Μανώλη Λιδάκη «Γρήγορα να γυρίζεις πίσω» γιατί μας έλειψες

Ενας ολοκαίνουργιος δίσκος που ακούσαμε και τον περιγράφουμε γιατί μας άρεσε πολύ.

Μανώλη Λιδάκη «Γρήγορα να γυρίζεις πίσω» γιατί μας έλειψες

Αρχικά θα το πω με λίγα λόγια δίνοντας την είδηση: Ο Μανώλης Λιδάκης έβγαλε δίσκο. Επέστρεψε στη δισκογραφία. Επέστρεψε στη ζωή και στη δημιουργία.

Και το έκανε παίρνοντας ένα μεγάλο ρίσκο: Να αναμετρηθεί με σπουδαία τραγούδια που σε πρώτη εκτέλεση τα είπαν γυναίκες και τα «σημάδεψαν» τόσο ώστε να μην είναι εύκολο να ξανατραγουδηθούν. Το αποτέλεσμα που καταγράφεται στο άλμπουμ «Κυρίες… τα σέβη μου» είναι εξαιρετικό γιατί έχει συναίσθημα, σεβασμό στα τραγούδια, θαυμασμό στις γυναίκες που τα ερμήνευσαν πρώτες.

Για μένα ο Μανώλης Λιδάκης είναι η σημαντικότερη «φωνή» του ελληνικού τραγουδιού. Πρώτος ανάμεσα σε πολλούς σπουδαίους. Η «ζεστασιά» του, η τοποθέτησή του, η χροιά της φωνής και το «συγκρατημένο πάθος» του με κάνουν να τον ξεχωρίζω και να τον αγαπώ πολύ. Δεν είναι, βέβαια, μόνο η αξία της φωνής του που με κάνει να αγαπώ τον Λιδάκη. Είναι και τα «όχι» που έχει πει όλα αυτά τα χρόνια. Η άρνησή του να βαφτιστεί από τις δισκογραφικές εταιρείες ως «ο νέος Γιάννης Πάριος» και η επιλογή του να πάει από τον δύσκολο δρόμο φτιάχνοντας ρεπερτόριο με λίγα αλλά «ακριβά» τραγούδια. Την ίδια ώρα που η φωνή του τον κατατάσσει στους σπουδαίους Έλληνες καλλιτέχνες, οι γνώσεις του στην μουσική και η δυνατότητά του να παίζει έγχορδα και να γράφει τραγούδια, προσθέτουν πολλούς «πόντους» σε αυτό που λέμε «αξία» και επίδραση στο χώρο.

Οι γνώσεις του στη μουσική φάνηκαν ξεκάθαρα και στις επιλογές των τραγουδιών για το άλμπουμ «Κυρίες… τα σέβη μου». Η ισορροπία μεταξύ πασίγνωστων, απλώς γνωστών και εντελώς άγνωστων τραγουδιών είναι χαρακτηριστικός. Το cd έχει ΚΑΙ το «Η σκιά μου κι εγώ» του Τσιτσάνη αλλά έχει ΚΑΙ το «Σε γύρεψα» των Κραουνάκη – Τριπολίτη. Έχει το «Κάτω απ’ τη μαρκίζα» των Σπανού – Ελευθέριου αλλά έχει ΚΑΙ το «άγνωστο διαμάντι» του Αντώνη Απέργη «Γρήγορα να γυρίζεις πίσω» το οποίο ερμήνευσε και αμέσως μετά σκοτώθηκε η νεαρή τραγουδίστρια Σοφία Ασσυχίδου, μια φωνή που σίγουρα αν ζούσε θα άφηνε το στίγμα της στην ελληνική δισκογραφία.

Τι άλλο έχει το νέο άλμπουμ του Μανώλη Λιδάκη; Την ωραία έκπληξη του να ακούς το «Αν πεθάνει μια αγάπη», αλλά όχι από τη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου. Να ακούς το «Νύχτα στάσου» με ανδρική φωνή κι όχι με την χαρακτηριστική ερμηνεία της Λίτσας Διαμάντη. Ο δίσκος κυκλοφορεί ψηφιακά και σύντομα σε LP και cd από το Ogdoo Music Group.

Υ.γ.: Μου αρέσουν τα λάθη, οι μικρές ρωγμές, οι «ανορθογραφίες» στα πράγματα που αγαπώ. Ο τίτλος του συγκεκριμένου τραγουδιού στο YouTube λέει «να γυρίσεις πίσω» ενώ ο πραγματικός είναι «να γυρίζεις πίσω». Έχει μεγάλη διαφορά, το «να γυρίσεις» από το «ΝΑ ΓΥΡΙΖΕΙΣ». Αν είσαι ερωτευμένος καταλαβαίνεις αυτό που σου λέω… Το τραγούδι ηχογραφήθηκε εδώ στη Θεσσαλονίκη στο στούντιο του Γιώργου Καζαντζή «Πολύτροπον», στην Καλαμαριά, το 2005 αλλά όταν το 2006 κυκλοφόρησε, η Σοφία Ασσυχίδου είχε σκοτωθεί σε τροχαίο λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη επιστρέφοντας στην Αθήνα όπου τραγουδούσε με την Λίτσα Διαμάντη. Χαίρομαι διπλά, λοιπόν, που ο Λιδάκης έβαλε αυτό το υπέροχο, τρυφερό, ερωτικό τραγούδι στο δίσκο του γιατί, εκτός από τιμή προς τον Αντώνη Απέργη, είναι κι ένα ωραίο «μνημόσυνο» σε αυτό το κορίτσι που δεν ξέρουμε πραγματικά πού θα μπορούσε να φτάσει στα 19 χρόνια που πέρασαν από τότε. Ακούστε το και πείτε μου αν συμφωνείτε.

Βρείτε τα τραγούδια στις ψηφιακές πλατφόρμες: Spotify: https://spoti.fi/ iTunes/Apple Music: https://apple.co/3Tqv8cW Deezer: https://bit.ly/3vgaBj5 Υoutube: https://www.youtube.com/playlist?list=PLMK4tD4Ie1rjhfkN4SX_MmlA53Y0dFlHt