Ένα οφειλόμενο κείμενο για τον Βασίλη Καρρά

Ο Βασίλης Καρράς αντιμετωπίζει εδώ και καιρό ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και οι «κίτρινες» φυλλάδες /σάιτ/εκπομπές έχουν βαλθεί να γράφουν ανακρίβειες καταπατώντας ιατρικά απόρρητα και προκαλώντας σύγχυση σε εκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι λατρεύουν τον ερμηνευτή.

Την απουσία εισαγγελέων, δημοσιογραφικών ενώσεων αλλά και του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, την έχουμε (κακώς) συνηθίσει. Κανείς δεν παρεμβαίνει παρότι θίγονται υπολήψεις και πραβιάζεται η ανθρώπινη ιδιωτικότητα από τα κακεντρεχή σχόλια. Ακόμα και η οικογένεια του Καρρά, μίλησε μία, μίλησε δύο και σταμάτησε. Πόσο να ασχοληθεί με όσους «πεθαίνουν» καθημερινά τον συγγενή τους; Κι ενώ, λοιπόν, εν πολλοίς η αδιακρισία του Τύπου σε τέτοια ζητήματα συνηθίζεται, αυτό που δε συνηθίζεται με τίποτα (ακόμα) είναι η βλακεία όσων νομίζουν πως κάνουν καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Διότι αφορμή για να γραφτούν κείμενα για τον Βασίλη Καρρά υπάρχει και μάλιστα σημαντική: Είναι ο νέος δίσκος του δημιουργού που μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο «Είμαι εδώ».

Καταλάβατε κύριοι; «Ο Βασίλης Καρράς είναι εδώ» κι ας τον έχετε στείλει στον άλλον κόσμο εδώ και μήνες με ηλίθιους τίτλους για «Ώρες αγωνίας» και «τραγικές φιγούρες». Ρεπορτάζ για τον Βασίλη υπάρχει. Και «μήνυμα» που αυτός στέλνει παλεύοντας το πρόβλημα υγείας του μέσα από την αγάπη του για την Τέχνη. «Είναι εδώ ο Βασίλης». Πάντα ήταν. Αλλά αυτό είναι κάτι που – κατά τη γνώμη των φελλών δημοσιολογούντων – δεν «πουλάει».

Χαρακτήρισα τον Βασίλη Καρρά «δημιουργό». Όχι τυχαία. Κάποια από τα τραγούδια της νέας του δουλειάς είναι σε δικούς του στίχους ενώ κατά καιρούς έχει γράψει και πολλές μελωδίες πάνω σε δικά του λόγια ή και άλλων. Συνολικά ο Καρράς έχει γράψει τουλάχιστον 70 τραγούδια (κάποιοι κάνουν τους καμπόσους όταν γράψουν πέντε). Έχει δώσει τραγούδια στην Δέσποινα Βανδή, στον Ζαφείρη Μελά και σε άλλους καλλιτέχνες κι αυτό ελάχιστοι το ξέρουν.

Ο δημιουργός λοιπόν, «είναι εδώ». Και του γράφουν τραγούδια σπουδαίοι τραγουδοποιοί και στιχουργοί: ο Γιώργος Μουκίδης, ο Βασίλης Γιαννόπουλος, ο Νίκος Κατσίκας, η Λίνα Δημοπούλου, ο Χρήστος Σαντικάι και πολλοί άλλοι. Βάζω να ακούσω το άλμπουμ στο Spotify. Γεμίζει συχνότητες το αυτοκίνητο. Ο Καρράς τραγουδά με ένταση, με συναίσθημα, με το γνώριμο λαϊκό αλλά και αγαπησιάρικο ύφος του. Αυτό που έκανε τους θαυμαστές του να αναφωνούν: «ΠΑΟΚ, ουίσκι και του Καρρά οι δίσκοι».

