Λευτεριά στην πανεπιστημιακή αστυνομία

Η χθεσινή ήταν ακόμα μια μέρα κατά την οποία ασχοληθήκαμε – από το πουθενά – με την πανεπιστημιακή αστυνομία. 

Μπορεί η βιβλιοθήκη στο ΑΠΘ να θέλει επιδιόρθωση από την τελευταία πλημμύρα, οι φοιτητές να μην προσέρχονται για εξετάσεις φοβούμενοι τα ΜΑΤ, τα κτίρια να καταρρέουν, οι ουρές για φαγητό στις λέσχες να βγαίνουν στην Εγνατία, ο νέος νόμος Κεραμέως να έχει διαλύσει τις διαδικασίες ανοιχτής εκλογής του πρύτανη, ωστόσο εμείς ασχολούμαστε με αυτό που κάποιοι αποκαλούν «πανεπιστημιακή αστυνομία» (γιατί ακούγεται πολύ μιλιταριστικό) ενώ στην ουσία είναι μια ομάδα σεκιούριτι από αυτές που βάζουν τα πολυκαταστήματα για να τηρείται η σειρά στα ταμεία.

Η πληροφορία που πήρε το ρίσκο να δημοσιεύσει χθες μερίδα των ΜΜΕ έκανε λόγο για πολιτική απόφαση απόσυρσης του σώματος από τους πανεπιστημιακούς χώρους. Διαψεύστηκε μετά από λίγο από την ίδια την ΕΛΑΣ. Πολύ κακό για το τίποτα. Άλλωστε κανείς δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αποφασιστεί εκ νέου η απόσυρση του σώματος μιας και, έτσι κι αλλιώς, οι αστυνομικοί με τις στολές στυλ «staff του Παναθηναϊκού» παραμένουν αργόσχολοι κάνοντας βαρετές βόλτες μέσα στο ΑΠΘ με ενδιάμεσες στάσεις στα πιο απόμερα σημεία του campus.

Φαίνεται, λοιπόν, πως το συγκρουσιακό θέμα της παρουσίας αστυνομίας στα πανεπιστήμια φτάνει πια σε ένα οριακό σημείο. Όσο και να το τραβήξεις, όσες τεχνίτες εντάσεις κι αν δημιουργήσεις με τουρνικέ, παρουσία ΜΑΤ και γκρεμίσματα στεκιών, το ζήτημα εξαντλείται στην πράξη γιατί απλά το σώμα αυτό που δημιουργήθηκε δεν μπορεί να προστατέψει κανέναν (πρόσφατο το ρεπορτάζ του TheOpinion με τη διακίνηση ναρκωτικών μεσημεριάτικα στο campus), δεν είναι αποδεκτό από την τεράστια πλειοψηφία καθηγητών και φοιτητών και, βέβαια, έχει μείνει και απροστάτευτο προκαλώντας ζητήματα υπαρξιακά στους ίδιους τους ένστολους που νιώθουν παρείσακτοι. Ναι, το νέο σώμα έχει σοβαρά υπαρξιακά προβλήματα. Δεν το λέμε για αστείο. Είναι και άχαρο και γελοίο, μπορεί και επικίνδυνο να είσαι εργαζόμενος σε ένα νέο σώμα αστυνομίας, να σε πηγαίνουν και να σε φέρνουν σε ένα μέρος όπου είσαι ανεπιθύμητος και δακτυλοδεικτούμενος και να μένεις άπραγος ενώ πληρώνεσαι για να εργάζεσαι. Δε θα εκπλαγούμε αν σύντομα τα ίδια τα μέλη της πανεπιστημιακής αστυνομίας απαιτήσουν να δοθεί ένα τέλος σε αυτήν την αστειότητα.

Τα ρεπορτάζ χθες είχαν τίτλο «Τέλος η πανεπιστημιακή αστυνομία». Όσο κι αν το διέψευσε η ηγεσία της ΕΛΑΣ, η διαπίστωση είναι αληθής. Η ιδιότυπη αυτή αστυνομία διαλύθηκε εξ ων συνετέθη γιατί δεν θα μπορούσε ποτέ να προσφέρει κάτι μέσα στα πανεπιστήμια. Δεν «ταιριάζει» με την ιδέα του πανεπιστημίου η έννοια της «παρακολούθησης», της «αστυνόμευσης» και των ελέγχων. Όσοι βιώνουν το πανεπιστήμιο από μέσα το ξέρουν: η ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας ήταν πάρα πολύ πίσω στην υποτιθέμενη λίστα αναγκών και προτεραιοτήτων των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

Υπάρχει, ωστόσο, ακόμα ένας σημαντικός συγκυριακός λόγος που η πανεπιστημιακή αστυνομία θα καταργηθεί: Άλλαξαν οι πολιτικοί συσχετισμοί και η κυβέρνηση, που από την αρχή είδε το ζήτημα αποκλειστικά και μόνον ψηφοθηρικά, δεν είναι διατεθειμένη να χάσει καμιά ψήφο κεντρώου. Διότι αυτό ακριβώς προκάλεσαν τα τελευταία γεγονότα με την χρήση δακρυγόνων στη συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου: Έκαναν τους ψηφοφόρους του κέντρου και της κεντροδεξιάς να εξοργιστούν και να αντιδράσουν. Το επικοινωνιακό πλήγμα ήταν μεγαλύτερο από όσο τα επιτελεία της κυβέρνησης μπορούσαν να υπολογίσουν. Είναι θέμα χρόνου πλέον να παρθεί «πρωθυπουργική πρωτοβουλία» κατάργησης του σώματος «για λόγους κοινωνικής ειρήνης» (στη λογική «εμείς θέλαμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας. Αν είναι να συγκρουστεί η κοινωνία για το θέμα, αποσύρουμε την αστυνομία).

Κλείνοντας ας θυμίσουμε κάτι σε όσους εύκολα «τρώνε το τυράκι» της «άοπλης» πανεπιστημιακής αστυνομίας που… «αθώα» σκέφτηκε μια κυβέρνηση να επιβάλλει «για το καλό των φοιτητών». Η αστυνομία ήταν πάντα μέσα στα ιδρύματα. Με ασφαλίτες που φορούσαν και φορούν πολιτικά. Η αστυνομία επίσης έχει ανά πάσα στιγμή το δικαίωμα αυτεπάγγελτα να μπει στα πανεπιστήμια όταν τελείται μια αξιόποινη πράξη (όπως η διακίνηση ναρκωτικών που συμβαίνει καθημερινά μέσα και έξω από το ΑΠΘ χωρίς να ιδρώνει κανενός το αφτί). Η αστυνομία, τέλος, είναι ήδη από την πρώτη καραντίνα μέσα στα ιδρύματα. Με ΜΑΤ. Έχει διαλύσει καταλήψεις, έχει γκρεμίσει στέκια, έχει ρίξει χημικά σε κλειστές αίθουσες διδασκαλίας, έχει εκτοξεύσει κρότου λάμψης σε ευθεία βολή απέναντι σε φοιτητές, έχει δείρει, έχει συλλάβει… Αν τα έχει κάνει όλα αυτά ενώ αντιδρούν στην παρουσία της φοιτητές και κοινωνία, σκεφτείτε τι θα είχε κάνει σε περίπτωση που μέναμε άπραγοι.

Υ.γ.: Λευτεριά στους εργαζόμενους στο νέο σώμα αστυνομίας των πανεπιστημίων. Μην τους τυραννάτε άλλο. Και μην τους χρησιμοποιείτε.