταντίνος Κυρανάκης και Μάκης Βορίδης.

Ο πρώτος γιατί έχει το μεγάλο φορτίο του συντονισμού στο Μαξίμου για τα παραγωγικά υπουργεία. Ουσιαστικα καλείται να επαναφέρει το επιτελικό κράτος. Δύσκολο έργο αν συνυπολογίσουμε όσα λέγονται για το τι συμβαίνει πλέον στο περιβάλλον του Πρωθυπουργικού γραφείου.

Ο νέος “τσάρος της οικονομίας” θα κληθεί μέσα σε ενάμιση χρόνο να αποτυπώσει την θετική μακροοικονομική πορεία της χώρας στις τσέπες των πολιτών. Δηλαδή να μετατρέψει τις επιτυχίες της οικονομίας σε όφελος για τον απλό κόσμο. Δεν μιλάμε μόνο για απλές αυξήσεις μισθών ή μικρές μειώσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Πρέπει επιτέλους να αρχίσει να μένει εισόδημα στο τέλος του μήνα. Σήμερα δεν συμβαίνει αυτό ούτε κατά διάνοια.

Δήμας και Κυρανάκης έχουν ένα πολύ μεγάλο γολγοθά. Διπλό. Να αλλάξουν τις υποδομές της χώρας και ειδικότερα τα τρένα “εν κινήσει”. Συν ότι θα κληθούν να διαχειριστούν και τους συγγενείς των θυμάτων. Ο κ. Κυρανάκης ήδη εξέφρασε την θέληση να το κάνει, να έχει μια επαφή μαζί τους. Πιστεύω ότι η πλειοψηφία των πολιτών θα ήθελε να δει έναν υπουργό της κυβέρνησης στο ίδιο τραπέζι με τη Μαρία Καρυστιανού. Το ότι την έβαλαν απέναντι εκτιμώ ότι τους κάνει μεγαλύτερο κακό.

Σαρωμα σε κάθε αντίσταση που έρχεται από το χθες ζήτησε ο Πρωθυπουργός. Είναι δυο νέοι άνθρωποι οι κ. Δήμας και Κυρανάκης, ο ένας 44, ο άλλος 37 , αν δείξουν μετριοπάθεια, ενσυναίσθηση και κρατήσουν αποστάσεις από τους προκατόχους τους , δίνοντας βάση στο έργο και την καθημερινότητα των πολιτών τότε υπάρχει ελπίδα. Και όχι επικοινωνία. Εδώ χρειάζεται έργο. Όχι απλά ένα ταξίδι Αθήνα Θεσσαλονίκη μια φορά με το τρένο και μια φορά σε λεωφορείο, στο Μετρό σε προστατευμενο περιβάλλον. Δεν είναι εποχές για σόου.

Τέλος ο Μάκης Βορίδης στο Μεταναστευτικής Πολιτικής δείχνει ότι ήδη στέλνει τα μηνύματα που θέλει η κυβέρνηση στο δεξιό ακροατήριο. Με την άνοδο του Τραμπ έχει αλλάξει ραγδαία η μεταναστευτική πολιτική και ατζέντα και στην ΕΕ. Η αυστηροποίηση εκτιμώ ότι είναι πολύ μικρή λέξη για να περιγράψει το μέλλον τις επόμενες εβδομάδες και ο κ. Βορίδης μπορεί να υπηρετήσει αυτό το μοντέλο. Που θα απαντήσει ευθέως και στις κατηγορίες που δέχεται η ΝΔ από τα δεξιά της. Και μια σκληρή στάση θα βρει αρκετούς υποστηρικτές αυτή την εποχή.

Στόχοι και σύνθημα

Ο Πρωθυπουργός έβαλε και τους δικούς του στόχους. Οι μπλέ φάκελοι με τον τίτλο “Κρίσιμες Προτεραιότητες 2025-2026”. Είναι προσωπικες απαιτήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη σε κάθε υπουργείο με τον ίδιο να επιβλέπει και να επιτηρεί την πρόοδο τους.

Ανανέωση και δράση οι λέξεις που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός για τον ανασχηματισμό, “πιο γρήγορα και πιο τολμηρά” το σύνθημα που έδωσε. Έχω την αίσθηση ότι η κυβέρνηση τους επόμενους 18 μήνες μέχρι το τέλος του 2026 θα επιχειρήσει να προκαλέσει έναν νομοθετικό σοκ. Και για να αλλάξει την μονοθεματικη ατζέντα των Τεμπών αλλά και για να εγκλωβίσει την αντιπολίτευση που θα έρχεται εκ των υστέρων να απαντά στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης.

Περιμένοντας και κάποιες μεγάλες εμβληματικές επιτυχίες. Μια ισχυρή παρουσία ή μια καλή συμφωνία στο διπλωματικό πεδίο, επιστροφή 13ου έστω μισθού είτε για τους δημοσίους υπαλλήλους είτε για τους συνταξιούχους, επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

Έχει τις πολιτικές αντοχές μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης να το κάνει; Υπάρχει πρόσφορο έδαφος στην κοινωνία για να φέρει αποτέλεσμα; Ή ότι κάνει θα χτυπάει σε τοίχο;

Η οργισμένη κοινωνία

Σήμερα υπάρχει οργή. Και θέληση για πολιτική εκδίκηση. Η ΝΔ έχει χάσει πολιτικό κεφάλαιο ενώ πλέον και το προφίλ του Πρωθυπουργού έχει πληγεί.

Η απουσία ισχυρού πολιτικού αντιπάλου της κάνει καλό γιατί την φέρνει πρώτη και με διαφορά στις δημοσκοπήσεις, έστω και με αυτό το ισχνό ποσοστό περίξ του 25%.

Αλλά της κάνει και μεγάλο κακό. Γιατί υπάρχει εφησυχασμός και μια αδιανόητη αλαζονεία της εφ’ όρου ζωής διακυβέρνηση.

Η χρησιμοποίηση της νέας γενιάς μου δείχνει ότι ο Πρωθυπουργός αξιοποιεί την τελευταία εφεδρεία. Την επόμενη μέρα της ΝΔ. Που την έφερε νωρίτερα στην πρώτη γραμμή.