Μια γενναία απόφαση μετά από 5620 περήφανες μέρες

Μια πολύ γενναία απόφαση. Με όρους πολιτικής αξιοπρέπειας. Έτσι έπρεπε να το κάνει. Έτσι έπρεπε να αποχωρήσει ο Αλέξης Τσίπρας από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Περήφανος για όσα πέτυχε, με αυτοκριτική για όσα δεν κατάφερε.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν ρίσκαρε με το Last Dance. Θα μπορούσε να τολμήσει την πλήρη αναδόμηση. Να τα αλλάξει όλα. Ακόμα και τα σοβαντεπιά της Κουμουνδούρου.

Αλλά όταν είσαι ηγέτης από το 2008 και είναι 2023, όταν σου μετράνε μία μία της ήττες, όταν είσαι το κόκκινο πανί για τους opinion leaders της χώρας, τότε κινδυνεύεις να υπονομεύσεις και τη νέα αρχή.

Έτσι απέναντι σε όσους τον κατηγορούσαν ότι είναι ερωτευμένος με την καρέκλα και κολλημένος με την εξουσία, αυτός χωρίς να ακούσει κανέναν στενό του συνεργάτη, κανέναν δικό του άνθρωπο στο κόμμα, μόνος του με το μαξιλάρι του όπως είπε, πήρε μια γενναία απόφαση.

Τώρα θα δούμε πώς θα είναι η σκορδαλιά χωρίς σκόρδο…

5620 μέρες στο τιμόνι

Γεννημένος στα τέλη Ιουλίου του 1974, από μικρός εντάχθηκε στην ΚΝΕ και πρωτοστάτησε στις μαθητικές κινητοποιήσεις του 1990-91. Την περίοδο 1999-2003 ήταν γραμματέας της Νεολαίας του Συνασπισμού. Ήταν υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων του ΣΥΝ στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2006.  Έλαβε ποσοστό 10,5% και συνολικά 4 έδρες στο δημοτικό συμβούλιο.

Στις 10 Φεβρουαρίου του 2008, το 5ο συνέδριο του ΣΥΝ εξέλεξε πρόεδρο τον Τσίπρα με 840 ψήφους (70,4%) έναντι 342 του Φώτη Κουβέλη (28,7%). Σε ηλικία 33 ετών, ο Τσίπρας έγινε ο νεότερος αρχηγός πολιτικού κόμματος στην ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Στις ευρωεκλογές του 2009, ο ΣΥΡΙΖΑ απέσπασε το 4,7% των ψήφων ενώ στις εθνικές εκλογές λίγους μήνες μετά έλαβε 4,6%. Τα Μνημόνια και το κλίμα στην χώρα έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωματική αντιπολίτευση. Στις εκλογές τον Μάιο του 2012 έλαβε 16,78% και έναν μήνα μετά 26,89% και έγινε το πρώτο κόμμα της αριστεράς με τόσο μεγάλο ποσοστό στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές του 2014 (26,56% έναντι 22,72% της ΝΔ) και λίγους μήνες μετά τον Ιανουάριο του 2015 γίνεται κυβέρνηση με 36,3% και 149 έδρες. Συγκυβερνά με τον Πάνο Καμμένο και ξεκινά ένα εξάμηνο «θρίλερ» με την τρόικα για το μέλλον της χώρας.

Τον Ιούλιο του 2015 οδηγεί τη χώρα σε δημοψήφισμα, με κλειστές τράπεζες, με όλο το σύστημα απέναντί του με όλους τους ευρωπαίους ηγέτες απέναντί του. Τελικά το 61,31% τάσσεται υπέρ του «ΟΧΙ» με τον Αλέξη Τσίπρα να βγαίνει ο μεγάλος νικητής.

Όμως 8 μέρες μετά, με τη χώρα να μην έχει εφαρμόσιμο plan b, κάνει την «περήφανη διαπραγμάτευση» και υπογράφει το τρίτο μνημόνιο. Γίνεται όμως ο πρώτος πρωθυπουργός που ζητά να κριθεί από τον λαό μετά την υπογραφή μνημονίου και σε ένα «θολωμένο τοπίο» κερδίζει τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015.

Στην δεύτερη θητεία ξεχωρίζουν η εφαρμογή του Μνημονίου, η φοροεπιδρομή για να βγουν τα πρωτογενή πλεονάσματα ώστε η χώρα να βγει από την ενισχυμένη εποπτεία αλλά και η Συμφωνία των Πρεσπών που θα διχάσει την Ελλάδα.

Στις ευρωεκλογές του 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ ηττάται από τη ΝΔ και οδηγεί την χώρα στις εκλογές του Ιουλίου που αυξάνει μεν τα ποσοστά του αλλά δεν αποφεύγει την βαριά ήττα. Μετά από 4 χρόνια αντιπολίτευσης με πανδημία, ενεργειακή κρίση, πληθωρισμό και μεγάλα σκάνδαλα όπως των υποκλοπών και την τραγωδία των Τεμπών, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε στις διπλές εκλογές του 2023 να αποτρέψει την διαρκή κατάρρευσή του σπάζοντας το ρεκόρ της μικρότερης σε αριθμό βουλευτών αξιωματικής αντιπολίτευσης με μόλις 48 εκλεγμένους.