Η έξαρση της βίας μεταξύ ανηλίκων προκαλεί ανασφάλεια και φόβο

Αρθρογραφεί στο TheOpinion ο Απόστολος Ελευθερίου, Πρόεδρος Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου, «Αριστοτέλης».

Ως Πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Δήμου Κορδελιού Ευόσμου «Αριστοτέλης» , αλλά κι ως γονέας, εκφράζω την έντονη ανησυχία μου για τα περιστατικά βίας μεταξύ ανηλίκων που παρατηρούνται στα σχολεία της περιοχής μας. Η έξαρση της βίας μεταξύ ανηλίκων προκαλεί ανασφάλεια και φόβο στην εκπαιδευτική κοινότητα και στην κοινωνία συνολικά. Η εικόνα δεκάδων εξωσχολικών να επιτίθενται σε μαθητές και καθηγητές κατά τη διάρκεια του μαθήματος δεν πρέπει να επαναληφθεί ποτέ. Η ασφάλεια των παιδιών μας είναι αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα και απαιτεί συντονισμένη δράση από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.

Στον Δήμο Κορδελιού Ευόσμου, όπου ο μέσος όρος ηλικίας είναι ο χαμηλότερος στην Ελλάδα, οι περισσότεροι μαθητές επιδεικνύουν παραδειγματική συμπεριφορά. Ωστόσο, τα περιστατικά βίας δεν μπορούν να αγνοηθούν ή να υποτιμηθούν. Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά όταν τα φαινόμενα αυτά επαναλαμβάνονται συστηματικά και έχουν διαστάσεις κοινωνικού προβλήματος. Οι αιτίες αυτών των φαινομένων είναι πολυπαραγοντικές και σχετίζονται με την κοινωνική απομόνωση, την έλλειψη ψυχολογικής υποστήριξης, αλλά και την υποτίμηση της παιδείας ως βασικού παράγοντα κοινωνικοποίησης και διαπαιδαγώγησης.

Ζητώ να οργανωθεί άμεσα σύσκεψη εκπροσώπων γονέων, εκπαιδευτικών, δημοτικών αρχών και αστυνομικών φορέων, ώστε να εξεταστούν συγκεκριμένες δράσεις πρόληψης και αντιμετώπισης της βίας στα σχολεία μας. Απαιτούμε συγκεκριμένες και μετρήσιμες δεσμεύσεις, όπως:

• Η παρουσία εξειδικευμένων επαγγελματιών ψυχικής υγείας στα σχολεία, ώστε να εντοπίζονται και να υποστηρίζονται τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα.
• Η ενίσχυση των μέτρων φύλαξης στους σχολικούς χώρους με την τοποθέτηση προσωπικού ασφάλειας, ιδίως σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως “υψηλού κινδύνου”.
• Η ενεργοποίηση προγραμμάτων ευαισθητοποίησης και επιμόρφωσης τόσο των μαθητών όσο και των γονέων σε θέματα πρόληψης της βίας και διαχείρισης συγκρούσεων.
• Η προώθηση συνεργασιών με κοινωνικούς φορείς και οργανώσεις που ειδικεύονται στην υποστήριξη παιδιών και εφήβων.

Η προστασία των μαθητών είναι συλλογική ευθύνη όλων μας. Ως γονείς, καθηγητές και πολίτες, οφείλουμε να συνεργαστούμε ώστε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον μάθησης ασφαλές και υγιές. Η πρόληψη πρέπει να ξεκινά από την οικογένεια, να ενισχύεται στο σχολείο και να υποστηρίζεται από την κοινωνία. Η εκπαίδευση των παιδιών σε αξίες όπως ο σεβασμός, η υπευθυνότητα και η αλληλεγγύη είναι καθοριστικής σημασίας. Οι γονείς πρέπει να αποτελούν πρότυπα συμπεριφοράς και οι εκπαιδευτικοί να ενδυναμώνουν τις θετικές κοινωνικές δεξιότητες.

Θυμάμαι τον πατέρα μου να με καθοδηγεί από μικρή ηλικία, μαθαίνοντάς μου πώς να προστατεύω τους ανθρώπους μου. Η εικόνα του να με παρακαλεί να συνοδεύω την αδερφή μου από το σχολείο και το φροντιστήριο είναι βαθιά χαραγμένη στη μνήμη μου. Αυτή η έννοια της προστασίας και της υπευθυνότητας είναι κάτι που προσπαθώ να μεταδώσω και στα παιδιά μου σήμερα. Περιμένω καθημερινά να δω την κόρη μου να μπαίνει και να βγαίνει με ασφάλεια από το σχολείο της. Γιατί γνωρίζω καλά ότι η προστασία δεν είναι μόνο φυσική παρουσία. Είναι και λόγος, κατανόηση και στήριξη.

Αναρωτιέμαι όμως: Πώς μπορούμε να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια των μαθητών μας σε μια κοινωνία όπου η βία έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο; Πώς μπορούμε να καλλιεργήσουμε στα αγόρια μας αξίες σεβασμού και υπευθυνότητας ώστε να προστατεύουν τις μαθήτριες και τους συμμαθητές τους από κάθε απειλή; Η απάντηση είναι πολύπλοκη αλλά όχι ανέφικτη. Απαιτεί συλλογική δράση, ουσιαστική παρέμβαση και συνεχή προσπάθεια για να καλλιεργηθεί μια κουλτούρα μηδενικής ανοχής στη βία.

Δεν είναι αρκετό να καταδικάζουμε τα περιστατικά. Πρέπει να τα προλαμβάνουμε. Πρέπει να δημιουργήσουμε σχολεία που θα παρέχουν ασφάλεια και στήριξη, όπου οι μαθητές θα μπορούν να αναπτύσσουν τον χαρακτήρα και τις δεξιότητές τους χωρίς να φοβούνται για τη σωματική ή ψυχική τους ακεραιότητα. Αυτό είναι το χρέος μας ως γονείς, πολίτες και υπεύθυνοι φορείς.

Είμαι εδώ, όχι μόνο για να εκφράσω την ανησυχία μας αλλά για να αγωνιστώ μαζί με κάθε γονέα και κάθε συμπολίτη μου για ένα καλύτερο και ασφαλέστερο αύριο για τα παιδιά μας από οποιαδήποτε θέση, οποιαδήποτε στιγμή.

Απευθύνω έκκληση τόσο προς τα παιδιά μας που πίστεψαν σε ένα trend που δεν είναι ούτε αστείο ούτε καλόγουστο να το σταματήσουν τώρα, πριν να είναι αργά, πριν ζήσουμε χειρότερες από την προ ολίγου ημερών επίθεση ζήσαμε.

Ζητώ από την Αστυνομία να ενισχύσει την παρουσία της γύρω στα σχολεία μας έτσι ώστε να ενισχυθεί σε πρώτο βήμα το αίσθημα της ασφάλειας σε παιδιά, γονείς και καθηγητές κι έπειτα η ασφάλεια αλλά και η πρόληψη να αποτελέσουν κουλτούρα ζωής για όλους μας.