Μαρία Καρυστιανού: Η μάνα-σύμβολο απέναντι στην συγκάλυψη για το έγκλημα των Τεμπών

“Έχω κληθεί να μιλήσω για τη δολοφονία της κόρης μου. Για ένα πολύνεκρο έγκλημα”.

Με αυτά τα λόγια σηκώθηκε από τη θέση της και ξεκίνησε την κατάθεση της στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής η Μαρία Καρυστιανού. Συγκλονιστικά 15 λεπτά που καταγράφηκαν στην ιστορία. 15 λεπτά που την μετέτρεψαν από τη μια μέρα στην άλλη από την μητέρα της αδικοχαμένης Μαρθης στην μάνα-σύμβολο απέναντι στην συγκάλυψη που επιχειρείται για το έγκλημα των Τεμπών με την απώλεια 57 συνανθρώπων μας.

Η πρόεδρος του συλλόγου θυμάτων του δυστυχήματος δεν μάσησε τα λόγια της απέναντι στους βουλευτές. Που όσοι έχουν συνείδηση, θα την βλέπουν για πολλά χρόνια στα όνειρα τους. Μαζί με τις Ερινύες που σε όλους κάποια στιγμή εμφανίζονται.

“Φανταστείτε να χάνατε ένα παιδί σας από ιατρικό λάθος. Από αδιαφορία. Από ελλειπείς γνώσεις. Και αντί ο γιατρός να οδηγείται στην δικαιοσύνη για να δικαστεί να παραπέμπεται στον ιατρικό σύλλογο” ανέφερε με περίσσεια αξιοπρέπεια και θάρρος. Ενώ στην συνέχεια δεν δίστασε να μιλήσει για συγκάλυψη αλλά και να ρίξει τα βέλη της στον τότε υπουργό Κώστα Καραμανλή.

Η ολιστική παιδίατρος από Θεσσαλονίκη, μια πολύ γνωστή γιατρός με αρκετούς γονείς να εμπιστεύονται τα παιδιά τους στις γνώσεις της, σηκώνει – μαζί και με άλλους συγγενείς – στην πλάτη της πλέον όχι μόνο τις 57 ψυχές που αναζητούν δικαίωση αλλά και τις 800.000 υπογραφές που μέχρι σήμερα καταγγέλλουν πολιτική συγκάλυψη.

Μεγάλωσε στα έδρανα της Ιατρικής του ΑΠΘ, ειδικεύτηκε στην παιδιατρική στους διαδρόμους του Λοιμωδών και του ΑΧΕΠΑ όμως η μετάβασή της στην Αγγλία και η εξειδίκευση σε θεραπείες όπως η Μεταβολομική, η Κβαντική Ιατρική, η Γνωστική Ομοιοπαθητική, το Functional medicine και η Νευροανάδραση ίσως και να της χάρισε αυτή την ολύμπια ψυχραιμία που διακρίνουμε σε κάθε της δημόσιο λόγο.

“Με βλέπετε εδώ μόνη μου, αλλά δεν είμαι. Φανταστείτε 57 ανθρώπους δίπλα μου και τις οικογένειές τους. Και 180 τραυματίες δίπλα μου και τις οικογένειές τους. Και φανταστείτε, επίσης, κάθε άνθρωπο που ανέβηκε σε αυτό το τρένο όλα αυτά χρόνια“. Ανατριχίλα…

Όπως ήταν φυσικό λοιδορήθηκε. Για γραμμένη από άλλους ομιλία, για υποψηφιότητα στις εκλογές. Για πολιτική μεροληψία. Αλλά το χειρότερο είναι ότι η ομιλία της “θάφτηκε”. Έπαιξε 6ο και 7ο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Σχεδόν καμία εκπομπή δεν αφιέρωσε ολόκληρη την ομιλία της. Για τα περισσότερα mainstream media αντιμετωπίζεται ως ένα κομμάτι του παζλ ενός ακόμη θέματος επικαιρότητας. Γιατί μάλλον δεν αρέσουν αυτά που λέει. Γιατί βρίσκει υποστηρικτές στο μεγάλο κοινό. Αυτό που πλέον δεν παρακολουθεί ειδήσεις και ενημερωτικές εκπομπές.

Ακόμα και οι δικαστικές εξελίξεις για μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες, λίγες ώρες πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος, δεν είναι πρώτο θέμα σε μερικά ΜΜΕ. Σε αντίθεση με τους παλαιοχριστιανούς και τίνος είναι βρε γυναίκα το παιδί. Εδώ μας προέκυψε εξάρθρωση τρομοκρατικής οργάνωσης. Μια μέρα πριν την επέτειο μνήμης.

“Με ενοχλεί να ξυπνάω το πρωί και να μην κάνω τίποτα για να αποδώσω δικαιοσύνη στη μνήμη της και στην μνήμη όλων των θυμάτων. Αυτό μου δίνει ζωή“ είπε προχθές στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Και εμείς θα είμαστε με αυτή τη γυναίκα για να μην υπάρξει κανένα πρωί που θα σκεφτεί να τα παρατήσει. Μέχρι τέλους, μέχρι την οριστική δικαίωση.