Μπορεί ο Σαμαράς να ρίξει για δεύτερη φορά Μητσοτάκη;

Σε πλήρη ρήξη πλέον Κυριάκος Μητσοτάκης και Αντώνης Σαμαράς με τα ελληνοτουρκικά του 2024 να ομοιάζουν με το Μακεδονικό του 1992.

Η χθεσινή κλιμάκωση στο μέτωπο Κυριάκου Μητσοτάκη και Αντώνη Σαμαρά δείχνει ότι υποβόσκει ένα σκηνικό σύγκρουσης-ρήξης των δύο ανδρών. Ο Πρωθυπουργός μετά από την απόφασή του να σχολιάσει από τις Βρυξέλλες τα λεγόμενα πρώην ομολόγου του για τα εθνικά θέματα, έκανε ένα ακόμη άδειασμα χθες από τη Βουλή.

Εξηγώντας την στάση του να αποχωρεί από τη Βουλή όσο μιλάει ο Νίκος Παππάς του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε χαρακτηριστικά «δεν αναγνωρίζω ως εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναν πολιτικό καταδικασμένο 13-0 για παράβαση καθήκοντος από το Ειδικό Δικαστήριο. Ούτε θα συνομιλήσω μαζί του, ούτε θα χαριεντιστώ μαζί του». Προφανώς η τελευταία του πρόταση αναφερόταν στην χειραψία με θερμά χαμόγελα Σαμαρά-Παππά που τόσο πείραξε το Μέγαρο Μαξίμου και συντονισμένα εξαπέλυσε επίθεση μέσω των ΜΜΕ στον πρώην πρωθυπουργό.

Κι αν η στάση Μητσοτάκη μπορεί να δικαιολογηθεί η απάντηση Σαμαρά μέσω κύκλων δείχνει ότι στήνεται σκηνικό ρήξης. «Είναι προφανές ότι ο Κ. Μητσοτάκης επιτίθεται στον κ. Σαμαρά όχι επειδή χαιρέτησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έτυχε να καθίσει δίπλα του σε δημόσια εκδήλωση… Άλλωστε η δήλωση του κ. Σαμαρά για τη σκευωρία Novartis, ότι θα πάει όλους τους υπεύθυνους «μέχρι τέλος», ισχύει στο ακέραιο. Ο πραγματικός λόγος βρίσκεται στα «ήρεμα νερά» με την Τουρκία που διαταράσσονται καθημερινά πλέον, μέσα από αλλεπάλληλες προκλήσεις. Όπως αυτή μόλις τώρα, με τη νέα Navtex της Τουρκίας. Που μας ανακοίνωσε ότι όχι μόνον η Κάσος αλλά ούτε η Λέσβος ούτε και η Χίος έχουν υφαλοκρηπίδα! Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τα σοβαρά, στα σύνορά μας. Χωρίς άλλους επικίνδυνους πραγματικά χαριεντισμούς, βραχύβια «σύμφωνα φιλίας» και υποκλίσεις».

Η ρήξη με τον πατέρα Μητσοτάκη

Στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (1990-1993) ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε από την πρώτη μέρα της το Υπουργείο Εξωτερικών συνεχίζοντας την θητεία του από την ίδια κυβερνητική θέση που είχε επί οικουμενικής Ζολώτα.

Στις 13 Απριλίου 1992, συγκλήθηκε το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών για το Μακεδονικό ονοματολογικό ζήτημα υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Στην συνέντευξη τύπου που ακολούθησε ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την αποπομπή του Σαμαρά από την κυβέρνηση. Αιτία η διαφοροποίηση Σαμαρά από την κυβερνητική γραμμή μέσα στο Συμβούλιο και το memo του με επτά σημεία δράσης.  Τον Οκτώβριο του 1992 παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα, αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία και στις 30 Ιουνίου 1993 ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛ.ΑΝ.). Στις αρχές Σεπτεμβρίου με προτροπή του Αντώνη Σαμαρά δύο βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας αποστασιοποιήθηκαν και προσχώρησαν στην Πολιτική Άνοιξη διατηρώντας τη βουλευτική τους έδρα ως ανεξάρτητοι (Στέφανος Στεφανόπουλος και Γιώργος Συμπιλίδης) με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να χάνει την δεδηλωμένη και να πηγαίνει σε εκλογές τις οποίες έχασε από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.

Μπορεί να επαναληφθεί η Ιστορία;

«Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα» είναι η ιστορική μαρξιστική φράση. Μπορεί να επαναληφθεί η ιστορία και στη ΝΔ; Και με ποιο αποτέλεσμα;

Ο Αντώνης Σαμαράς πέρασε αρκετά χρόνια στην «πολιτική εξορία» πριν επιστρέψει στη ΝΔ ως ευρωβουλευτής το 2004. Ακόμα και όταν έγινε πρόεδρος της ΝΔ το 2009 και πρωθυπουργός το 2012 έδειξε έναν πολιτικό αυταρχικό, εμμονικό, με κινητήρια δύναμη το θυμικό αλλά με βαθύ πατριωτικό αίσθημα. Του αρέσει να οδηγεί τα πράγματα στα άκρα, είτε όταν έβαζε τη ΝΔ στο αντιμνημονιακό μπλοκ, είτε όταν δημιουργούσε την θεωρία των δύο άκρων εξισώνοντας αγωνιστές της Αριστεράς με τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής. «Θεωρείται ο καλύτερος πολιτικός στον «ανταρτοπόλεμο»» λένε στη ΝΔ φίλοι του και όχι μόνο.

Έχει όμως σήμερα τη δυναμική να κάνει μια αντίστοιχη κίνηση με το 1992; Αναλυτές αναφέρουν ότι τις ίδιες κινήσεις κάνει με τότε αλλά πλέον έχουν αλλάξει οι καιροί. Οι δημόσιες παρεμβάσεις δεν έχουν πλέον την ίδια πολιτική σημασία όπως τότε, των λιγότερων ΜΜΕ και της σημερινής υπερκατανάλωσης μηνυμάτων λόγω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Αν τα ελληνοτουρκικά πάρουν διαστάσεις που θα θίγεται η εθνική κυριαρχία ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα κάτσει αμέτοχος, ούτε μόνο στο να βγάζει πύρινους λόγους. Από την χθεσινή απάντηση των συνεργατών του προκύπτει ότι θα μιλάει και θα απαντάει και θα οξύνει τις σχέσεις με το Μαξίμου. Θα προκαλέσει την διαγραφή του από την ΚΟ; Αν το καταφέρει τότε θα ανοίξουν οι δρόμοι για την δημιουργία ξανά ενός νέου κόμματος με στόχο να εκφράσει την κατακερματισμένη πατριωτική δεξιά. Έχει όμως ο Αντώνης Σαμαράς την προσωπικότητα να εκφραστεί ως «πατερούλης» του χώρου; Σήμερα δεν φαίνεται ότι κανένας Βελόπουλος, Νατσιός, Λατινοπούλου και λοιπές δυνάμεις θα θελήσουν να μπουν κάτω από τις φτερούγες του, ούτε τον αντιμετωπίζουν ως «Νέστορα» της πολιτικής.

Επίσης έχει ο Σαμαράς σήμερα τη δυνατότητα να πει σε βουλευτές φύγετε από την κυβέρνηση και να φύγουν; Εδώ αναλυτές εκτιμούν ότι το 2024 φεύγουν πολύ πιο εύκολα βουλευτές από τα κόμματα από το 1992. Έχει γεμίσει η Βουλή την τελευταία δεκαετία από καιροσκόπους, έχει και η ΝΔ μπόλικους τέτοιους…