Ας μιλήσουμε για την πλατεία Αριστοτέλους

Πάρα πολλά σημεία του κέντρου της Θεσσαλονίκης σε κάνουν να ντρέπεσαι με την εικόνα εγκατάλειψης που παρουσιάζουν. Η πλατεία Αριστοτέλους είναι πρώτη σε αυτήν την άτυπη λίστα.

Και είναι πρώτη γιατί πρόκειται για το πιο χαρακτηριστικό σημείο της πόλης, το πιο κεντρικό, πιο ιστορικό, πιο αντιπροσωπευτικό της μορφής που πήρε η Θεσσαλονίκη όπως την σχεδίασε και την παρέδωσε ο Ερνέστος Εμπράρ. Η πλατεία Αριστοτέλους είναι «το σαλόνι» του σπιτιού μας και θα έπρεπε να είναι το πιο τακτοποιημένο, πιο όμορφα διακοσμημένο και λειτουργικό σημείο αυτού τους «ζωτικού μας χώρου».

Ακούγεται ωραίο το ότι μια δημοτική αρχή υπόσχεται την ανάπλαση της πλατείας Αριστοτέλους. Ποιός θα διαφωνούσε βλέποντας… μια μακέτα με ανανεωμένο αυτό το τόσο οικείο σε όλους μας μέρος; Κάθε ανανέωση, κάθε αλλαγή, κάθε βελτίωση του κέντρου είναι καλοδεχούμενη. Είναι όμως αναγκαία η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ; Παρότι κινδυνεύω να γίνω δυσάρεστος με αυτή τη θέση, θα το κάνω: Η απάντηση είναι ΟΧΙ, δεν είναι αναγκαία. Άλλα πράγματα είναι αναγκαία και απαραίτητα στην πλατεία Αριστοτέλους και είναι εγκληματικό που δεν ασχολείται κανείς από την παρούσα διοίκηση, αυτήν που ισχυρίζεται ότι «βελτιώνει προβλήματα δεκαετιών».

Αναγκαίο στην πλατεία Αριστοτέλους είναι να επιδοτηθεί και να επιβληθεί υποχρεωτικά η συντήρηση όλων των προσόψεων των κτιρίων στις δυο πλευρές της πλατείας. Άμεσα. Πέφτουν σοβάδες, κινδυνεύουν περαστικοί, έχουν γίνει ατυχήματα. Είναι ντροπή τα κτίρια αυτά να παρουσιάζουν τέτοια εικόνα εγκατάλειψης. Για να συμβεί αυτό, αρκεί ένα πρόγραμμα της ΕΕ ή ένα κρατικό κονδύλιο.

Η ίδια εικόνα που αντικρύζει κανείς κοιτώντας ψηλά, υπάρχει και στο έδαφος. Είναι ανεπίτρεπτο να σχεδιάζουμε την πολυδάπανη και χρονοβόρα ανακατασκευή όλης της πλατείας όταν ακόμα χάσκουν παρατημένα μέσα στο γκαζόν ξύλινα δάπεδα από κλειστά καταστήματα που κανείς δεν υποχρεώνει τους ιδιοκτήτες να τα απομακρύνουν. Όταν είναι βρώμικοι όλοι οι κάδοι και τα πεζοδρόμια.

Πώς να πιστέψεις μια διοίκηση που υπόσχεται ανακατασκευή της πλατείας όταν την ίδια ώρα αυτή δεν κάνει τίποτα για να απομακρύνει θρασύτατους μικροπωλητές, μηχανάκια από τα πεζοδρόμια, ακαλαίσθητες πινακίδες. Πώς να δεχτείς ότι θα βρει χρήματα να ολοκληρώσει το έργο (τώρα πανηγυρίζει απλώς για την ανάδειξη του πρώτου βραβείου του διαγωνισμού και την έγκριση των πρώτων μελετών, δηλαδή καμία σχέση με τον διαγωνισμό του έργου, την επιλογή των αναδόχων, την κοστολόγηση και την την εξασφάλιση των κονδυλίων) μια διοίκηση και ένας δήμαρχος που επιτρέπει την τοποθέτηση κουβουκλίων σε διάφορα σημεία της πλατείας τα οποία κόβουν όλη τη θέα στη θάλασσα;

Η πλατεία Αριστοτέλους κάποια στιγμή θα αναπλαστεί. Δεν είναι κακό να δρομολογείται η διαδικασία. Κακό είναι να παραπλανεί η συγκεκριμένη διοίκηση τους πολίτες ότι με δικές της ενέργειες το έργο «προχωρά» την ίδια ώρα που θα μπορούσε να έχει την πλατεία «στολίδι» πραγματικό με 10 μικρές παρεμβάσεις που απαιτούν ελάχιστα χρήματα, απλές ενέργειες των υπηρεσιών του Δήμου και λίγο ενδιαφέρον για τον δημόσιο χώρο και την καθημερινότητα των πολιτών. Με μια μελέτη της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου η πλατεία Αριστοτέλους μπορεί να γίνει «κούκλα». Το πλακόστρωτο και τα μάρμαρα καθαρίζουν με απλά μηχανήματα. Οι κάδοι αλλάζουν εύκολα, το γκαζόν πλέον απλώς τοποθετείται έτοιμο. Την ίδια ώρα τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα φεύγουν με μια ενέργεια της δημοτικής αστυνομίας, το κοντέινερ του Φεστιβάλ Κινηματογράφου με ένα υπηρεσιακό χαρτί. Όταν δεν αλλάζει «το βλέμμα» μας για τον δημόσιο χώρο, ακόμα κι αν γίνει από την αρχή η πλατεία Αριστοτέλους (έργο που θα αποσυντονίσει για μήνες τη λειτουργία όλων των καταστημάτων αλλά και την κυκλοφορία των οχημάτων) σύντομα όλα θα αφεθούν και πάλι στην τύχη τους και θα καταστραφούν.

Υ.γ.: Φαίνεται πως είναι χούι αυτής της διοίκησης να υπερβάλλει στα έργα που δρομολογεί. Το έκανε με την πλατεία Ελευθερίας που όλο ξεκινάει κι ακόμα πάρκινγκ είναι. Το έκανε με το μουσείο ολοκαυτώματος που δεν είναι δικό της έργο αλλά τις δικές της γραφειοκρατικές υποχρεώσεις τις έχει υπερδιαφημίσει λες και «μπήκαν μπουλντόζες» στο χώρο (ένα τοιχάκι γκρεμίστηκε). Το κάνει και τώρα με την πλατεία Αριστοτέλους παρότι το έργο βρίσκεται ακόμα σε νηπιακό στάδιο. Θα κριθεί από τους πολίτες τον Οκτώβριο, όταν διά της ατόπου απαγωγής το φυλλάδιο με τα «πεπραγμένα» θα είναι εντελώς άδειο.