Αυτή η Εθνική μπορεί και θα πάει στο Euro…

Τις καλύτερες απαντήσεις τις δίνουν πάντοτε οι παίκτες. Μέσα στο γήπεδο. Αυτό έγινε και χθες στο παιχνίδι με τη Γαλλία.

Η Ελλάδα θύμισε ομάδα παλιότερων εποχών, κοίταξε στα μάτια την κατά τεκμήριο καλύτερη ομάδα – μαζί με την Αργεντινή – στον πλανήτη και κατάφερε να μη χάσει σε ένα παιχνίδι που είχε πολλαπλά οφέλη με μεγαλύτερο όλων το γεγονός πως έφτιαξε την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών ενόψει του πρώτου «τελικού» που ακολουθεί τον Μάρτιο με το Καζακστάν.

Κόντρα λοιπόν στο γαϊτανάκι των δηλώσεων και των εξωαγωνιστικών προβλημάτων που «έσπειρε» ο ίδιος ο προπονητής τους, οι ποδοσφαιριστές φώναξαν δυνατά και ξεκάθαρα και σε όλους τους τόνους πως: «θα πάμε στο Euro». Και θα πάμε γιατί και το αξίζουν – βάσει της προσπάθειάς τους – και γιατί έχουμε καλό υλικό, αλλά κυρίως γιατί έχουμε αποδυτήρια τέτοια που κανείς και τίποτα δεν μπορεί να τα διασπάσει. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Μετά από πολλά χρόνια η Εθνική είναι και πάλι οικογένεια. Κανονική. Αυτό φαίνεται σε όλα. Από το τρόπο που πανηγυρίζουν, από τα πειράγματα στα βιντεάκια που δημοσιεύει η ΕΠΟ, από τις δηλώσεις και πολλά πολλά ακόμα μικρά ή μεγαλύτερα πράγματα. Φαίνεται από το γεγονός πως όποιος κι αν παίζει δεν υπάρχουν μεταξύ των παικτών μουρμούρες. Φαίνεται, επίσης από τον τρόπο που άπαντες διψούν και θέλουν να βρίσκονται στις κλήσεις. Ακόμα και αν γνωρίζουν πως δεν θα πάρουν χρόνο συμμετοχής.

Αυτή η φουρνιά παικτών έχει εκτός από ποιότητα και κάτι ακόμα που είναι πολύ βασικό. Έχει προσωπικότητες. Στο ποδόσφαιρο βέβαια όλα γίνονται και το τελικό αποτέλεσμα είναι πολλές φορές παράγοντας πολλών πραγμάτων μαζί. Εξάλλου, ποιος έχει ή μπορεί να κάνει συμβόλαιο με την επιτυχία;

Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να κρίνουμε με το δοκάρι και μέσα, όλα καλά, δοκάρι και έξω, αναθεματισμοί. Αυτή η ομάδα μας δίδαξε πως δεν είναι έτσι ακριβώς ή μάλλον δεν είναι (καθόλου) έτσι. Φάνηκε και μετά την ήττα με κατεβασμένα χέρια στην Ολλανδία.

Η πρόκληση που έχουν μπροστά τους αυτά τα παιδιά είναι τεράστια, πρώτα απ’ όλα για τους ίδιους τους εαυτούς τους και έπειτα για το ποδόσφαιρό της χώρας μας που έχει ανάγκη να δει ξανά την Εθνική μας στα τελικά μίας κορυφαίας διοργάνωσης. Το Καζακστάν, μπορεί να μην έχει το «βαρύ» όνομα όμως μόνο αμελητέος αντίπαλος δεν είναι. Με πίστη, αφοσίωση στο πλάνο μπορούμε να τα καταφέρουμε και να πάμε να παίξουμε την πρόκριση σε ένα και μόνο παιχνίδι.

Γιατί, ναι, αυτή η Εθνική μπορεί και θα πάει στο Euro…