Μακέτες και selfie

Άρθρογραφεί στο TheOpinion ο Νίκος Σδούγγος, πολιτικός επιστήμονας και μέλος του ΔΣ της Δημοτικής Επιχείρησης Πληροφόρησης Θεάματος και Επικοινωνίας.

Κυκλοφορώντας στην πόλη και μιλώντας με πολύ ομολογουμένως κόσμο μπορείς να ακούσεις πολλών ειδών κριτικές για την διοίκηση του δήμου. Είτε για αστοχίες στην αποκομιδή των απορριμμάτων, είτε για ελλιπείς παρεμβάσεις στον τομέα της βιώσιμης κινητικότητας, είτε για διαφορά αντίληψης στον τομέα του πολιτισμού. Έχοντας το προνόμιο να βρίσκομαι κοντά στον Κωνσταντίνο Ζέρβα από το 2012 έχω την πολυτέλεια να λέω τα πράγματα με το όνομά τους και να μην κρύβομαι. Απαντώ τις περισσότερες φορές σε όλες τις καλόπιστες κριτικές με αποδείξεις τα έργα. Τις πολυλοιδορημένες ασφαλτοστρώσεις, τις παρεμβάσεις στα πεζοδρόμια, τις παρεμβάσεις στις παιδικές χαρές και τους ποδηλατοδρόμους με τις όποιες εγγενείς παθογένειες τους συνοδεύουν.

Δέχομαι ότι σε ένα βαθμό μια καλόπιστη κριτική ότι μπορεί να βελτιώσει και εν πολλοίς να συνεφέρει μια διοίκηση από έναν ενδεχόμενο λήθαργο εξουσίας στον οποίο μπορεί να έχει περιέλθει. Δέχομαι επίσης ότι μια καλόπιστη κριτική μπορεί να αντικατοπτρίζει και μια σειρά κοινωνικές ομάδες αλλά και ομάδες κατοίκων που να ταυτίζονται με αυτού του είδους την κριτική. Πολλές δε από αυτές έχουν και πολιτικές προεκτάσεις και είναι ο καθρέφτης πολιτικών παρατάξεων. Ομολογώ όμως ότι την κριτική των selfies και των μακετών ούτε μπορώ να την αντιληφθώ, ούτε να την δεχτώ.

Selfie λοιπόν. Τί προσπαθεί ο ασκών την κριτική αυτή να πετύχει; Να λαϊκίσει, να πετάξει την μπάλα στα μνήματα και να μην μιλήσει για την ταμπακιέρα κρύβοντας την πολιτική του γύμνια. Διότι πως άλλως θα βρεθεί στο προσκήνιο; Με τις προτάσεις του που δεν έχει;

Μακέτες. Κάποιοι μιλούν για έργα μακέτες. Και ερωτώ, είναι μακέτα η διάνοιξη της Αγ. Δημητρίου, είναι μακέτες οι αναπλάσεις στα πεζοδρόμια όλων των κοινοτήτων; Είναι μακέτες οι αναπλάσεις σε αθλητικούς χώρους όπως αυτή στη Ν. Ελβετία; Είναι μακέτες οι 10 εμπορικοί δρόμοι με νέα ταυτότητα;

Εύλογα θα πει κάποιος: «δηλαδή τι μας λες, ότι ξαφνικά γίναμε Βαρκελώνη των Βαλκανίων;»

Προφανώς και όχι!

Αγωνιζόμαστε όμως καθημερινά για να λύσουμε κάθε πρόβλημα. Είμαστε προετοιμασμένοι γι’ αυτό. Έχουμε την γνώση των θεμάτων και της πόλης. Αντίπαλός μας όμως δεν είναι μόνο τα προβλήματα. Αντίπαλός μας είναι η μιζέρια, η γραφειοκρατία, οι παλιές νοοτροπίες και όσοι δίνουν μάχες οπισθοφυλακής. Όσοι μάχονται να μην αλλάξει τίποτε να μην προχωρήσει τίποτε να μην ολοκληρωθεί κανένα έργο υποδομής.

Εμείς όμως βάλαμε τη Θεσσαλονίκη πάνω από όλα κι όχι τους εγωισμούς μας πάνω από τη Θεσσαλονίκη. Λύσεις στα προβλήματα και όχι προβλήματα στις λύσεις. Αυτό έφερε τις μεγάλες επιτυχίες. Βάλαμε τη Θεσσαλονίκη σε όλους τους παγκόσμιους χάρτες. Έτσι θα συνεχίσουμε. Έτσι θα πετύχουμε.