Θέλω καιρό να γράψω αυτό το κείμενο για τον Βασίλη Καρρά. Έναν καλό άνθρωπο. Έναν ευαίσθητο καλλιτέχνη. Έναν επιδραστικό καλλιτέχνη. Μην ακούτε και μην βλέπετε πού τα τελευταία χρόνια «την είδαμε όλοι έντεχνοι φασαίοι». Οι πιο πολλοί με λαϊκά μεγαλώσαμε. Αυτά άκουγε η Ελλάδα όταν μεγαλώναμε. Από εκεί μάθαμε να μιλάμε ελληνικά ενώ μέσα από στίχους του Τερζή, του Μελά, του Κοντολάζου εκφραστήκαμε και είναι στο αίμα μας αυτά τα τραγούδια.

«Χωρίς τους σκυλάδες τα μαγαζιά ούτε το φως δε θα πληρώναν», λέει ο Διονύσης Σαββόπουλος σε ένα τραγούδι του. Έχει δίκιο ο «Νιόνιος». Οι «σκυλάδες» ακροατές ακούν και έντεχνα. Το αντίθετο θεωρείται από τους «έντεχνους»  ντεκαντάνς. Το έχω δει να συμβαίνει στα μαγαζιά που έχω «στήσει», στο Σάρωθρον, στο Εντεχνον αλλά και στις μουσικές σκηνές που σήμερα τραγουδούν ο Μάλαμας, ο Πασχαλίδης, ο Περίδης. Δεν αναφέρω τυχαία αυτά τα ονόματα. Οι καλλιτέχνες αυτοί έδωσαν τραγούδια τους στον Βασίλη Καρρά γιατί… τους τα ζήτησε με αγάπη και διακριτικότητα. Και γιατί δε βγήκαν χαμένοι από την παραχώρηση: τους έμαθε κι ένα άλλο ακροατήριο, μεγάλο και ενεργό, ως αγοραστικό κοινό. Έχω ακούσει από τον Σωκράτη Μάλαμα την ιστορία παραχώρησης της «Πριγκηπέσσας» πριν από χρόνια. Παίρνει ο Καρράς τον Σωκράτη και του λέει: «έχω ηχογραφήσει το τραγούδι και θέλω να σου το στείλω να το ακούσεις κι αν σου αρέσει να μου επιτρέψεις να το πω». Ο Σωκράτης τον ρώτησε: «εσένα Βασίλη σου άρεσε; Αν σου άρεσε πες το». Γελάω κάθε φορά που σκέφτομαι την έκφραση του Καρρά όταν τον ρώτησε ο Μάλαμας αν του άρεσε η εκτέλεση του στην «Πριγκηπέσσα». Διότι στην πράξη έχει δίκιο ο Μάλαμας. Η ευθύνη είναι του Καρρά για το αν θα το πει καλά το τραγούδι. Δεν είναι του δημιουργού η ευθύνη. Ο δημιουργός  το είπε πρώτος, το άφησε από τα χέρια του κι αυτό έγινε τραγούδι όλων των Ελλήνων. Μετά μπορούν να το πουν όλοι. ΚΑΙ Ο ΚΑΡΡΑΣ. Ο οποίος τουλάχιστον είχε την ευγένεια και το ηθικό σθένος να το ζητήσει επισήμως. Να το πει μόνον αν είχε και την άδεια του δημιουργού. Πολλοί καλλιτέχνες δεν ρωτάνε καν

Για τον χαρακτήρα του Βασίλη Καρρά νομίζω κανείς δεν έχει να πει το παραμικρό. «Μεγαλόθυμος» κι όταν ήταν άγνωστος κι όταν έγινε φίρμα. Αθόρυβα έχει βοηθήσει πάρα πολλούς ανθρώπους που δε γνώριζε καν. Από… καλοσύνη. Παλιά οργανώνονταν συναυλίες ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα για παιδιά που είχαν προβλήματα υγείας και ο Καρράς αντί να πάει να τραγουδήσει, έδινε τα χρήματα που οι διοργανωτές… σκόπευαν να μαζέψουν. Ντόμπρος, μπεσαλής, πρακτικός άνθρωπος.

