Ενάντια στο κυβερνητικό σχέδιο και τις προτεραιότητες του κεφαλαίου, υπάρχει ο δρόμος που συμφέρει τον λαό

Άρθρο του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα στην ειδική έκδοση του TheOpinion για την 88η ΔΕΘ. 

Ξεφυλλίστε την ειδική έκδοση του TheOpinion για την 88η ΔΕΘ

Η φετινή 88η ΔΕΘ διεξάγεται σε μια χρονιά που πληθαίνουν τα γεγονότα που δείχνουν ότι ο λαός χρειάζεται να πάρει κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του, αν θέλει να ζήσει καλύτερα, να εκμεταλλευτεί τα μεγάλα επιτεύγματα και εξελίξεις του αιώνα μας προς όφελός του και να σταματήσουν αυτά να χρησιμοποιούνται εναντίον του.

Συνηθίζεται κατά τη διάρκεια της ΔΕΘ το εκάστοτε κυβερνητικό επιτελείο να κάνει εξαγγελίες μέτρων που “ντύνονται” με φιλολαϊκό μανδύα. Την φετινή χρονιά, ωστόσο, ούτε αυτό δεν κατάφερε να κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ, αφού οι ανάγκες, οι προτεραιότητες και οι επιλογές του κεφαλαίου, είναι τέτοιες, που δεν επιτρέπουν ούτε τα ελάχιστα περιθώρια ελιγμών στην πράξη, παρά τα μεγάλα λόγια της κυβερνητικής προπαγάνδας. Οι πρόσφατες εξαγγελίες από τη Θεσσαλονίκη του πρωθυπουργού και των υπουργών του, όσο κι αν προσπάθησαν να παρουσιάσουν μια ειδυλλιακή εικόνα, δεν μπόρεσαν να κρύψουν την μεγάλη απόσταση που χωρίζει τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, της ΕΕ, του κεφαλαίου, με τις πραγματικές λαϊκές, κοινωνικές ανάγκες.

Το παραπάνω δεν συμβαίνει τυχαία, καθώς κέρδη και λαϊκές ανάγκες δεν πάνε μαζί. Αποδεικνύεται σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας, από τις καταστροφικές πυρκαγιές και το φετινό καλοκαίρι, μέχρι τον πρόσφατο τραγικό θάνατο του 19χρονου, λόγω των σοβαρών ελλείψεων ασφαλείας σε εγκαταστάσεις Λούνα – Παρκ στην Χαλκιδική. Η πολιτική που βάζει σε προτεραιότητα τα κέρδη των λίγων εις βάρος των αναγκών των πολλών, ακόμα και εις βάρος της ανθρώπινης ζωής, είναι εδώ, μπροστά μας, σε κάθε μας βήμα.

Η νέα κυβερνητική καραμέλα περί “σύγκλισης” με την ΕΕ μόνο ανησυχία πρέπει να γεμίζει τον λαό. Υπενθυμίζουμε ότι πριν από 25 χρόνια ο στόχος για “σύγκλιση” εν όψει της εισόδου στην ευρωζώνη, σήμανε πολλές χρονιές μεγάλων θυσιών για τα λαϊκά στρώματα. Έτσι και τώρα, αυτό που εννοεί η κυβέρνηση είναι σύγκλιση στα κέρδη του κεφαλαίου, ευθυγράμμιση με την ΕΕ στην προώθηση των αναγκαίων αστικών “μεταρρυθμίσεων”, που θα εξασφαλίζουν καλύτερη θέση στο ελληνικό κεφάλαιο στον ανταγωνισμό του με τα υπόλοιπα.

