Mαζί μπορούμε να κάνουμε την Β’ Θεσσαλονίκης, μία περιφέρεια -πρότυπο!

Άρθρο στο TheOpinion του Κώστα Πετρίδη, Μέλους της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής. 

Η πολιτική στην εποχή μας αντιμετωπίζεται δικαίως ως έναν βαθμό, με καχυποψία. Μετά από μια δεκαετία πόλωσης και απαξίωσης των πολιτικών ιδεολογιών, φτάσαμε στο σημείο, να διεκδικούμε να αποδείξουμε στους πολίτες πως δεν είμαστε ελέφαντες.

Εδώ και χρόνια, δίνω την δική μου μάχη, τόσο ως επαγγελματίας, όσο ως οικογενειάρχης, πλάι στην κοινωνία, δίπλα στην παράταξη που πίστεψα από μικρό παιδί, ακόμα και όταν ήταν “αντιεμπορικο” να μιλάω για το ΠΑΣΟΚ, γιατί πίστεψα στις αρχές και τις αξίες της 3ης του Σεπτέμβρη.

Τώρα πια, χαράσσουμε μαζί μια νέα εποχή για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας μια νέα “3η Σεπτεμβρίου”.

Είναι η μάχη του αυτονόητου για εμένα, τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μου. Μαζί, να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο για την πατρίδα μας και ο καθείς να εκπροσωπήσει την εκλογική του περιφέρεια κοιτώντας στα μάτια τον πολίτη.

Να αφουγκραστουμε τα προβλήματα της κοινωνίας και να αφήσουμε εκτός τις λογικές του κομματικού μηχανισμού, εκτός την λογική του παράγοντα ή του επηρμένου πολιτικού του “θα” και του “γραφείου”. Αυτή την μάχη για ένα νέο πολιτικό ήθος, δίνω μαζί με τους συνεργάτες μου καθημερινά, αδιάλειπτα και σε μια περιοχή, όπως η Β περιφέρεια της Θεσσαλονίκης, που έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Είναι τόσο αστική, όσο και αγροτική περιοχή.

Τόσο λαϊκή όσο και μεσοαστική. Ξεκινά στην Θάλασσα και καταλήγει στο Βουνό, έχει εύφορες πεδιάδες και βιομηχανικές περιοχές. Θα έλεγε κανείς πως είναι η μικρογραφία όλης της Ελλάδας.

Επιγραμματικά θα μπορούσα να τονίσω τα εξής προβλήματα που ταλανίζουν τους συμπολίτες μου: Τις σημαντικές οικονομικές αδικίες εις βάρος των παραγωγών και των κτηνοτρόφων στην ευρύτερη περιοχή, ζητήματα υποδομών, μεταφορών και την υποβάθμιση της Παιδείας και της Υγείας στην περιοχή. Θυμίζω πως είναι σε εξαγγελία μεγαλεπίβολα έργα όπως λ.χ η μαρίνα της Μηχανιώνας ή το τεχνολογικό πάρκο thessintech που δεν έχουμε δει ούτε ταμπέλα στις περιοχές που να προμηνύουν έργα. Σε ό,τι αφορά το ογκολογικό νοσοκομείο, είναι πολύ σημαντικό που γίνεται στην δυτική πλευρά της πόλης της Θεσσαλονίκης επιτέλους, ωστόσο, τα αρχικά σχέδια το τοποθετούσαν στην περιοχή του Ωραιοκάστρου. Στην Σίνδο, τα Πανεπιστημιακά τμήματα είναι υπ’ατμόν και σε όλα αυτά αν προσθέσουμε τα υψηλότατα ποσοστά ανεργίας, ιδίως στους νέους, θα έλεγε κανείς πως οι πολίτες της Β Θεσσαλονίκης είμαστε πολίτες “β κατηγορίας” χάριν στην διαχείριση και την πολιτικής της εξαγγελίας εδώ και μια δεκαετία από ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ.

Άνθρωποι του μεροκάματου, βίωσαν αδικίες άνευ προηγουμένου κατά την δεκαετία αυτή και εισέπραξαν μόνο υποσχέσεις. Καταλήξαμε να γίνουμε μια πόλη “μακέτας” και πιστεύω πως δεν αξίζουμε ως Θεσσαλονικείς αυτό που ζούμε.

Η Θεσσαλονίκη πάντα, αποτελούσε πυλώνα προοδευτισμού και παράδειγμα προς μίμηση για όλη την επικράτεια. Με τον πολιτισμό της, την διαφορετικότητα και τον λαό της να εξάγουν διαχρονικά πολιτισμό, δεν μπορεί να καταλήξαμε η πόλη που γίνεται γνωστή για χούλιγκαν, γυναικοκτονίες και δημόσια έργα που γίνονται ανέκδοτο μαζί με τις αστικές συγκοινωνίες.

Σε αυτό το ζοφερό παρόν, θέλω με τον τρόπο που πολιτεύομαι να είμαι ειλικρινής, να μην παρεκκλίνει ο λόγος απ’ τις πράξεις μου και το κυριότερο, να γυρνάω το βράδυ στο σπίτι μου, περήφανα εξουθενωμένος γιατί δίνω την μάχη της κοινωνίας, του “σταυρού” αξιακά, χωρίς παλαιοκομματικές νοοτροπίες και να κοιτάζω τα 4 παιδιά μου και την γυναίκα μου στα μάτια ξέροντας πως αυτοί είναι και θα είναι για πάντα το δικό μου καταφύγιο και εγώ το δικό τους.

Πιστεύω στην πολιτική, πιστεύω στο ΠΑΣΟΚ και πιστεύω πως μαζί, μπορούμε να κάνουμε την Β Θεσσαλονίκης, μία περιφέρεια -προτυπο.

Που φροντίζει για τους πολίτες, τους επαγγελματίες και δεν διώχνει μακριά τις νέες και τους νέους, που έχουν ουσιαστική εκπροσώπηση στη Βουλή και όχι μια σχέση συναλλαγής.

Γιατί για αυτή την πολιτική, αξίζει να μάχεται κανείς.