Και καλλιτεχνικά, όμως,  έχει βοηθήσει πάρα πάρα πολλούς. «Έφαγαν γλυκό ψωμάκι» καλλιτέχνες, μαγαζάτορες, δημοσιογράφοι, μάνατζερ, σερβιτόροι. Δεν είναι αυτονόητο αυτό. Δεν είναι συχνό. Ο Καρράς είναι ένας απλός άνθρωπος. Ίσως αυτό εκμεταλλεύονται διάφορα «κοράκια» που με θράσος εκθέτουν ανούσιες λεπτομέρειες για την τωρινή κατάσταση της υγείας του. Το κάνουν γιατί… δεν τον φοβούνται. Ξέρουν την καλοσύνη του.

Το άλμπουμ «Είμαι εδώ» παίζει ακόμα στο κινητό μου όσο γράφω αυτά τα λόγια. Είναι απλά τα τραγούδια. Πόσο δύσκολο τελικά είναι το απλό; Θυμάμαι ένα παλιό τραγούδι του Βασίλη που το θεωρώ ποίηση! Ναι, δεν τρολάρω! Στίχο όπως το «αγάπα με τις ώρες που μπορείς…» δεν έχω ακούσει από έντεχνο δημιουργό. Το «μην ανησυχείς, θα ‘ρθει η στιγμή που θα γελάμε και εμείς…» είναι σύνθημα που θα μπορούσες να το διαβάσεις σε τοίχο στα πανεπιστήμια. Και τόσα μα τόσα ακόμα τραγούδια του, ειδικά από την πρώτη εποχή της VASIPAP και των λαϊκών σκηνών της Θεσσαλονίκης. Δεν είναι εύκολος ο απλός και ουσιαστικός στίχος και ο Βασίλης Καρράς τον τραγούδησε για δεκαετίες. Το «όταν τα χρόνια σου περάσουν / κι όταν οι νύχτες σε γεράσουν / εσύ θα ‘χεις εμένα» το βάζω συχνά τα ξημερώματα πριν ανάψουν τα φώτα και φύγουν οι τελευταίοι πελάτες του Σάρωθρον. Και συγκινούμαι. Γιατί βλέπω ότι αρέσει διαχρονικά στην εκάστοτε νέα γενιά που ερωτεύεται, πίνει, βγάζει τον καημό της και διασκεδάζει. Εντάξει, το παραδέχομαι. Είμαι πολύ υποκειμενικός με τον Καρρά και για έναν ακόμα λόγο. Μου αρέσει που το «Μετανιώνω» και το «Τα ‘χω με τον εαυτό μου» ακούγονται (και παίζουν καταλυτικό ρόλο) στην αγαπημένη μου ταινία «Ας περιμένουν οι γυναίκες» του Σταύρου Τσιώλη. Θα μπορούσε να παίξει άνετα σε ταινία του Τσιώλη ο Βασίλης Καρράς. Ο σπουδαίος Πελοποννήσιος σκηνοθέτης και σεναριογράφος ήξερε καλά να δουλεύει με λαϊκούς, αυθεντικούς ανθρώπους, σμιλεμένους από την ίδια τη ζωή που τελικά απλώς υποδύονταν τον εαυτό τους.

Στο Spotify το άλμπουμ «Είμαι εδώ» παίζει ακόμα. Σε λούπα. Γελάω με το «Κακές συνήθειες». Το έχω λατρέψει αυτό το τραγούδι στην πρώτη του εκτέλεση με τη φωνή του Μίλτου Πασχαλίδη γιατί κυκλοφόρησε το 1998, όταν ήμουν πιτσιρικάς και μόλις είχαμε στήσει το Ράδιο Έκφραση. Το τραγούδι το μεταδίδαμε δεκάδες φορές την ημέρα. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου κάναμε συναυλία στην Υδρόγειο και ο Μίλτος μάζεψε 1200 άτομα. Κι όμως… ακούω τώρα τον Βασίλη να ξανατραγουδά αυτήν την υπέροχη μπαλάντα και νιώθω πως τελικά… γι αυτόν είχε γραφτεί από την αρχή. Ο Καρράς είναι ο άνθρωπος που μπορεί να πει με τον τρόπο που πρέπει το «όλη μου η ζωή / συνενοχή και πως γουστάρω». Να σε πείσει πως «ό,τι μας δένει στα παλιά είναι οι κακές συνήθειες».

