Δελφών: Μια περιοχή σε πλήρη εγκατάλειψη (ΦΩΤΟ)

Σάββατο βράδυ έψαχνα πάρκινγκ στην περιοχή μεταξύ 28ης Οκτωβρίου (πρώην Ιταλίας) – Όλγας – Μπότσαρη – Δελφών. Μαζί μου και δεκάδες άλλοι οδηγοί αυτοκινήτων.

Συναντηθήκαμε τόσες φορές στα στενά που στο τέλος χαιρετιόμασταν. Μετά από 25 λεπτά, βρήκα να παρκάρω (περίπου 850 μέτρα από το σημείο που ήθελα να πάω).

Σε όλη αυτήν την περιοχή δεν υπήρχε ούτε ένας κάδος που να μην ήταν ξέχειλος από σκουπίδια. Ήθελα να βρω έναν, έτσι για να τον φωτογραφίσω μισοάδειο ή επιεικώς τακτοποιημένο αλλά δεν υπήρχε κανένας. Σκουπίδια, σακούλες μπάζων, πεταμένα έπιπλα, όλα μαζί με μια απαίσια μυρωδιά και την ίδια ώρα παντού κλειστά ισόγεια καταστήματα σε γερασμένα κτίρια όπου πέφτουν οι σοβάδες από τα μπαλκόνια. Παντού διπλό/τριπλόπαρκαρισμένα αμάξια, παντού φύλλα από δέντρα αφημένα μέρες, βρώμικα πεζοδρόμια, ξεχαρβαλωμένα κολωνάκια.

Η παρακμή της περιοχής ξεκίνησε με την οικονομική κρίση και συνεχίστηκε όταν τα έργα του μετρό μετέτρεψαν τους δρόμους σε τενεκέ – μαχαλάδες. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει πως δε φταίνε και οι κάτοικοι που ανέχονται αυτήν την εγκατάλειψη και την κοροϊδία από τις διοικήσεις του Δήμου Θεσσαλονίκης. Είναι αδιανόητο να υφίστανται τέτοια υποβάθμιση της ζωής τους, τέτοια απόλυτη εγκατάλειψη και να μην κάνουν τίποτα ή στην καλύτερη περίπτωση να προτιμούν να ψηφίσουν αυτόν που θα τους εξασφαλίσει λίγες θέσεις πάρκινγκ, ώστε να μην ψάχνουν με τις ώρες τα βραδιά πού θα αφήνουν το αυτοκίνητό τους. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Και χρειάζεται μόνιμη και σταθερή αντίδραση από τους πολίτες. Σίγουρα θα χρειαστεί χρόνια για να αλλάξει η εικόνα του ανατολικού κομματιού του Δήμου.

Θεωρώ πως ένα από τα πρώτα πράγματα που οφείλει να κάνει η νέα διοίκηση του κεντρικού Δήμου είναι να απαιτήσει από την Αττικό μετρό την χρηματοδότηση ώστε να ευπρεπιστούν οι περιοχές που διέλυσαν τα παρατεταμένα έργα και μαζί με δικά της κονδύλια και λεφτά του κράτους να φροντίσει ώστε οι περιοχές να φωτιστούν, να καθαριστούν και να ανασάνουν. Ξέρουμε όλοι πως τα ταμεία είναι άδεια. Ξέρουμε πως τομείς όπως η καθαριότητα και τα δημόσια έργα, χρειάζονται σχεδιασμό ετών για να φανεί αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει όμως περιθώριο. Ο Στέλιος Αγγελούδης δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες και οφείλει με το καλημέρα να δώσει λύσεις σε βασικές λειτουργίες της καθημερινότητας των πολιτών.

Πραγματικά λυπήθηκα γι’ αυτό που ένιωσα. Διότι εγώ με την παρέα μου πηγαίναμε απλώς να διασκεδάσουμε. Εκεί όμως, μεταξύ Δελφών, Μπότσαρη, Τομπάζη, Μακεδονίας, Ιταλίας, ζούνε δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι και σε κανέναν δεν αξίζει να ζει μαζί με τα ποντίκια και τις ακαθαρσίες, να περπατά σε στενά πεζοδρόμια όπου δε χώρα καρότσι μωρού ή ανάπηρου και στο τέλος τέλος να ψάχνει με τις ώρες το βράδυ μια θέση για να αφήσει το αυτοκίνητο του. Έχω ακούσει ιστορίες φίλων που επιστρέφουν στο σπίτι τους μετά από δέκα και δώδεκα ώρες δουλειάς και δεν ξέρουν τί ώρα θα ανοίξουν την πόρτα του σπιτιού τους για να κάνουν ένα μπάνιο και να ηρεμήσουν. Αυτό είναι κατάντια. Τίποτα λιγότερο.