Μακρύ, καυτό καλοκαίρι

Του Γιάννη Νισύριου

Το θερμόμετρο των θερινών μηνών ανεβαίνει απότομα, προοιωνίζοντας τα αβέβαια, ακαθόριστα αλλά και δραματικά γεγονότα που θα επακολουθήσουν. Ήδη οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί στις μέρες μας.

Δεν είναι μόνο ο επερχόμενος καύσωνας που, όπως κάθε χρόνο, είναι βέβαιο πως θα προκαλέσει ασφυξία, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις και κινδύνους πυρκαγιάς στα δάση. Δεν είναι μόνο οι λογαριασμοί του ρεύματος που εκτοξεύονται στα ύψη, δίχως προοπτική εκτόνωσης. Δεν είναι ούτε μόνο η ακανθώδης αναμονή για την έλευση της πολυσυζητημένης επισιτιστικής κρίσης. Ούτε η αναζήτηση εναλλακτικών ενεργειακών λύσεων και οι περικοπές στα κλιματιστικά, ώστε να λειτουργούν με χαμηλούς ρυθμούς έντασης. Ούτε μόνο ασφαλώς οι αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης, που κινούνται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και οι σαρωτικές ανατιμήσεις στα καύσιμα.

Είναι και ο Ερντογάν που τέτοια περίοδο, αρχές του θέρους, προκαλεί με στρατιωτικές ασκήσεις, με παράνομες NAVTEX,που απειλεί την κυριαρχία μας στο Αιγαίο και στα νησιά και που αντιστρατεύεται τη λογική του διεθνούς δικαίου με αυθαίρετες ερμηνείες και παραπλανητικές διακηρύξεις .Ακούμε συχνά στα ΜΜΕ πρώην και νυν στρατηγούς, ναυάρχους, επίτιμους αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων, γεωστρατηγικούς αναλυτές, ειδικούς διεθνολόγους ,τουρκολόγους και δε συμμαζεύεται να αυτοεπαναλαμβάνονται, διατυπώνοντας τα ίδια κοινότυπα επιχειρήματα και τις ίδιες ανερμάτιστες συνήθως εικασίες τους. Μας επαναλαμβάνουν πανομοιότυπες διαπιστώσεις, πως ο Ερντογάν ενεργεί επιθετικά εναντίον της Ελλάδος για εσωτερική κατανάλωση ή εν όψει εκλογών ή για να στρέψει το ενδιαφέρον των Τούρκων μακριά από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό.

Τα ίδια έλεγαν και πριν χρόνια ώστε δεν κατανοούμε -και αν ακόμη αυτά είχαν ίχνος αλήθειας- γιατί θάπρεπε να μας απασχολούν ιδιαίτερα, μια και το κυρίως θέμα ήταν πως οι ενέργειες του Ερντογάν κατέληγαν πάντα σε βάρος μας.

Αλλοι πάλι βαφτίζουν ως εκνευρισμό τη συμπεριφορά του Ερντογάν και αντίπραξη στην ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Κογκρέσο που όπως λένε εξέθεσε την Τουρκία στη διεθνή κοινή γνώμη. Είναι οι ίδιοι όμως που αν ο Ερντογάν σταματούσε τις προκλήσεις στο Αιγαίο, τότε θα λέγαν πως τα χειροκροτήματα υπέρ του Μητσοτάκη λειτούργησαν κατευναστικά για τον «Σουλτάνο» υποχρεώνοντάς τον σε αναδίπλωση.

Αλλοι λένε πάλι πως η Τουρκία εκτίθεται με τη συμπεριφορά της ενώ η Ελλάδα αναβαθμίζεται και συνεπώς δε χρειάζεται καμιά απολύτως αλλαγή της εθνικής μας στάσης απέναντί στη γείτονα χώρα. Η τοποθέτηση αυτή είναι εκ των πραγμάτων αστήρικτη αφού κανένα πρόβλημα δεν έχει λυθεί μέχρι τώρα στις μεταξύ μας σχέσεις και καμιά αποτρεπτική δύναμη δεν ενόχλησε την Τουρκία από το να πραγματώσει τα έκνομα σχέδιά της Αντίθετα, το νήμα θα άρχιζε να ξετυλίγεται αν η Ελλάδα επέμενε στις προαναγγελθείσες κυρώσεις της ΕΕ κατά της Τουρκίας που ως απόφαση ήταν επί τάπητος σε τρείς διαδοχικές συνόδους, αν η Τουρκία δεν απέσυρε το ερευνητικό σκάφος της από τα χωρικά μας ύδατα.

Έτσι, σήμερα οι αυθαιρεσίες συνεχίζονται. Νέα ερευνητικά σκάφη ετοιμάζονται να παραβιάσουν ζωτικά συμφέροντα της χώρας, ο εποικισμός των Βαροσίων στην Αμμόχωστο είναι επί θύραις ,οι βανδαλισμοί στην Αγία Σοφία συνεχίζονται και τα νησιά απειλούνται τώρα ευθέως, με τη ρητορική του Τσαβούσογλου στα ύψη και με ΕΕ και ΗΠΑ να παραβλέπουν τις πρωτοφανείς αυτές επιθέσεις, τις ανάρμοστες για χώρα του 21ου αιώνα λεκτικές συμπεριφορές αξιωματούχων και μιλούν για διαφορές ως προς τον ορισμό των θαλασσίων ζωνών και όχι ως προκλητικές παραβιάσεις του θαλάσσιου και εναέριου χώρου μας. Και ύστερα από όλα αυτά κυβερνητικοί υπουργοί μας λένε για ψυχραιμία που φέρνει αποτελέσματα και αναβαθμίζει το ρόλο μας. Δηλαδή να μην κάνουμε τίποτα ούτε σε διπλωματικό ούτε σε επιχειρησιακό επίπεδο. Η μάλλον να κάνουμε ό,τι μας λένε η ΕΕ και οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ. Τότε ενεργούμε τάχιστα.

Ετσι κατάσχαμε και αποστείλαμε προ ημερών στις ΗΠΑ φορτίο αργού ιρανικού πετρελαίου που μεταφερόταν από ρωσικό δεξαμενόπλοιο στις 15 Απριλίου στα ανοιχτά της Εύβοιας με κίνδυνο να εμπλακούμε σε διπλωματικό επεισόδιο με το ΙΡΑΝ και τώρα αγωνιούμε να σώσουμε τους ναυτικούς μας από τους μουσουλμάνους «φρουρούς της επανάστασης». Πάντα όμως υπάρχει, όπως και στην εξωτερική πολιτική έτσι και στα θέματα θαλασσίων ζωνών και παραβιάσεων, η αλλαγή πλεύσης όπως λένε οι ναύαρχοι.

Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δείχνει αδύνατον με την παρούσα κυβέρνηση. Το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε απ’αυτήν είναι ένα μακρύ καυτό καλοκαίρι. Ας περάσει τουλάχιστον σύντομα.