Τον αγαπώ τον Βασίλη Καρρά. Νιώθω κάτι οικείο όταν τον βλέπω κι όταν τον ακούω. Λες και είναι ένας ξάδελφός μου που εργάζεται στο συνεργείο της γειτονιάς ή ένα αφεντικό με το οποίο λίγο συνεργάστηκα αλλά πολλά έμαθα. Δεν ξέρω πόσο θα ακουστεί ο νέος του δίσκος. Έτσι κι αλλιώς τα ΜΜΕ έχουν μετατραπεί σε «πωλητές» κι όχι υποστηρικτές των τραγουδιών. Είναι σημαντικό όμως να γνωρίζετε πως κάποια από τα τελευταία τραγούδια του Βασίλη τα έγραψαν οι δημιουργοί του «Ως τα χαράματα» και του «Ρίξε κόκκινο στη νύχτα» (Λίνα Δημοπούλου), του «Η αγάπη σου τη νύχτα» και «Να σου λέω έλα» (Γιώργος Μουκίδης) ή του «Να γελάς κι εγώ θα στο πω» (Νίκος Κατσίκας) των «Έχω ανάγκη», «Δυο ψέματα», «Οδός Ελλήνων», «Στο κάτω κάτω της γραφής» (Βασίλης Γιαννόπουλος). «Δείξε μου τους συνεργάτες σου, να σου πω ποιος είσαι», λέει παραφρασμένη η παροιμία. Κι εμείς ξέρουμε καλά ποιος είναι ο Βασίλης Καρράς.

Info

Ο Βασίλης Καρράς στα Social Media:

▶ Facebook: https://www.facebook.com/Vasilis-Karr…

▶ Instagram: https://www.instagram.com/vasilis_kar…

Δείτε το Official Music Video του τραγουδιού ΧΥΜΑ ΣΤΟ ΚΥΜΑ στο YouTube ΕΔΩ

Σκηνοθεσία: Κώστας Καπετανίδης

Το cd περιέχει τα εξής τραγούδια:

1. Για Πάρτη Της

Μουσική: Γαβριήλ Γαβριήλογλου – Στίχοι: Βασίλης Καρράς, Γιάννης Μαλλιάς

2. Βάλε Μου Να Πιω

Μουσική: Γιάννης Φρασέρης, Χρήστος Σαντικάι – Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος

3. Χύμα Στο Κύμα

Μουσική: Βασίλης Δαραμούσκας – Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος

4. Κακές Συνήθειες

Μουσική, Στίχοι: Μίλτος Πασχαλίδης

5. Μίλα Της Και Συ

Μουσική: Δήμος Αναστασιάδης – Στίχοι: Λίνα Δημοπούλου

6. Είσαι Ένα Τίποτα

Μουσική: Βασίλης Δήμας – Στίχοι: Βασίλης Καρράς

7. Δε Σ’ Αγαπώ

Μουσική, Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης

8. Κάνω Πως Δε Νοιάζομαι

Μουσική, Στίχοι: Νίκος Κατσίκας

9. Κάτι Να Το Λεν’ Αγάπη

Μουσική: Γιάννης Φρασέρης, Χρήστος Σαντικάι – Στίχοι: Βασίλης Καρράς

10. Που Να ‘Σαι

Μουσική: Γιάννης Φρασέρης – Χρήστος Σαντικάι – Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος