H αύρα του Τσίπρα αφορά μόνο ένα κόμμα

“Σκιά Τσίπρα σε δύο κόμματα” και μία ανάλυση με στατιστική που δείχνει σχεδόν μοιρασμένα ποσοστά. Τι ακριβώς συμβαίνει;

Aρχικά όλα αυτά μετρήθηκαν πριν την παρουσία του πρώην πρωθυπουργού στην παρουσίαση του Ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Επομένως ο Τσίπρας στην πράξη έδειξε πως για τον ίδιο υπάρχει μόνο ένα κόμμα. Με επιφυλακτικότητα; ΝΑΙ. Με ενστάσεις με επιμέρους χειρισμούς; NAI. Mε δεύτερες ίσως σκέψεις; ΝΑΙ. Δεν έχει όμως καμία διάθεση να κρατήσει ισορροπίες με τη Νέα Αριστερά. Το προσπάθησε μέχρι την αποχώρηση των στελεχών από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Από εκεί και πέρα ο καθένας τον δρόμο και τις ευθύνες του.

Με τη γενναία του παραίτηση ο φυσικός αρχηγός του χώρου παραμέρισε κι άνοιξε τον δρόμο στο νέο ρεύμα να περάσει. Μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες αρχηγός εξελέγη ο Στέφανος Κασσελάκης. Ο Τσίπρας σέβεται την “ετυμηγορία” των μελών. Κράτησε στάση ουδετερότητας σε όλη την εσωκομματική διαδικασία και όλους αυτούς τους μήνες παρατηρεί από απόσταση. “Είναι στάση ευθύνης” όπως έχει σημειώσει ο ίδιος. Βρέθηκε στη Βουλή για να στηρίξει με την παρουσία του το νομοσχέδιο υπέρ της ισότητας στον γάμο δείχνοντας πως στα μεγάλα ραντεβού της προόδου δηλώνει παρών.

Στις 22 Φεβρουαρίου ο Αλέξης Τσίπρας κλείνει την πόρτα στο παρόν σε όσους αποχώρησαν με την εξής τοποθέτηση: “Οι ηττημένοι των εσωκομματικών εκλογών έφυγαν ήδη από το κόμμα, επειδή έχασαν την μάχη για την ηγεσία του. Αδιαφορώντας αν με τον πολυκερματισμό αυτός που κερδίζει είναι ο πολιτικός μας αντίπαλος”. Ο ίδιος έδωσε τη ψυχή του για τη συνένωση και σύνθεση στοιχείων των δημοκρατικών δυνάμεων και πολιτών. Πώς λοιπόν μπορεί να αφήνει τη “σκιά” του με θετικό αντίκτυπο σε αυτούς που πρόδωσαν την “μεγάλη του ιδέα”, το όραμά του;

Εκείνη την ημέρα από το κάδρο της κριτικής δε βγάζει ούτε τον νυν πρόεδρο, Στέφανο Κασσελάκη. “Ο νικητής, φέρεται να ζητά λευκή επιταγή τριετίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις ευρωεκλογές. Προεξοφλώντας έτσι την εκλογική αποτυχία και αδιαφορώντας και αυτός για τις συνέπειές της”, ούτε και τα παραμένοντα προβεβλημένα στελέχη, “… ενώ άλλοι διαφωνούν στο παρασκήνιο, αλλά σιωπηλά περιμένουν να έρθει η εκλογική αποτυχία, ώστε να του τη χρεώσουν. Αδιαφορώντας για το τί αυτό θα σημαίνει για την παράταξη και τη χώρα”.

Η εμφάνισή του στην παρουσίαση του Ευρωψηφοδελτίου με το χαμόγελό του που είχε λείψει στα μέλη και τους φίλους του κόμματος, έδωσε τη ξεκάθαρη στήριξή του στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ χωρίς περιστροφές. Η Νέα Αριστερά στο παρόν (το γράφω για δεύτερη φορά) δεν υπάρχει στο κάδρο του. Αν η ανάγκη το φέρει για έναν συνασπισμό προσεχώς είναι μία εντελώς διαφορετική κουβέντα. Ο Τσίπρας πλήρωσε την περιχαράκωση και στις 11 Απριλίου στο 9ο Φόρουμ των Δελφών δήλωσε: “Η Αριστερά με την πληθυντική της έννοια πρέπει να επαναπροσεγγίσει τα οράματα και τις αξίες της πολιτικής, να δώσει νόημα στην πολιτική και όχι μόνο στην επικοινωνία και κυρίως να αντιμετωπίσει το κρίσιμο αίσθημα της ανασφάλειας και του φόβου, επαναπατρίζοντας την έννοια της ασφάλειας. Δεν μπορούμε να χαρίσουμε την έννοια της ασφάλειας στην δεξιά και την ακροδεξιά”. Το κάλεσμά του είναι προς όλον τον προοδευτικό κόσμο. Αυτό που επιχειρεί με τα δικά του χαρακτηριστικά ο Στέφανος Κασσελάκης.

Για τον επόμενο μήνα το μαχαίρι, το καρπούζι και την απόλυτη ευθύνη έχει ο νυν πρόεδρος κι αυτοί που έχει εμπιστευτεί. Το εκλογικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ θα δείξει αν και κατά πόσο είναι ικανός να αμφισβητήσει την κυριαρχία Νέας Δημοκρατίας και Κυριάκου Μητσοτάκη. Ως τότε ο Τσίπρας έδειξε ξεκάθαρα πως η αύρα του είναι με το κόμμα που κουβάλησε στις πλάτες του για χρόνια και μόνο, χωρίς μεν αλλά … Επομένως οι θεωρίες περί “σκιάς” σε δύο κόμματα, ειδικά μετά τις τελευταίες εξελίξεις είναι μάλλον άστοχες. Τι λέτε κι εσείς;

Όσο για το μετά υπάρχει χρόνος να το συζητήσουμε από το πρωί της 10ης Ιουνίου.