Η αντιλαϊκή ατζέντα, που είναι ήδη αποφασισμένη για τους επόμενους μήνες, δεν αφήνει περιθώρια παρεξηγήσεων. Ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 2,1% για το 2025, με βάση το αναθεωρημένο σύμφωνο σταθερότητας, απαιτεί νέο “αίμα” από έναν λαό που βλέπει καθημερινά το εισόδημα του να συνθλίβεται ανάμεσα στον πληθωρισμό, στους αυξημένους φόρους και στους καθηλωμένους μισθούς. Το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων μετρά ήδη μείωση 2% στο Α’ εξάμηνο του 2024 και θα συνεχίσουν να το “καταπίνουν” οι αυξημένοι λογαριασμοί ενέργειας, η υπερφορολόγηση, τα αυξημένα ενοίκια. Η λαϊκή κατοικία βγαίνει αδιάκοπα στο σφυρί, αφού άλλοι 10.000 πλειστηριασμοί είναι στα σκαριά για τους επόμενους μήνες. Αυτή η πολιτική έχει οδηγήσει από τη μια να μειώνονται το πρώτο 7μηνο του 2024 οι δαπάνες του προϋπολογισμού για υγεία, παιδεία, άλλες κοινωνικές παροχές κατά 500 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με πέρυσι και από την άλλη τα κέρδη των τεσσάρων “συστημικών” τραπεζών το ίδιο διάστημα να αυξάνονται κατά +25%, ενώ τα κέρδη των ενεργειακών ομίλων έφτασαν τα 770 εκ. ευρώ. Αυτή είναι η σύγχρονη αποτύπωση των μεγάλων κοινωνικών αντιθέσεων που οξύνονται και στη χώρα μας.

Σε όλα τα παραπάνω, πρέπει να προσθέσουμε την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης και της ελληνικής αστικής τάξης, να εμπλακεί ακόμη πιο ενεργά στους ευρωατλαντικούς πολεμικούς σχεδιασμούς και ειδικά στον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Θεσσαλονίκη και συνολικά η βόρεια Ελλάδα, μάλιστα, είναι μια από τις περιοχές που διαδραματίζουν κομβικό ρόλο σε αυτούς τους σχεδιασμούς και ειδικά στην μεταφορά πολεμικού υλικού, αλλά και προσωπικού, χωρίς να βγάζουν “τσιμουδιά” τα άλλα κόμματα, αλλά και οι τοπικές περιφερειακές και δημοτικές αρχές. Σε αυτά τα πλαίσια, προχωρούν και οι συζητήσεις για επικίνδυνες διευθετήσεις με την Τουρκία, με εφ’ όλης της ύλης ατζέντα, την ίδια ώρα που φλέγεται η Μέση Ανατολή, που συνεχίζεται η γενοκτονία στην Παλαιστίνη, με την κυβέρνηση να κάνει τις “πλάτες” στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, αυξάνοντας συνεχώς τους κινδύνους για γενίκευση του πολέμου στην περιοχή.

Είναι λογικό κι επόμενο, λοιπόν, οι συνθήκες αυτές να αποτελούν έδαφος όξυνσης της λαϊκής δυσαρέσκειας και αυτό να δημιουργεί σημαντική ανησυχία στα εγχώρια και διεθνή αστικά επιτελεία. Πολύ περισσότερο όταν απουσιάζει ένας “εναλλακτικός” πόλος υποδοχής αυτής της δυσαρέσκειας και ενσωμάτωσης της αμφισβήτησης της κυβερνητικής πολιτικής, αφού τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται σε φάση περιδίνησης, μπλεγμένα στα αδιέξοδα της πολιτικής τους, όχι τόσο εξαιτίας των προσώπων, όσο της ταύτισης στα στρατηγικά ζητήματα με την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Και αυτή η ταύτιση δεν πρόκειται να αλλάξει, όσες αλλαγές ηγεσιών κι αν υπάρξουν σε αυτά τα δύο κόμματα.

Στη χώρα μας έχει δυναμώσει μέσα στον λαό ένα σημαντικό ρεύμα αμφισβήτησης, που μπορεί να αναδειχθεί σε πραγματικό αντίπαλο δέος της κυβερνητικής πολιτικής και των στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου. Ενισχύθηκε μέσα στους μεγάλους αγώνες για τη ζωή του λαού στο έγκλημα των Τεμπών, για την υγεία, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά από την πανδημία, μέσα από σημαντικά μικρά και μεγαλύτερα απεργιακά μέτωπα που αποτέλεσαν πραγματική ασπίδα προστασίας για τους εργαζόμενους, όπως στη ΛΑΡΚΟ, πρόσφατα στα μεταλλεία της Χαλκιδικής, στην e-food και αλλού. Εκεί φάνηκε στην πράξη η δύναμη που περικλύει ο οργανωμένος αγώνας. Είναι ρεύμα που εκφράζεται μέσα από την γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη στον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς, στην προστασία των λαϊκών περιουσιών απέναντι στην ανυπαρξία πολιτικής προστασίας από τις φυσικές καταστροφές. Η διαδοχική ενίσχυση του ΚΚΕ μέσα από τις εκλογικές μάχες, ήταν έκφραση ακριβώς αυτή της αμφισβήτησης και δυσαρέσκειας. Ήταν μια δήλωση ότι πιο πολλοί πιστεύουν πως οι ζωές μας δεν μπορεί να εγκλωβίζονται γύρω από το ερώτημα αν “θα βγει” ο μήνας, αλλά ότι μπορεί να υπάρξει μια άλλη ελπίδα και προοπτική, δυναμώνοντας το αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο της πάλης, έχοντας στόχο μια γνήσια εργατική σοσιαλιστική εξουσία.

Η χώρα μας συνολικά, αλλά και η περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας, η Θεσσαλονίκη, έχουν όλες τις δυνατότητες για να ζήσει ο λαός μας πραγματικά καλύτερα, για να μπορεί να σταθεί σε ύψη που αρμόζουν στον 21ο αιώνα. Η πρόταση που καταθέτει το ΚΚΕ στο λαό βρίσκεται σε τροχιά αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, σε έναν δρόμο που ο λαός θα έχει τον έλεγχο της παραγωγής στον τόπο του και θα μπορεί να σχεδιάζει κεντρικά, επιστημονικά την οικονομία, τις υπηρεσίες. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε η Κεντρική Μακεδονία να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες που έχει στην ανάπτυξη αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, να αξιοποιηθούν σημαντικές βιομηχανικές μονάδες που διαθέτει μαζί με την ανάπτυξη άλλων, για την κάλυψη κρίσιμων αναγκών σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Έτσι, θα μπορούσαν να τροποποιηθούν σημαντικά οι προτεραιότητες στην περιοχή, με την διαμόρφωση και ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας, με τη δημιουργία φθηνής ή δωρεάν εργατικής, λαϊκής κατοικίας, με τη διαμόρφωση ελεύθερων χώρων απαλλαγμένων από την επιχειρηματική δραστηριότητα, που θα προορίζονται αποκλειστικά για την αναψυχή του λαού, όπως το μητροπολιτικό πάρκο στην ΔΕΘ και τους παρακείμενους χώρους, με την πλήρη ανάπτυξη των ΜΜΜ, χωρίς τις παλινωδίες 25 χρόνων για να ολοκληρωθεί μια γραμμή Μετρό.

Η πρόταση του ΚΚΕ είναι αυτή που μπορεί να δημιουργήσει ρεαλιστικές προσδοκίες βελτίωσης συνολικά του επιπέδου διαβίωσης του λαού μας. Παράλληλα, η δράση του ΚΚΕ, η οργάνωση των εργαζομένων, οι αγώνες τους, είναι η καθημερινή απάντηση στην πολιτική και στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Γι αυτό και το φετινό ραντεβού μας στη ΔΕΘ ξεκινά αγωνιστικά, εκεί που θα χτυπά η καρδιά των λαϊκών διεκδικήσεων, στο μεγάλο συλλαλητήριο των εργατικών σωματείων στις 7 Σεπτέμβρη.