Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, υποκλινόμαστε στο μεγαλείο σου!

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πολλά από την υποκριτική τέχνη. Ούτε είμαι πολύ φίλη με τον κινηματογράφο. Έχω όμως μια ιδιαίτερη σχέση με το θέατρο, είτε μοντέρνο είτε αρχαίες τραγωδίες.

Πριν λίγες μέρες όμως είδα την ταινία “Φόνισσα”, με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ένα έργο δύσκολο και αρκετά βαρύ, βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Η ερμηνεία της ηθοποιού για άλλη μια φορά καθηλωτική. Κι ενώ η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή, ο τρόπος παιξίματός της σε έκανε να αγωνιάς για το τι θα γίνει στην επόμενη σκηνή ή στο τέλος.

Για ακόμα μια φορά, η ηθοποιός δε δίστασε να “τσαλακωθεί” κι από μια εντυπωσιακή γυναίκα να μεταμορφωθεί σε μια ηλικιωμένη που δολοφονεί μικρά κορίτσια.

Το παγωμένο και ψυχρό βλέμμα της, οι σιωπές της που “έλεγαν” όσα τα λόγια δεν μπορούσαν, κατέστησαν την ταινία  μια από τις καλύτερες του ελληνικού κινηματογράφου.

Όπως και στην “Ευτυχία”, έτσι και στη “Φόνισσα” η Καραμπέτη αποδεικνύει το μεγαλείο του ταλέντου της και την ευρεία γκάμα που μπορεί να παίξει.

Σε πολλά σημεία μάλιστα, η ίδια μαζί με την Μαρία Πρωτόπαππα που υποδυόταν την μητέρα της, πήραν πάνω τους την ταινία, χαρίζοντας στους θεατές μια από τις καλύτερές τους ερμηνείες.

Η συγκεκριμένη ταινία φαίνεται σαν όαση μέσα στις κακές ερμηνείες που κατά καιρούς έχουμε δει τόσο στη μικρή όσο και στη μεγάλη οθόνη.

Και αυτό, κατά ένα μεγάλο ποσοστό οφείλεται στην Καρυοφυλλιά Καραμπέτη!